تلویزیون‌هایی به بازار عرضه شده‌اند که در زمره عجیب ترین تلویزیون های ساخته شده در جهان بوده و کمتر کسی از ویژگی‌های آنها آگاه است. برای آشنایی با این دستگاه‌های عجیب با ما همراه باشید.
تلویزیون را می‌توان مهم‌ترین ابزار سنتی موجود در منازل در سراسر جهان دانست؛ ابزاری که در طول روز در هر خانه‌ای از آن برای سرگرمی، یادگیری و آگاهی از اخبار و سیاست استفاده می‌شود.
اختراع و توسعه تکنولوژی تلویزیون را می‌توان به‌عنوان یکی‌از بهترین‌ها و کارآمدترین اقدامات بشر خطاب کرد. اما این تکنولوژی پیش‌از رسیدن به جایگاه کنونی و تبدیل به‌یک ابزار هوشمند، از مسیری طولانی عبور کرده و دستگاه‌های عجیب و غریبی را از خود به‌جای گذاشته است.
از طرف دیگر، زمانی نه‌چندان دور وجود داشت که تلویزیون موجی از آزمایش و نوآوری را پشت سر گذاشت که منجر به‌تولید دستگاه‌های واقعاً عجیب اما فوق‌العاده جالب شد. تلویزیون در آن زمان فقط پنجره‌ای برای ورود به‌دنیای سرگرمی نبود، یک نماد وضعیت مالی و سلیقه، و مظهر استعداد بود.
درست مانند مد، تلویزیون در مسیر خود به‌سمت تبدیل به ماشین‌های براق و ظریفی که امروزه از آن لذت می‌بریم، مراحل دشوار و عجیبی را پشت سر گذاشت. در ادامه نگاهی به عجیب ترین تلویزیون های ساخته شده در جهان که از آن زمان به‌جای مانده‌اند خواهیم انداخت.
Sony Watchman
Sony Watchman یک تلویزیون جیبی قابل حمل است که در سال 1982 معرفی و تولید آن در سال 2000 متوقف شد. قبل از توقف، بیش‌از 65 مدل از مجموعه سونی واچ‌من تولید شده بود که تمام آنها در رنگ‌های سیاه‌وسفید عرضه می‌شدند.
با پیشرفت مدل‌ها، اندازه نمایشگر افزایش یافت و ویژگی‌های جدیدی به‌آن اضافه شد. به‌دلیل تغییر به پخش دیجیتال، اکثر مدل‌های Watchman سونی دیگر نمی‌توانند برای دریافت پخش زنده تلویزیونی بدون استفاده از جعبه مبدل دیجیتال استفاده شوند.
اگرچه این اولین تلویزیون قابل حملی نبود که وارد بازار شد، اما قطعا بهترین آنهاست.
Kuba Komet
کوبا کومت که توسط شرکت Wolfenbuttel بین سال‌های 1959 تا 1962 در آلمان ساخته شد، تقریباً 6 فوت ارتفاع و بیش‌از 7 فوت عرض و تقریباً 300 پوند وزن داشت.
این تلویزیون جالب از دو بخش تشکیل شده بود؛ در قسمت بالایی تلویزیون سیاه و سفید ۲۳ اینچی و بلندگوها روی یک پایه چرخان قرار گرفته بودند که به بیننده اجازه می‌داد صفحه‌نمایش را به زاویه دلخواه بچرخاند.
مدل‌های اولیه معمولاً با یک گرامافون 4 سرعته Telefunken در سمت چپ و یک تیونر تلویزیونی در مرکز که سیگنال‌های UHF و VHF را دریافت می‌کردند، همراه بودند.
مدل‌های بعدی این تلویزیون دارای فضای ذخیره‌سازی برای یک نوار کوچک یا صفحات وینیل بودند. شگفت‌انگیزترین موضوع در رابطه با این دستگاه قیمت آن بود که معادل ۱۲۶۰ دلار، یعنی بیش‌از حقوق یک سال یک کارگر متوسط می‌شد!
Seiko TV Watch
در سال ۱۹۸۲، ساعت‌های سیکو با صفحه نمایش تلویزیون کریستال مایع داخلی در ژاپن معرفی شدند. طراحان شرکت سیکو از زمان خود جلوتر بودند و با ساخت این ساعت قصد داشتند به‌کاربران این امکان را بدهند که تلویزیون را به‌صورت قابل حمل همراه خود داشته باشند.
کوچک کردن همه اجزای سازنده تلویزیون به‌طوری که در یک ساعت قرار گیرند، در آن زمان واقعا کار دشواری بود. این تلویزیونِ ساعتی دارای دو صفحه‌نمایش مجزا بود؛ یک صفحه‌نمایش افقی باریک در بالا برای ساعت و یک صفحه تلویزیون بزرگتر در زیر. همچنین برای دریافت سیگنال به یک دستگاه جانبی نیاز داشت که آن را در جیب یا روی کمربند خود قرار داده و در صورت نیاز سیم را به‌آن متصل کنید.
Baird Televisor
مخترع و مهندسی به‌نام “جان لاگی برد” در سال ۱۹۲۲ شروع به‌طراحی تلویزیون کرد و اولین اختراع تلویزیونی خود را در سال ۱۹۲۳ به‌ثبت رساند.
چهار سال بعد، بی‌بی‌سی موافقت کرد که پخش منظم تصاویر تلویزیونی را از ایستگاه لندن پنج روز در هفته به مدت ۳۰ دقیقه آغاز کند. با این کار، کمتر از هزار دستگاه در سپتامبر ۱۹۲۹ تولید و فروخته شد؛ همین کافی بود تا تلویزیون برد به‌اولین تلویزیون در دسترس عموم تبدیل شود.
اختراع برد یک ماشین انتقال تصویری بود که او آن را «تلویزیور» نامید. این دستگاه از دیسک‌های چرخان مکانیکی برای اسکن تصاویر متحرک به‌صورت تکانه‌های الکترونیکی استفاده می‌کرد. سپس این اطلاعات توسط کابل به‌صفحه‌نمایش منتقل شده و در آنجا به عنوان یک الگوی روشن و تاریکی با وضوح پایین نشان داده شده می‌شد.
تصاویری که در این مورد از عجیب ترین تلویزیون های ساخته شده در جهان به‌نمایش در می‌آمدند، از ۳۰ خط عمودی به ارتفاع تقریبی ۵ سانتی‌متر و عرض ۲ سانتی‌متر تشکیل شده بودند.
