مرتضی دلیل
مرتضی دلیل
خواندن ۴ دقیقه·۴ سال پیش

تجربه من با موتورسیکلت برقی

موتور سیکلت من!
موتور سیکلت من!


حدود نه ماه هست که از اسکوتربرقی(یا همان موتورسیکلت برقی) استفاده می‎کنم. بنظرم زمان کافی برای تست و ارزیابی این وسیله داشته‌ام و نظرم میتونه به عنوان یک کارشناس تجربی که تقریبا بیشتر روزها با موتور سرکار رفته برگشته مورد توجه قرار بگیره.

قبل از هر چیز بگم که من گواهینامه موتورسیکلت ندارم. به دو دلیل، یکی اینکه گویا صف آزمون و کلاسهای موتورسیکلت طولانیست و وقتگیر هست. دوم هم این نقل قول که در مورد اسکوترِ من صادقه :

رئیس صدور گواهینامه راهور ناجا ادامه داد: موتورها با هر حجم موتوری نیاز به گواهینامه دارند اما اسکوتر نیاز به گواهینامه ندارد.(منبع)

اما از کجا بفهمیم وسیله‌ی ما موتوربرقی است یا اسکوتر برقی؟

تصویر فوق سه نوع وسیله نقلیه موتوری را نشان میدهد.
تصویر فوق سه نوع وسیله نقلیه موتوری را نشان میدهد.

معمولا اسکوترهای برقی فضایی برای قرارگیری پا در جلوی فرد دارند. اغلب موتور محرک آن داخل چرخ عقب بوده و فاقد گیربکس است، چون قرار نیست نیرو از جای دیگری به چرخ منتقل شود. سرعت واقعی اسکوتر های برقی معمولا زیر 40 کیلومتر در ساعت است. برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد اسکوترها صفحه ویکی‌پدیا را ببینید.

واضح است که هر چیزی که در مورد اسکوترهای برقی گفتیم در موتورسیکلت برقی به شکل دیگر است. موتورمحرک جلو است، گیربکس دارد و سرعت بالاتری هم دارد.

اما من چه اسکوتری دارم؟

من مدل همتاز 1500 با موتور بوش آلمان رو حدود 21 میلیون تومان در مهر 1398 خریدم. اگر بخواهید مدل خارجی این موتور رو ببینید این لینک رو دریابید. دقیق نمی‌دونم ولی احتمالا بدنه موتور همتاز در داخل ساخته میشه ولی موتور و باتری مثل نمونه خارجی است.

(ویدیوی زیر دقیقا موتور من هست، اگر نمی‌بینید حتما ابزار لازم برای دیدن یوتیوب را فعال نکرده اید!)

https://youtu.be/4eCh12oixzA

بااین وسیله، من مسیر محل کار تا خونه رو طی میکنم. ( پونک تا جمهوری حدود شانزده کیلومتر) در روزهای اول در یک رفت و برگشت(حدود سی کیلومتر) حدود 20 درصد از باتری باقی میموند ولی بعد از 9 ماه این مورد کم شده به طوری که میترسم در محل کار بدون شارژ مجدد به خانه برگردم.

معمولا هر شب باتری را 5 ساعت شارژ میکنم.(باتری قابل جدا شدن است و داخل خونه شارژش میکنم) در محل کار هم یکی دو ساعت شارژ کافیه.

تهران شیب مثبت و منفی زیاد دارد به همین دلیل شارژ کامل باتری، شما رو بطور متوسط 30 کیلومتر جابجا میکنه. سرعت شما هم حدودا تا 40 کیلومتر در ساعت قابل افزایش است.

مشکل این موتورها باتری آنهاست که نباید برای مدتی طولانی مثلا یک ماه، بلااستفاده باقی بماند.

همچنین پنچرگیری این موتورها کمی برای تعمیرگاه های موتور سخت است و کمتر حوصله تعویض چرخ آن را دارند. (این موتور تیوب لس است و موتور محرک داخل چرخ عقب کمی تعویض لاستیک یا پنچرگیری را سخت میکند)

سه بار پلیس به من گیر داده. یک مورد توضیح دادم که این اسکوتر هست و سرعتش در حد دوچرخه هست ولی قانع نشد و گفت بدون گواهینامه بیرون نیا. در موارد دیگه قانع شدند و مشکلی نبود.

بیرون گذاشتن این موتور شاید خطرناک باشه چون وزن کمتری نسبت به موتورهای دیگه داره و راحت قابل دزدیدنه.

تردد در اتوبان با این موتور فوق العاده خطرناک هست، چون سرعت بالایی نداره و وقتی به خروجیها می‌رسید کار سختی در پیش دارید تا از خودتون در مقابل ماشین هایی که میخوان از خروجی خارج بشن، محافظت کنید. من فقط از اتوبان اشرفی اصفهانی با این موتور تردد میکنم که نسبتا به خیابون بزرگ شبیه هست و سرعت ها کنترل شده تره.

در داخل شهر مشکلی که با این موتور دارید بی صدا بودنش هست و باید مراقب باشید به عابرین پیاده برخورد نکنید چون هیچکس هیچ صدایی نمیشنوه.

من از بوق زیاد استفاده میکنم و به علت سرعت پایین، خیلی مراقب هستم که مانع حرکت موتورهای دیگه یا اتومبیل ها نشم.

من مسیر پونک تا جمهوری رو زیر 40 دقیقه میرم. بزرگترین مشکل اینه که چه ترافیک باشه چه خلوت باشه به علت سرعت پایینی که دارید، نمیتونید این 40 دقیقه رو کاهش بدید.

در مجموع راضی هستم و امیدوارم اونقدر این وسیله ارزون بشه که همه بتونن ازش استفاده کنند.

موتورسیکلت برقیاسکوتر برقیگواهینامه موتور برقیگواهینامه
برنامه نویس و علاقمند به برنامه نویسی، سینما، فلسفه و هر چیزی که هیجان انگیز باشد. در ویرگول از روزمرگیهای مرتبط با علاقمندیهام خواهم نوشت. در توئیتر و جاهای دیگر @mortezadalil هستم.
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید