با اعمال دور جدید تحریم های اتحادیه اروپا علیه مقامات و شخصیت های ایرانی، بار دیگر این سوال مطرح شد که چرا غربی ها، اموال فرزندان و خانواده برخی مقامات ایران را که در کشورهای انگلیس، کانادا، آمریکا و ... اقامت دارند را تحت این تحریم ها توقیف نکرده و یا اقامت آنها را لغو نمی کنند؟
پاسخ به این پرسش ساده است. سه دلیل واضح برای ناتوانی غربی ها در توقیف اموال فرزندان مسئولین ایرانی که در کشورهای غربی اقامت دارند وجود دارد:
1.حقوق بشر
غرب که مدعی رعایت حقوق بشر است، هرگز نمی تواند به بهانه آنچه پدر یا همسر فردی تحت تحریم در ایران انجام داده، اموال او را توقیف کند. این نقض آشکار حقوق بشر محسوب می شود چرا که اصولاً گناه پدر را به حساب پسر نمی نویسند.
2.غرب از میلیاردها دلار سرمایه گذاری نمی گذرد
کشورهای غربی علی رغم ژست ها و تهدیدات و تحریم هایی که می کنند، در واقع یکی از حامیان سرنگونی محمدرضا شاه بودند که در اواخر حکومتش با مدیریت قیمت نفت، فشار زیادی به غربی ها به خصوص آمریکایی ها آورده بود. آنها امروز میلیاردها دلار از سرمایه گذاری های محمدرضاشاه را پس از انقلاب 57 ایران بلوکه کرده اند و از آورده میلیارد دلاری آقازاده های انقلابیون به کشورهایشان به سادگی نمی گذرند و نه تنها آقازاده ها را دیپورت نمی کنند، بلکه فرش قرمز برای آنها پهن می کنند تا آورده بیشتری به اقتصادشان تزریق کنند.
یکی از نشانه های همراهی غرب با انقلاب 57 ایران اینکه غربی ها با علم به محوریت و رهبری امام خمینی به سادگی می توانستند رهبر انقلاب را در سه مقطع یعنی حضور ایشان در عراق، ترکیه، فرانسه ترور کنند اما آنها امنیت ایشان را برقرار کردند تا انقلاب ایران به نتیجه برسد اما تصورش را نمی کردند که مسیر انقلاب ایران با آنچه انها برای خود در دوران پسامحمدرضا شاه ترسیم کرده بودند، متفاوت باشد و به همین جهت برای جبران اشتباه خود، جنگ ایران و عراق را به راه انداختتند تا حکومت را که به آیت الله ها داده بودند از آنها پس بگیرند.
3.تغییر هویت آقازاده ها
یکی از مهمترین عواملی که دولت های غربی در توقیف اموال یا لغو اقامت آقازاده های ایرانی ناتوان نشان داده اند، تغییر هویت آنهاست. به طوری که تشخیص اینکه فردی با اسم فامیلی غیر از آنچه پدر تحریم شده اش در ایران دارد، برای آنها بعضاً زمانبر و سخت خواهد بود. یکی از نمونه های بارز این ادعا، فاطمه صادقی است که فرزند صادق خلخالی محسوب می شود. البته خانم صادقی به واسطه فعالیت هایش که همسو با سیاست های پدر و جمهوری اسلامی نیست، با همین هویت نیز در جوامع غربی پذیرفته شده است اما چه بسیارند افرادی که برای عدم شناسایی دولت های غربی از پیشینه خانوادگی، نام فامیل خود را تغییر داده اند تا به سبب مشکلات تحریمی که برای پدرشان به وجود آمده، مشکلی بابت اقامت لوکس در کشورهای غربی نداشته باشند.
بنا بر افشاگری نماینده نیشابور در مجلس، بیش از 5000 آقازاده سران ایران در کشورهای غربی زندگی می کنند که پدرانشان در ایران هر روز شعار مرگ بر آن کشور سر می دهند!
