چرا باید شکرگزاری کنیم؟ شکرگزاری در کل زندگی شما تأثیر خواهد گذاشت. طبق قانون جذب که بر کل انرژی های کائنات ما مسلط است، از تشکیل اتم گرفته تا حرکت سیارات، هر چیزی مشابه خود را جذب می کند. به دلیل قانون جذب است که سلول های موجودات زنده و اجزاء اشیاه مختلف به هم متصل هستند. در زندگی شما، قانون جذب، در تمامی افکار و احساسات تأثیر می کذارد، چون آن ها هم انرژی هستند بنابراین هر فکر و یا احساسی کنی، همان را جذب خودت می کنی. پس اکنون فهمیدیم در کل که چرا باید شکرگزاری کنیم؟
زیرا به ما یادآوری می کند که هر آنچه که داریم از لطف و مرحمت خداست و از خود چیزی نداریم و در ضمن یادمان می آید که چه چیزهایی داریم ذات انسان به گونه ایست که دوست دارد بر روی هر آنچه که ندارد تمرکز کند و داشته هایش را یک امر طبیعی به حساب آورد. پس با سپاسگزاری دیدگاه ما به زندگی خود و اطرافمان تغییر خواهد کرد.
باید یاد بگیریم برای چیزهایی که هم که خذا به ما نداده، مواردی که از دید ما خوب هستند مثل پول زیاد، خانواده، همسر، فرزند و ... گاهی در نبود آن ها حکمت و دلیلی نهفته است که ما از آن آگاه نیستیم.
و گاهی هم باید یاد بگیریم زندگی عرصه ی یک کلاس درس است که باید آن را پاس کنیم و هر چه درس ها سخت تر باشد در آینده موفق تر و راحت تر خواهیم بود. رنج ها و سختی ها بخشی از این درس ها و آزمون های الهی هستند که ما را در رسیدن به نعمت های زندگی کمک می کنند پس حتی در مشکلات هم خدا ا شاکر باشد چه بسا بلا و سختی های بدتری می توانست بر سر ما آوار شود.
این که برای داشته های بزرگ خود مانند همسر خوب، ماشین، خانه و کار مناسب خدا ا شاکر باشیم بسیار خوب است اما گاهی شاکر بودن برای طبیعی ترین چیزها که ما آن را حق مسلم خود می دانیم که باید باشند هم باید خدا را شاکر باشیم مثل نفس کشیدن، مثل صدای قلب مادرمان، مثل چشم سالم ، مثل حس بویایی و تمامی حس های پنج گانه. آیا تا کنون به این ها فکر کرده اید؟
شکرگزاری در برابر نعمت های خدا، وجود آن ها را در زندگی شما افزایش می دهد و شما را به چنان باور و ایمانی می رساند که دیگر هیچگاه افکار خود را برای موارد بیهوده و منفی هدر نخواهید داد.
امام سجاد درباره شکرگزاری می فرماید: چگونه شکر تو را به جای آورم وقتی همین شکر گفتن من هم خود نیازمند شکری دیگر است و هر زمان که می گویم الحمدالله، بر من واجب است که برای همین توفیق شکرگذاری بگویم : الحمدالله.
وقتی صبح بودن هیچ درد چشمان خود را باز می کنید و صبح را دوباره می بینید، یک فرصت دوباره زیستن، خدا را شکر کنید. اینکه آب هست و میتوانید کارهای روزانه خود را انجام دهید و یا حتی صابونی برای شستن دست هایتان. همگی این ها نعمت هایی هستند که می توانستند نباشند.
می بینیم هر چه عمیق تر و ریزتر می شویم بیشتر به هدایا و عطایای خداوندی پی می بریم و دست از غر زدن و نگرانی و استرس بر می داریم و تنها شکرگزار خدا هستیم. ما با عادت به شکرگزاری بشتر مراقب وسایل خود هستیم و با احتیاط با آن ها برخورد می کنیم. به خصوص می توان این امر را موردی برای تربیت فرزندان در نظر گرفت تا به این طریق قدر داشته های خود را بیشتر بدانند و مراقب وسایلشان باشند.
در هنگام شکرگزاری ما به این امر پی می بریم که ما بنده خاص خداوند هستیم. می فهمیم که خداوند می توانست که بسیاری از نعمت ها را از ما سلب کند اما نکرد. مخصوصا در زمان سختی ها و مشکلات شکرگزاری به ما کمک می کند تا یادمان باشد که خدا ما را فراموش نکرده است. قبل شکرگزار شما از نعمت ها و اتفاقات خوبی که خداوند نصیبش کرده است باخبر است و ایمان دارد که در سختی ها او را تنها نخواهد گذاشت.
با شکرگزاری زندگی می تواند بسیار مهیج تر و پربارتر از چیزی باشد که ناکنون بوده است. وقتی بدانید چگونه معجزه را وارد زندگی خود کنید می توانید به رؤیاهایتان تحقق ببخشید و مطمئن باش هیچگاه نخواهی فهمید چگونه به آرزوها و اهدافت خواهی رسیدو و این شگفت انگیزترین بخش قضیه است. پس به امید روزی پربار تر و صمیمانه تر. زندگی تان پر از عشق و معجزه ی الهی...
