554ـ Pإِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْO. (1/انشقاق)
When the sky is split open. (1)
در آن هنگام كه آسمان [كرات آسمانى] شكافته شود، (1/انشقاق)
555ـ Pوَ أَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَ حُقَّتْO. (2/انشقاق)
and gives ear to its Lord as it should. (2)
و تسليم فرمان پروردگارش شود ـ و سزاوار است چنين باشد. (2/انشقاق)
556ـ Pوَ إِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْO. (3/انشقاق)
When the earth is spread out. (3)
و در آن هنگام كه زمين گسترده شود، (3/انشقاق)
557ـ Pوَ أَلْقَتْ مَا فِيهَا وَ تخَلَّتْO. (4/انشقاق)
and throws out what is in it, emptying itself, (4)
و آنچه در درون دارد بيرون افكنده و خالى شود، (4/انشقاق)
558ـ Pوَ أَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَ حُقَّتْO. (5/انشقاق)
and gives ear to its Lord as it should. (5)
و تسليم فرمان پروردگارش گردد ـ و شايسته است كه چنين باشد. (5 / انشقاق).
559ـ Pيَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ کَدْحاً فَمُلَاقِيهِO. (6/انشقاق)
O man! You are labouring toward your Lord laboriously, and you will encounter Him. (6)
اى انسان! تو با تلاش و رنج به سوى پروردگارت مى روى و او را ملاقات خواهى كرد! (6 / انشقاق)
560ـ السعی المؤلم لتحقیق الكمال المطلق: تشير هذه الآية إلي مبدأ أساسي في حياة جميع البشر و هذا المبدء، هل تتشابك الحياة دائما مع المشقة والمعافاة؛ حتي لو كان الهدف هو الوصول إلي سلع العالم؛ كم هو اكثر من ذلك الغرض، الآخرة، والنعيم الأبدية والتقارب من الله. هذه هي طبيعة الحياة العالمية. حتی الناس الذين يعيشون في نهاية المطاف بشكل جيدانهم ليسو أيضاً خالية من المعافاة والألم. تفسير اجتماع الرب هنا، سواء الإشارة إلي مشهد القيامة، و هو مشهد سيادته المطلقة أو تلبية عقابه و مكافأة أو مقابلته من خلال الملاحظة الداخلية، هذا يدل علي أن هذه الآلام سوف تستمر حتي يومنا هذا و ينتهي عند ما يكون سجل هذا العالم مغلقاً و لقاء الرجل مع الفعل النقي من إلهه. نعم، الراحة دون معافاة و ضائقة موجودة فقط. في الحديث الأكثر معني للإمام سجاد نقرأ: " لا يوجد راحة في العالم و إلي الدنيا. يتم إنشاء الراحة و وسائل الراحة فقط للسماء و شعبها. يتم إنشاء المعا ناة والمصاعب في العالم و من اجل الدنيوية و (لهذا السبب) لا أحد يحصل علي كوب منه ما لم يتضاعف جشعها و اولئك الذين لديهم أكثر من العالم، هم الأكثر فقرأ؛ لأنه يحتاج الآخرين لحماية ممتلكاته انهم بحاجة إلي جميع الأدوات الدنيوية. لذلك لا يوجد راحة في ثروة العالم. " ثم قال الإمام (عليه السلام) في الحديث: " في كل مرة لا يعافي أصدقاء الله في العالم من أجل العالم؛ بدلا من ذلك، معا ناتهم في العالم هي للآخرة. "
560- A painful pursuit of absolute perfection: This verse refers to a fundamental principle in the life of all human beings and that principle, is that life is always intertwined with hardship and suffering; Even if the goal be reaching to goods of the world; How much more so that the purpose, the hereafter, and eternal bliss and closeness of God are. This is the nature of worldly life. Even people who eventually live well are not also free from suffering and pain. The interpretation of meeting the Lord here, whether referring to the scene of resurrection, which is the scene of his absolute sovereignty or meeting his punishment and reward or meeting him through inner observation, and it ends when the record of this world is closed and to meet a man with the pure act of his God. Yes, comfort without suffering and hardship is only there. In the most meaningful hadith of Imam Sajjad (AS) we read: “ There is no comfort in the world and for the worldly. Comfort and convenience are created only for Heaven and its people. The suffering and hardship in the world are created and for the world and (for that reason) no one gets a cup of it unless its greed doubles and those who have more than the world, are poorer; Because he needs others to protect his property they need all the earthly gadgets. So there is no comfort in the wealth of the world. “ Then the Imam (as) said in the hadith: “ Every time God’s friend in the world does not suffer for the world; Rather, their suffering in the world is for the hereafter. “
560ـ تلاشی پر رنج به سوی کمال مطلق: این آیه به یک اصل اساسی در حیات همه انسانها اشاره دارد و آن اصل، این است که زندگی همواره با زحمت و رنج و تعب آمیخته است؛ حتی اگر هدف، رسیدن به متاع دنیا باشد؛ تا چه رسد به این که هدف، آخرت و سعادت جاودان و قرب پروردگار باشد. این طبیعت زندگی دنیا است. حتی افرادی که در نهایت رفاه زندگی میکنند نیز از این رنج و زحمت و درد بر کنار نیستند. تعبیر ملاقات پروردگار در اینجا، خواه اشاره به ملاقات صحنه قیامت باشد که صحنه حاکمیت مطلقه اوست یا ملاقات جزا و پاداش و کیفر او یا ملاقات خود او از طریق مشاهده باطنی، نشان میدهد که این رنج و تعب تا آن روز ادامه خواهد یافت و زمانی به پایان میرسد که پروندۀ این دنیا بسته شود و انسان با عملی پاک خدای خویش را ملاقات کند. آری، راحتی بی رنج و تعب تنها در آنجا است. در حدیث پر معنائی از امام سجاد (ع) میخوانیم: «راحت و آسایش در دنیا و برای اهل دنیا وجود ندارد. راحت و آسایش تنها برای بهشت و اهل آن آفریده شده است. رنج و تعب در دنیا آفریده شده و برای اهل دنیا و (به همین دلیل) هیچ کس پیمانهای از آن به دست نمیآورد مگر این که دو برابر آن حرص نصیبش میگردد و کسانی که از دنیا بیشتر دارند، فقیرترند؛ زیرا در حفظ اموال خویش محتاج دیگران و (برای حفظ آن) به تمام اسباب دنیوی نیازمندند. بنابراین در ثروت دنیا نیز راحتی وجود ندارد.» سپس امام (ع) در ذیل حدیث فرموده اند: «هرگز دوستان خدا در دنیا به خاطر دنیا رنج و تعب نمی کشند؛ بلکه رنج و تعب آنها در دنیا برای آخرت است».
561ـ Pوَ هَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِO. (3/تین)
by this secure town: (3)
و قسم به اين شهر امن [مكّه]، (3/تین)
562ـ Pلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ في أَحْسَنِ تَقْوِيمٍO. (4/تین)
We certainly created man in the best of forms; (4)
كه ما انسان را در بهترين صورت و نظام آفريديم. (4/تین)
563ـ Pثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَO. (5/تین)
then We relegated him to the lowest of the low, (5)
سپس او را به پايينترين مرحله بازگردانديم، (5 / تین)
564ـ Pإِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍO. (6/تین)
except those who have faith and do righteous deeds. There will be an everlasting reward for them. (6)
مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند كه براى آنها پاداشى تمام نشدنى است! (6/تین)
565ـ Pفَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِO. (7/تین)
So what makes you deny the Retribution? (7)
پس چه چيز سبب مى شود كه بعد از اين همه (دلايل روشن) روز جزا را انكار كنى؟! (7/تین)
566ـ Pأَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَO. (8/تین)
Is not Allah the fairest of all judges? (8)
آيا خداوند بهترين حكم كنندگان نيست؟! (8/تین)
567ـ خلق الإنسان في اعلي شكل: لقد خلق الله الإنسان بكل طريقة مناسبة و سليمة؛ سواء جسديا و عقليا؛ لأنه وضع أي موهبة (في حضوره) فيه و قد أعده لقوس تصاعدي كبير جدا (هائل). أيات القرآن الكريم تستخدم بشكل جيد أن الإنسان قد خلق بهذه الطريقة. هذا في ضوء العلم والإيمان والتقوي والصالحين يستطيع الصعود إلي الله العلي و للحصول علي الحياة الأبدية برحمته هذا هو كل شيء عن السعادة والسعادة نقرأ: " في الأعداد 75 و 76 من سورة طه و من جاء اليه بايمان و عمل اعمالا صالحة هؤلاء الناس لديهم ىرجات ممتازة...حدائق الجنة الأبدية حيث تيارات تحت الأشجار، بينما سيبقون دائماُ. هذا هي مكافأة من ينظف نفسه. " لكن إذا انحراف الإنسان بكل هذه الامتيازات من طريق الحق إنه ينهار كثيراً بحيث يتم جره إلي الأسفل السافلين. ضد القوس الصاعد للتطور البشري، هناك قوس هبوطي رهيب؛ لان الإنسان مخلوق مليء بالمواهب هذا إذا كان يستخدم مهم بالطريقة الصحيحة، وضعت في أعلي قمة الشرف و إذا كان كل هذا الذكاء والموهبة من خلال الفساد و من الطبيعي أن ينجذب عمله إلي اسفل السافلين.
567- Creation of man in the highest form: God created man in every way appropriate and proper; Both physically and mentally; Because he put any talent (is his presence) and he has prepared him for a very huge ascending arc. The verses of the Qur’an are well used that man was created in such a way that is in the light of science and faith and piety and righteous deeds he can ascend to the Highest God and he will gain eternal life by his mercy which is all about happiness we read in verses 75 and 76 of Surah Taha: “ And whoever has come to him in faith and done righteous deeds such people have excellent degree … The everlasting gardens of paradise where streams are beneath the trees, while they will always stay (remain). This is the reward of one who cleanses himself. “ But if a man with all these privileges deviated from the path of right, it collapses so much that it is dragged to the asphal- alsaphelin against the ascending arc of human evolution, there is a terrible downward arc; Because man is a creature full of talents that if he uses them in the right way, will be placed at the highest peak of honor and if all this intelligence and talent through corruption it creates the biggest corruptor and it is only natural that his work is drowning to Asfal-Alsafelin.
567ـ آفرینش انسان در برترین صورت: خداوند، انسان را از هر نظر موزون و شایسته آفرید؛ هم از نظر جسمی هم از نظر روحی و عقلی؛ چرا که هر گونه استعدادی را در وجود او قرار داده و وی را برای پیمودن قوس صعودی بسیار عظیمی آماده ساخته است. از آیات قرآن به خوبی استفاده میشود که انسان به گونه ای آفریده شده که در پرتو علم و ایمان و تقوی و عمل صالح میتواند به سوی خداوند بلند مرتبه عروج کند و در جوار رحمت او به زندگی جاودانی دست پیدا کند که سراسر سعادت و خوشبختی است. در آیات 75 و 76 سوره طه میخوانیم: «و هر کس با ایمان نزد او آید و اعمال صالح انجام داده باشد، چنین کسانی درجات عالی دارند... باغهای جاویدان بهشت که نهرها از زیر درختان جاری است، در حالی که همیشه در آن خواهند ماند. این است پاداش کسی که خود را پاک کند». اما اگر انسان با تمام این امتیازات از مسیر حق منحرف گردد، چنان سقوط میکند که به اسفل سافلین کشیده میشود. در برابر آن قوس صعودی تکامل انسان، قوس نزولی وحشتناکی دیده میشود؛ چرا که انسان موجودی مملو از استعدادهای سرشار است که اگر در طریق صلاح از آنها استفاده کند، بر بالاترین قله افتخار قرار میگیرد و اگر این همه هوش و استعداد را در طریق فساد به کار اندازد بزرگترین مفسده را میآفریند و طبیعی است که کارش به اسفل سافلین کشیده شود.
