کارِ زیاد ، وقتِ کم

امروز صبح که از خواب پا شدم ، دیرم شده بود و باید یک کار مهمی رو هم انجام میدادم.

اما من در حالت عادی اون کار رو در مدت زمان یک ساعت انجام میدادم ولی الان نیم ساعت بیشتر وقت نداشتم.

توی فیزیک مفهومی داریم به نام توان که به صورت مقدار کار انجام شده بر مدت زمان انجام اون کار یا (P=W/t)تعریف میشه.

طبق این رابطه اگر کار بیشتری در مدت زمان کمتری صورت بگیره توان بیشتره.

از بحث اصلی دور نشیم :))

خب اینجا بود که من باید اون کار رو توی نیم ساعت باقی مونده انجامش میدادم، و واقعا چطوری میشه که اون کار رو حتی کمتر از وقتش انجام میدیم و گاهی اوقات هم خیلی خوب از آب در میاد :))

بزارین یه مثال بزنم که بارها و بارها برام اتفاق افتاده :))
الان شنبه است و مثلا چهارشنبه امتحان داریم و برنامه ریزی من اینجوریه که، کل کتاب رو خیلی دقیق بخونم و سوالاتش رو هم حل کنم و اگه وقت شد برم سراغ کتاب های خارجی.

خب اولش همه چی خوب پیش میره، تا اینکه میرسه روز دوشنبه و میبنی که 20 درصد کتابو خوندی :))
شب سه شنبه میشه و 70 درصد کتاب مونده و فردا امتحان :))

خب اینجاست که ذهن آدم یکم احساس استرس بهش دست میده و با خودت میگی که بجمب!!! این همه مدت داشتی چیکار میکردی ؟ کلا چند ساعت بیشتر وقت نیست ...
نتیجه فوق العاده ست ... 70 درصد از کتاب رو عرض چند ساعت میخونی با دقت بالا :))

اینجاست که طبق رابطه بالا با زیاد شدن کار و کم بودن وقت توان خیلی زیاد میشه :))

واقعا چی میشه که مغز اینقدر کار رو سریع انجام میده ؟
داشتم با خودم فکر میکردم که اگه واقعا آدم همه کاراشو بتونه اینطوری و خیلی با سرعت انجام بده، چی میشه :))

یه بار باید اینو حتما امتحان کنم و ذهنمو گول بزنم که وقت کمه، بجمب :)) البته اگه بتونم ذهنمو گولش بزنم :))

به نظرم خیلی خوب میشه قبل از اون تلنگری که به آدم میخوره، خودش کارهاشو سریع انجام بده :))

پ ن : اگه تجربه ی مشابهی داری، تو کامنتا بنویس :))