کاش میشد داد زد
کاش جایی برای فریاد کشیدن بود
کاش برای کسی فریاد زدنت مهم بود
کاش کسی بود فریادت براش مهم بود
کاش وقتی نیم نگاهی به گذشت و نگاهی به اینده میکنی ذره ای شادی و امید رو میشد دید
کاش این روز های جوانی به این بدی نمیگذشت
من یک جوان ۲۱ ساله ام با کلی رویا که هر روز افسانه ای تر میشه
کاش فقط رویا هامون افسانه ای میشدن
چطور میتونم زندگی اطرافیانم رو ببینم و اسوده باشم
چطور این همه عصبیت این همه خشم این همه نفرت رو ببینم و به فکر فرو نرم؟
چطور ببینم ادمایی رو که مدت هاست گوشت قرمز نخوردن و سر راحت روی بالش بزارم ؟
چطور به اینده تیرم فکر کنم به زمانی که من هم یک بیکار بدبختم و راحت باشم ؟
کاش کسی فکری میکرد
کاش این حسرت رو کسی جواب میداد
کاش میشد فریاد زد دارم خفه میشم
کاش پر از کاش نمیبودم
کاش ..
