ویرگول
ورودثبت نام
مصطفی صفری
مصطفی صفری
خواندن ۵۰ دقیقه·۱ سال پیش

آخرین مقاله در مورد آموزشی سربازی

نکاتی از آموزشی سربازی که کسی به شما نمی­گه!

فصل اول- قبل از آموزشی

سربازی بریم یا نه؟

مهاجرت بکنم یا نه؟ دانشگاه برم یا نه؟ ادامه تحصیل بدم یا نه؟ سربازی برم یا نه؟

سیاهی و سفیدی مطلق وجود نداره. هیچ پدیده ای در این جهان وجود نداره که بتونیم با قطعیت در موردش نظر بدیم و با قطعیت مسیر درستش رو مشخص کنیم. تصمیمایی از قبیل ادامه تحصیل، سربازی، مهاجرت و ... اولاً تصمیمایی کاملاً شخصین و با توجه به موقعیت و شرایط هر فرد می تونن جواب درست متفاوتی داشته باشن، دوماً به هیچ عنوان تصمیمای ارزشی نیستن. پس نه فقط من، بلکه هیچ کس دیگه ای نمی تونه جواب درست این سوال رو به شما بده که سربازی برید یا نه. خودتون باید شرایط زندگیتون رو بررسی کنید، اهداف آیندتون رو مشخص کنید، مسیر زندگیتون رو بچینید و در نهایت تصمیم بگیرید که سربازی برید یا نه. اما به هر حال بهتون توصیه می کنم تو انتخاب این مسیر سعی کنید از آدمایی که تجربه دارن و به نظرتون خیر خواه شما هستن مشورت بگیرید.

من چرا رفتم سربازی یا چی شد که رفتم سربازی؟

من تا یه سنی سربازی رفتن برام کابوس بود و با خودم تصمیم گرفته بودم به هیچ عنوان سربازی نرم. مدام در مورد بدی هاش می خوندم و صحبت می کردم و هر روز تنفرم نسبت بهش بیشتر می شد. کم کم مسیر زندگیم جلوتر رفت، سنم بالاتر رفت و تونستم شرایط زندگیم رو استیبل کنم و برای خودم یه چشم انداز مشخص از آیندم ترسیم کنم. تو مسیری که برای خودم طراحی کرده بودم، حالا و تو این سن وقت سربازی رفتن بود. پس تمام عقاید و نفرت های قبلیم رو دور ریختم و رفتم پلیس + 10 و دفترچم رو پست کردم.

تا کِی می تونیم بریم سربازی؟

چقدر فرصت داریم بریم سربازی؟
بعد فارغ التحصیلی چقدر وقت داریم که دفترچه پست کنیم؟
اگه کنکور قبول نشم باید برم سربازی؟
تعریف سرباز؟
اضافه خدمت سربازی بخشیده میشه؟

اول بیاید با هم تعریف سرباز رو بررسی کنیم. طبق تعریف کتاب دانستنیهای سرباز:

((کلیه اتباع ذکور دولت جمهوری اسلامی ایران که مکلف به انجام خدمت وظیفه عمومی برابر مقررات می باشند، از بدو ورود به خدمت سرباز نامیده می شوند.))

پس شما اگه مذکر باشید و اگه تبعه جمهوری اسلامی ایران باشید باید در اولین فرصب بعد از رسیدن به سن قانونی (18 سال تمام) خدمت سربازیتون رو آغاز کنید. اما اینکه اولین فرصت بعد از 18 سالگیتون کِیه خیلی به خودتون بستگی داره. اگه دیپلم یا زیر دیپلم هستید باید در بدو ورود به 18 سالگیتون اقدام به پست کردن دفترچه کنید. اما اگه تصمیم گرفتید که درس بخونید، تا زمانی که معافیت تحصیلیتون اعتبار داره به علاوه یک سال بعد از تاریخ فراغت از تحصیلتون زمان دارید خودتون رو به نظام وظیفه معرفی کنید. اولاً که من به شخصه توصیه می کنم تا جایی که امکانش رو دارید درستون رو ادامه بدید و با مدرک بالاتر به خدمت اعزام بشید، دوماً اگه از تاریخ هایی که گفتم بهتون بگذره و اقدام برای معرفی خودتون به نظام وظیفه نکنید مشمول اضافه خدمت می شید.

اینکه اضافه خدمت پشت دفترچه ای بخشیده میشه یا نه و سوالاتی از این دست آخرین مواردین که باید بهشون فکر کنید. پس سعی کنید اگه تصمیم دارید برید سربازی تو زمان مقرر برای معرفی خودتون اقدام کنید که بعداً به مشکل نخورید.

اگه سربازی نریم چی میشه؟

اینکه با نرفتن به سربازی چه مشکلایی براتون پیش میاد خیلی بستگی به زمان فعلیتون داره. با توجه به اینکه روز به روز داره تمایل جوونا برای رفتن به سربازی کمتر میشه متأسفانه شرایط هم داره برای سربازی نرفته ها سخت تر میشه. تا این لحظه که من دارم باهاتون صحبت می کنم، نرفتن به سربازی سه مشکل عمده براتون به وجود میاره؛ اولاً امکان ادامه تحصیل ندارید، دوماً امکان خروج از کشور ندارید و سوماً امکان استخدام در دستگاه های دولتی رو نخواهید داشت.

کِی بریم سربازی؟

تو چه سنی برم سربازی؟
با چه مدرکی برم سربازی بهتره؟
بهترین زمان برای رفتن به سربازی چند سالگیه؟

از نظر من بهترین زمان برای رفتن به سربازی زمانیه که خودتون به این باور برسید که الان وقتشه برم سربازی! یعنی در مقطعی از زندگیتون که به یه تعادل نسبی رسیدید و می خواید کارهاتون رو سر و سامون بدید. فقط چند مورد رو بهتون توصیه می کنم:

  • همونطور که داشتن تحصیلات عالیه تو جامعه برای شما احترام اجتماعی به وجود میاره، در زمان خدمت هم به همین صورته. پس بهتون توصیه می کنم با تحصیلات بالا برای سربازی اقدام کنید.
  • سعی کنید با حساب بانکی خالی نرید سربازی. درسته که از اولین ماه شروع خدمتتون شما حقوق بگیر خواهید شد اما مطمئن باشید داشتن یه حساب بانکی که موجودی قابل قبولی داره خیلی از دغدغه های شما در زمان خدمت و بعد از سربازی رو کم خواهد کرد.

چه طوری دفترچه پست کنیم؟

دفترچه پست کردن یعنی چی؟
برگه سبز چیه؟
برگه سفید چیه؟
برگه سبزم رو از کجا بگیرم؟
برگه اعلام محل خدمت کِی میاد؟
دفترچه خدمت از کجا بگیرم؟
واکسن سربازی
از کجا بفهمم آموزشی کجا افتادم؟

حتماً شنیدید که اولین قدم برای رفتن به خدمت سربازی و معرفی خودتون به سازمان نظان وظیفه، پست کردن دفترچه است. اما دفترچه اصلاً چی هست و چه جوری می تونیم پستش کنیم؟

در واقع چیزی به اسم دفترچه سربازی با اون مفهومی که از دفترچه که تو ذهن ما هست وجود نداره؛ صرفا چند تا برگه است که باید مشخصاتتون رو داخلش پر کنید. پس اگه تصمیم گرفتید که فرایند رفتن به خدمتتون رو شروع کنید، در اولین قدم باید تشریف ببرید نزدیک ترین پلیس + 10 به محل سکونتتون. چرا می گم نزدیک ترین؟ چون محلی که شما از اونجا دفترچه پست می کنید، بعدها در تقسیماتتون تأثیر داره. پس سعی کنید پلیس + 10 یی که تشریف می برید اولاً نزدیک به محل سکونتتون باشه، دوماً خدمات مربوط به نظام وظیفه رو ارائه بده. پس یه پوشه بردارید، داخلش شناسنامه تون به علاوه یک عدد خودکار قرار بدید و با نام خدا تشریف ببرید به پلیس + 10 و بگید که می خواید برای سرباز شدن اقدام کنید. کارشناس پلیس + 10 شناسنامه یا کارت ملی تون رو ازتون می گیره، اطلاعاتتون رو داخل سیستم ثبت می کنه، اگه عکستون از قبل داخل سیستم ثبت نشده باشه (که معمولاً نشده) همون جا ازتون عکس می گیره. پس حواستون باشه با سر و وضع مناسب برید حتماً. بعد از اینکه عکستون رو گرفت، چند تا مبلغ جزئی از کارتتون می کشه و در نهایت دو عدد فرم بهتون میده. یک فرم که مربوط میشه به مشخصات شخصی تون، مثل نام و نام پدر و شماره موبایل و آدرس و ... و یک فرم دیگه هم مربوط میشه به خوداظهاری پزشکی، که شما باید تمامی اطلاعات پزشکی تون رو داخل اون فرم ثبت کنید. بالای فرم دوم، آدرس و مشخصات پزشک معتمد سازمان نظام وظیفه نوشته شده که شما باید خودتون رو به ایشون معرفی کنید. به همراه این دو فرم یک برگه هم به شما تحویل داده می شه که مربوط به واکسیناسیونتون هست. در نهایت از شما خواسته میشه نهایتاً طی یک هفته آینده به پزشک معتمد مراجعه کنید، واکسیناسیونتون رو انجام بدید، دو عدد فرم رو تکمیل کنید و مجدداً به پلیس + 10 مراجعه کنید.

خب حالا بیاید با هم مرحله به مرحله پیش بریم. اولین مورد پزشک معتمد هست. اینکه پزشک معتمد چیه رو همتون می دونید، اما شما چرا اصلاً باید پیش پزشک برید؟ وظیفه پزشک معتمد اینه که به طور کامل سلامت شما رو بسنجه تا در صورت نیاز شما معاف دائم، معاف از رزم یا گروه ب بشید. اما معاف دائم، معاف از رزم و گروه ب چی هستن؟

  • معاف دائم: اینکه معاف دائم به طور کلی چی هست که کاملاً مشخصه. اما اینکه در چه صورت شما می تونید معافیت دائم بگیرید و اصلا شرایط معافیت دائم پزشکی یا غیر پزشکی چی هست مطلب بی نهایت طولانی، خشک، پیچیده و متغیری هست. که من پیشنهاد می کنم به سایت نظام وظیفه مراجعه کنید و آخرین ورژن قوانینش رو مطالعه کنید.
  • معاف از رزم: یعنی اینکه شما با توجه به نوع معافیت پزشکیتون از یک سری از فعالیت های سنگین در طول خدمت سربازی معاف می شید. فعلاً اینجا به همین تعریف بسنده کنید که جلوتر می خوام این قسمت رو براتون بشکافم.
  • گروه ب: زیر مجموعه ای از معاف از رزمه که مختص بیماران اعصاب و روانه. نکته ای که شاید خیلی ها باهاش درگیر باشن اینه که از نظر سازمان نظام وظیفه کسانی که تتو دارن هم جزو این دسته محسوب می شن.

پزشک معتمد بعد از اینکه فرم خود اظهاری شما رو مطالعه کرد ازتون یک سری سوال می پرسه تا اگه بیماری یا نقص جسمی دارید مشخص بشه و سپس بر اساس همین موارد شما رو معاینه می کنه. اگه بیماری شما برای پزشک محرز باشه، داخل سیستم مشخصات شما به همراه نوع بیماریتون رو ثبت می کنه و شما رو برای معاینات دقیق تر به یکی از بیمارستان های نظامی معرفی می کنه. در این مرحله کار شما با پزشک معتمد تمام شده.

دو تا نکته راجع به پزشک معتمد بهتون بگم:

  • حتما قبل از رفتنتون با شماره تلفن مطب پزشک تماس بگیرید و سوال کنید برای بحث نظام وظیفه چه روزی و چه ساعتی می تونید مراجعه کنید. چون محدودیت زمانی برای مراجعه سربازان وجود داره.
  • تمامی مدارک پزشکیتون رو با خودتون همراه داشته باشد.

دومین مورد بحث واکسیناسیونه. قبل از اعزام به سربازی حتماً شما باید واکسینه بشید. دو عدد واکسن به شما تزریق میشه، یکی واکسن مننژیت (Meningitis) و یکی واکسن دوگانه دیفتری (Diphtheria) و کزاز (tetanus) هست که از بیماری های متدوال که در اثر اجتماعات و زندگی در شرایط سخت به وجود میاد جلوگیری می کنه. برای واکسیناسیون باید به یکی از مراکز مورد پذیرش نظام وظیفه مراجعه کنید که آدرس و شماره تلفن این مراکز از طریق پلیس + 10 قابل دسترسیه. پس تشریف می برید به یکی از مراکز معرفی شده، یه معاینه جزئی می شید، اطلاعاتتون داخل سیستم ثبت میشه و واکسینه می شید. فقط حواستون باشه که واکسن ها عوارض جانبی زیادی دارن و ممکنه مجبور شید 24 ساعت استراحت کنید. پس موقع برنامه ریزیتون این مسئله رو در نظر داشته باشید.

خب حالا که هم پیش پزشک معتمد رفتید، هم واکسن هاتون رو زدید و هم فرم اطلاعات شخصی رو پر کردید، باید به همراه همه این مدارک مجدداً به پلیس + 10 مراجعه کنید. در این مرحله فرم ها رو از شما تحویل می گیرن، اطلاعات تکمیلیتون رو داخل سیستم ثبت می کنن. اگه پزشک معتمد شما رو به کمیسیون معرفی نکرده باشه و وضعیت پزشکیتون داخل سیستم سالم خورده باشه، تو همین مرحله برگه سبز شما صادر میشه و تاریخ اعزام به خدمتتون (دقت کنید صرفاً تاریخ و نه محل خدمت) مشخص میشه. اما اگه توسط پزشک به بیمارستان معرفی شده باشید، کارشناس پلیس + 10 از شما می خواد فعلاً تشریف ببرید منزل و طی یک هفته آینده منتظر باشید تا از طرف سازمان نظام وظیفه برای شما اس ام اس بیاد و بهتون اعلام بشه در چه تاریخی و به کدوم بیمارستان باید مراجعه کنید. البته معمولاً این اس ام اس کمتر از یک هفته برای شما ارسال میشه.

اگه شما تو این مرحله به بیمارستان معرفی نشدید و برگه سبزتون رو گرفتید می تونید ادامه این بخش رو مطالعه نکنید. اما اگه به بیمارستان معرفی شدید این چند خط رو هم همراه من باشید.

بعد از گذشت چند روز، یه اس ام اس برای شما میاد که مشخص کرده در چه روزی، در چه ساعتی، در چه مکانی باید حضور داشته باشید.

یه چند تا توصیه:

  • از ساعتی که داخل پیامک برای شما نوشته شده، زودتر برید بیمارستان تا هم سریع تر کارتون انجام بشه و هم کمتر تو صف بمونید.
  • توجه داشته باشید به ازای هر مورد مشکل پزشکی که پزشک معتمد داخل سیستم براتون ثبت کنه، شما باید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. پس کفش های آهنی پاتون کنید.
  • حتماً در روز مراجعه به بیمارستان همه مدارک پزشکیتون هم همراهتون باشه.
  • دقت کنید فرایند معاینه ممکنه بیشتر از یک روز طول بکشه.

بعد از اینکه پزشک متخصص شما رو معاینه کرد بهتون اعلام میشه فعلاً تشریف ببرید و منتظر باشید تا طی یک ماه آینده براتون اس ام اس بیاد و تاریخ کمیسیونتون رو مشخص کنه. اما کمیسیون پزشکی چیه؟ کمیسیون پزشکی جاییه که چند نفر پزشک مورد اعتماد سازمان نظام وظیفه، پرونده بیماری شما رو بررسی می کنن و با توجه به اطلاعاتی که داخل سیستم توسط بیمارستان براشون ثبت شده و صلاح دید خودشون، در رابطه با معافیت یا عدم معافیت و نوع معافیت شما تصمیم گیری می کنن.

پس بعد از اینکه اس ام اس کمیسیون پزشکی براتون اومد مجدداً همراه با مدارک پزشکیتون و رأس ساعت اعلام شده، به سازمان نظام وظیفه مراجعه می کنید تا در نهایت وضعیت معافیت و نوع معافیت شما مشخص بشه. بعد از انجام این مرحله دیگه کار شما با سازمان نظام وظیفه (فعلاً) تموم شده و به شما میگن طی 10 روز آینده به پلیس + 10 مراجعه کنید و برگه سبزتون رو دریافت کنید.

در نهایت تقریباً یک هفته (برای من 3 روز) قبل از تاریخ اعزامتون باید به یکی از شعب پلیس + 10 مراجعه کنید و برگه تعیین محل و زمان خدمتتون رو دریافت کنید. این روز، روز مهمی می تونه باشه براتون. چون مشخصه می کنه سرباز کدوم نیرو (سپاه، ارتش، نیروی انتظامی) می شید و همچنین مشخص میشه باید دوران آموزشیتون رو تو کدوم شهر بگذرونید. توی اون برگه هر چیزی که نوشته شده بود؛ نگران نباشید و به خدا بسپاریدش. مطمئن باشید حواسش بهتون هست و نمی ذاره بهتون سخت بگذره.

وسایل چی ببریم؟

برای آموزشی سربازی چه وسایلی ببرم؟
چک لیست وسایل آموزشی سربازی
بردن این وسایل به آموزشی سربازی شما رو نجات می ده!
اقلام ممنوعه آموزشی سربازی چیاست؟
میشه آموزشی سربازی سیگار ببرم؟
اگه تو آموزشی ازم سیگار بگیرن چی میشه؟
تو آموزشی سربازی چه وسایلی بهمون میدن؟
لیست وسایل آموزشی سربازی برای سربازان امریه

وقتی که نزدیک می شید به روز اعزامتون و کم کم با این موضوع کنار میاید که دیگه جدی جدی باید زندگی ایده آلتون (البته قبل رفتن با خودتون می گید این زندگی ایده آل من نیست اما وقتی از آموزشی برگشتید تازه متوجه می شید چقدر شرایطتون خوب بوده.) رو رها کنید و برید تو یه شهر غریب و با آدمایی که نمی شناسیدشون شروع به زندگی کنید، اولین سؤالی که به ذهنتون میاد اینه که خب چی ببرم؟ که به نظر من خیلی سؤال مهمیه و جواب درست این سؤال خیلی خیلی می تونه ارزشمند باشه چون واقعاً بعضی از وسایل جزئی که با خودتون می برید می تونه تو پادگان نجات دهنده باشه!

به همین منظور من یه لیست براتون آماده کردم که به جرعت همه نیازهای شما رو در دوره آموزشی سربازی پوشش می ده. تو تهیه این لیست چند نکته مدنظر گرفته شده. اولاً از مطالب موجود تو اینترنت کمک گرفتم تا چیزی از قلم نیفته. دوماً مواردی که ساتر در اختیار شما می ذاره رو حذف کردم که بار اضافه نبرید و سوماً طبق تجربه خودم تو دوره آموزشی مواردی رو اضافه و کم کردم.

اول از همه بیاید یه بررسی کنیم ببینیم ساتر قراره به شما چه وسایلی رو بده؟

اقلامی که روز اول، دوم، سوم یا چهارم آموزشی (بعد از اینکه اکثر بچه ها خودشون رو به پادگان رسوندن، شماره گذاری شدید و گردان ها و گروهان ها شکل درست خودشون رو گرفتن) ساتر در اختیار شما می ذاره و ازتون امضا می گیره که همه موارد رو تحویل گرفتید به شرح زیره:

  • کلاه استتار (دو طاقه)
  • اورکت (یک ثوب)
  • پیراهن و شلوار (سه دست)
  • پوتین (دو جفت)
  • لباس زیر گرم (یک دست)
  • زیرپیراهن (سه ثوب)
  • شورت (سه ثوب)
  • دمپایی (یک جفت)
  • جوراب (پنج جفت)
  • کلاه زمستانه (یک عدد)
  • دستکش زمستانه (یک عدد)
  • واکس، فرچه و برس واکس (هر کدام یک عدد)
  • ماسک سه لایه (پنجاه عدد) (مربوط به دوران کرونا)
  • مسواک و خمیردندان (هر کدام یک عدد)
  • شامپو و صابون (هر کدام یک عدد)
  • پودر دستی (یک عدد)
  • حوله حمام و حوله دستی (هر کدام یک عدد)
  • ملحفه بالش و ملحفه تشک (هر کدام دو عدد)
  • چفیه (یک عدد)
  • جانماز و مهر (یک عدد)
  • قرآن (یک جلد)
  • کمربند (یک رشته)
  • ساک انفرادی (یک عدد)

نظرتون چیه راجع به این لیست؟ من وقتی این اقلام رو تحویل گرفتم از چیزی که فکر می کردم خیلی کامل تر بود. من انتظار خیلی از این وسایل رو نداشتم و با خودم برده بودم؛ مثل زیرپیراهن و شورت، صابون و شامپو، مسواک، چفیه و ... . اما شما لازم نیست اشتباه من رو تکرار کنید و الکی ساکتون رو سنگین کنید. این اقلام رو در اصطلاح نظامی بهشون می گن استحقاقی، یعنی وسایلی که به صورت شخصی برای شماست و قرار نیست بعداً برشون گردونید. لیست وسایل استحقاقی طوری طراحی شده که به نظر من اگه کسی هیچ وسیله ای هم با خودش نبره تقریباً بتونه دوره آموزشیش رو بگذرونه. اما کسی که یک سری وسایل رو ببره با خودش قطعاً آموزشی راحت تری خواهد داشت. قبل اینکه لیست وسایل تکمیلی رو بگم بهتون لازمه توجهتون رو به چند تا نکته خیلی مهم جلب کنم:

  • با توجه به اینکه یگان خدمتی شما سپاه، ارتش یا نیروی انتظامی باشه، این لیست ممکنه تفاوتای جزئی داشته باشه.
  • این لیست مربوط به نیمه اول سال 1401 است و ممکنه طی ماه ها یا سال های آینده تغییراتی داشته باشه. پس این موضوع رو هم مدنظرتون قرار بدید.
  • اگه شما از بندگان برگزیده خدا هستید و موفق شدید برای سربازیتون امریه بگیرید (دقت کنید: امریه، نه هیچ چیز دیگه ای) باید بدونید که تقریباً یک سوم این لیست رو به شما تحویل میدن و باید نسبت به بچه های عادی وسایل بیشتری رو با خودتون ببرید. اما چیا رو بهتون نمیدن؟
    کلاه یه طاقه میدن، اورکت نمیدن (پس اگه تو فصل سرما دارید می رید حتماً با خودتون لباس گرم ببرید.) (البته این امکان هم هست که خوش شانس باشید و چون فصل سرماست بهتون بدن اما خیلی بستگی به ساتر پادگانتون داره.)، پیراهن و شلوار یه دست بیشتر بهتون نمی دن (پس با خودتون شلوار و تیشرت راحتی ببرید که خواستید لباساتون رو بشورید لخت نمونید)، پوتین یه دونه می دن، لباس زیر گرم نمی دن، زیرپیراهن و شورت نمیدن، دمپایی نمی دن، جوراب کمتر می دن، کلاه و دستکش زمستانی نمی دن، حوله نمی دن، ملحفه یه دونه می دن، ساک انفرادی هم نمی دن.
    چرا به شما وسایل کمتری میدن؟ چون شما فقط قراره تو دوره آموزشیتون این وسایل رو استفاده کنید و قراره بعد آموزشی با لباس شخصی خدمت کنید.
  • این نکته رو خیلی خیلی توجه کنید: حتماً دونه به دونه اقلامی که ساتر بهتون تحویل میده رو چک کنید، با لیستی که بهتون می دن امضا کنید مطابقت بدید، همه لباس هاتون رو تن بزنید (مخصوصاً اورکت) و هر کدوم از اقلامی که بهتون داده بودن ناقص بود، ایراد داشت یا سایزتون نبود رو همون موقع اعلام کنید، پافشاری کنید و صبور باشد تا براتون تعویض کنن یا سایزتون رو بهتون بدن، اگر هم گفتن موجود نیست فعلاً و بعداً بیاید بگیرید حتماً از مسئول ساتر نامه بگیرید که هم حرفتون قابل اثبات باشه هم روزی که می خواید مراجعه کنید ساتر، فرماندتون بهتون اجازه بده. اگه این مواردی که بهتون گفتم رو رعایت نکنید قطعاً براتون مشکل ساز میشه و مجبور می شید خودتون با هزینه شخصی اقلام رو از خارج از پادگان تهیه کنید.
  • سوالی که ممکنه براتون پیش بیاد اینه که آیا وسایلی که می دن کیفیت لازم رو داره و قابل استفاده هست؟ بله. اگه مثل من خیلی سخت گیر باشید هم با من هم نظر خواهید بود که حداقل 70 درصد این اقلام کیفیت خوبی دارن. پس به هیچ عنوان نگران نباشید، چه از نظر کمیت و چه از نظر کیفیت.
  • شامپو و پودر رخت شویی رو داخل یه مشما جدا بذارید و روی وسایلتون داخل ساک انفرادیتون قرار بدید تا کمترین فشار بهشون بیاد و یا دستتون بگیرید چون معمولاً دچار ترکیدگی می شن.

و اما رسیدیم به یکی از مهم ترین بخش های این مقاله. تا اینجا متوجه شدیم که پادگان چه وسایلی رو به ما می دن. حالا بیاید بررسی کنیم که چه وسایلی رو باید ببریم؟

1. مدارک: یه پوشه از این دکمه دارا بردارید و اینا رو مرتب بذارید داخلش:

  • اصل کارت ملی + یک سری کپی کارت ملی
  • اصل شناسنامه + یک سری کپی تمام صفحات
کپی شناسنامه و کارت ملی رو از ما نگرفتن، اما طبق تجربه دیگران اگه همراهتون باشه بهتره.
  • برگه اعزام (تعیین محل و زمان خدمت) (برگه سفید)
یه کپی هم ازش بگیرید داشته باشید برای خودتون، بعد از آموزشی که رفتید تو یگان لازم می شه.
  • کارت واکسیناسیون (هم واکسیناسیون سربازی و هم واکسیناسیون کرونا)
کارت واکسن کرونا رو باید از سایت وزارت بهداشت بگیرید.
  • گواهی فراغت از تحصیل (تو مدارکی که به پلیس + 10 ارائه می کنید و بهتون برمی گردونه هست، لازم نیست جدا بگیرید.)
  • گواهینامه (اگه دارید محض اطمینان همراهتون باشه ولی واجب نیست.)
  • مدارک پزشکی (هر مدرک پزشکی که ثابت می کنه شما مشکلات جسمانی یا روحی خاصی دارید رو همراهتون باشه که می تونه موقع آموزشی کمکتون کنه.)

2. ملزومات غذا خوری: روز اول داخل پادگان به شما یغلوی یا اگه مثل ما خوش شانس باشید سینی سلف تحویل میدن. حواستون باشه حتماً قبل از اولین استفاده خوب بشوریدش چون قبل شما صدها نفر از اون استفاده کردن. اما به جز یغلوی و سینی سلف سایر ملزومات غذا خوری رو باید همراه خودتون ببرید.

  • قاشق و چنگال: همون چیزی که داخل خونتون استفاده می کنید رو ببرید و خودتون رو اذیت نکنید که تاشو یا انواع خاصش رو تهیه کنید. فقط دقت کنید فلز نسبتاً مقاومی داشته باشه که اگه گذاشتید توی جیبتون خم و خراب نشه.
  • لیوان: یه لیوان خوب به اندازه یه دوست خوب می تونه تو آموزشی به شما کمک کنه. می تونید لیوان ساده شیشه ای هم ببرید اما هم ممکنه تو راه لای وسایلتون بشکنه یا تو پادگان از دستتون بیفته یا ضربه بخوره یا سرد و گرم بشه و بشکنه (اتفاقی که تقریباً روزی یه بار داخل گروهانتون برای یکی از رفیقاتون میفته.) اما پیشنهاد من به شما اینه که یه ماگ ببرید که این ویژگی ها رو داشته باشه: فلزی باشه، دسته دار باشه، از سایز لیوانای معمولی یکم بزرگتر باشه، اگه در داشته باشه و توانایی سرد و گرم نگه داشتن مایعات رو هم داشته باشه که بی نظیره! من قبل آموزشی یه ماگ خریدم که همه ویژگی های بالا رو داشت و خیلی خیلی به کارم اومد.
  • بعضا میگن یه چاقوی میوه خوری هم همراهتون باشه اما من نبردم و یک بار هم احساس نیاز نکردم بهش.

3. داروها: اول از همه بیاید تعریفمون رو از بهداری پادگان با هم یکی کنیم. بهداری پادگان یک مطب کوچک پزشکه که صرفاً داروهای عمومی مثل سرماخوردگی، استامینفون، دیفن هیدرامین و ... رو برای شما تجویز می کنه و در اختیارتون می ذاره. پس به هیچ عنوان تو ذهنتون این نباشه که با یه درمانگاه یا بیمارستان طرفید. از طرفی در طول روز از هر گروهان تعداد محدودی و اون هم با تأیید ارشد و فرمانده گروهان یا گردان می تونن برن بهداری و به طور کلی تو آموزشی یا هیچ کدومتون مریض نیستید یا همتون با هم مریضید. حالا که متوجه شدید همراه داشتن بعضی از داروها چقدر می تونه با ارزش باشه بیاید لیست داروهای مهم رو بهتون بگم:

  • قرص سرماخوردگی: یا سرماخوردگی معمولی (Adult cold) ببرید (حدوداً 3 ورق) یا کلداکس (Coldax) ببرید (فقط دقت کنید که کلداکس خواب آوره و می تونه اذیتتون کنه یکم) یا گریپین (Gripin) ببرید.
من خودم کلداکس و گریپین رو بیشتر پیشنهاد می کنم چون برای من اونجا کارآمدی بیشتری داشتن.
  • استامینفون 500 یا هر مسکن دیگه ای که عموماً مصرف می کنید.
  • چرک خشک کن: من خودم سفیکسیم (Cefixme) برده بودم. شما ببینید به چی عادت دارید همون رو ببرید.
  • ضد حساسیت: یکی از انواع ضد حساسیت ها مثل سیتریزین (Cetirizine)، لوراتادین (Loratadine) و ... رو حتماً ببرید. چون با توجه به اینکه آب و هواتون عوض میشه، آبریزش بینی کمترین چیزیه که سراغتون میاد.
  • قرص معده درد، دل پیچه و اسهال
  • مولتی ویتامین: تا جایی که توان مالیش رو دارید بهترین مولتی ویتامین موجود در بازار رو بخرید و با خودتون ببرید که مصرف روزانه ش باعث میشه اولاً تو این مدت آسیب کمتری به بدنتون وارد شه، دوماً خیلی کمتر مریض شید و سوماً ویتامین هایی که به بدنتون نمی رسه جبران بشه.
تو خرید مولتی ویتامین دو تا نکته رو توجه کنید. اولاً مولتی ویتامینی که می خرید دایره بیشتری از ویتامین های مورد نیاز بدنتون رو پوشش بده. دوماً قبلاً از اون برند مصرف کرده باشید. چون ممکنه بعضی مولتی ویتامین ها به بدن شما نسازن و باعث دل پیچه و اسهال بشن.
من خودم تو دوره آموزشیم از دو نوع مولتی ویتامین استفاده کردم اما چون یه بحث تخصصیه و من هم تو زمینه پزشکی هیچ سررشته ای ندارم نمی تونم توصیه کنم بهتون پس بهترین کار اینه با یه پزشک مشورت کنید.
  • قرص جوشان ویتامین C: تو روند پیشگیری از سرماخوردگی و درمان سرماخوردگی خیلی می تونه کمکتون کنه.
  • هر دارویی که پزشک براتون تجویز کرده.

در رابطه با لیست داروها لازمه چند تا نکته رو بهتون بگم:

  • بردن داروهای حاوی کدئین و خواب آور ممنوعه و دژبان این حق رو داره که اجازه نده اونا رو ببرید داخل.
  • به جز داروهای عمومی، داروهای خاص مثل داروهای اعصاب و روان باید توسط دکتر پادگان (که معمولاً روز اول تو سالن ورود دژبانی می شینه) تأیید بشه تا به شما اجازه ورود بدن. توصیه من به شما اینه که اگه داروی خاصی مصرف می کنید حتماً قبل از رفتن به آموزشی تحقیق کنید جزو داروهای ممنوعه نباشه و اگه مصرف اون دارو براتون حیاتیه و احتمال می دید که دژبانی اجازه ورودش به پادگان رو نده حتماً یه نامه از دکترتون ببرید که اثبات کنه نیاز شما به مصرف اون دارو حیاتیه.
  • طبق آیین نامه، داروهایی که می برید همگی باید پلمپ و بسته بندی باشه، به خصوص داروهایی که ظرفشون به صورت قوطیه.
  • اگه امکانش رو دارید داروهای عمومی، مثل داروهای سرماخوردگی رو یکم بیشتر بخرید و ببرید که اگه از رفیقاتون کسی اونجا مریض شد بتونید بهش کمک کنید.

4. لوازم نظافت شخصی:

  • شامپو: شامپویی که بهتون می دن شامپو تخم مرغی معمولیه. به نظر من اگه یه شامپوی خوب ببرید با خودتون بهتره.
  • مسواک و خمیر دندان: مسواک و خمیر دندونی که بهتون می دن کیفیت قابل قبولی داره اما اگه حساسید می تونید با خودتون مسواک و خمیردندون شخصیتون رو ببرید.
  • ناخن گیر: طبق چیزایی که من قبل رفتن تو اینترنت خوندم گفته بودن ناخن گیری که می برید نباید چاقو یا سوهان داشته باشه؛ ناخن گیری که من بردم سوهان داشت و ایرادی ازم نگرفتن اما به هر حال شما این نکته رو مد نظر داشته باشید.
  • اسپری یا ادوکلن: یه موضوعی رو بهتون بگم. من اولش که قرار شد برم آموزشی تو تصورم این بود که قراره وارد محیطی بشم که هیچ نظافتی توش رعایت نمیشه. روز اول که وارد پادگان شدم، سرباز دژبانی که داشت ساکم رو می گشت وقتی چشمش به اسپری خورد گفت: ((سرباز باید بوی سگ بده!)) اونجا بود که مطمئن شدم از نظر نظافتی قراره دوران خیلی سختی رو بگذرونم. اما وقتی وارد گروهانم شدم و یک روز گذشت، دیدم همه بچه ها اهمیت ویژه ای به نظافتشون میدن؛ جوراب و لباس زیرشون رو می شورن، به خودشون اسپری و ادوکلن می زنن و ... . اونجا بود که به آموزشی سربازی و بحث نظافتش امیدوار شدم. پس فکر نکنید قراره تو آموزشی دیگران رو با بوی بدنتون آزار بدید! البته یه نکته قابل توجه هم اینه که وضعیت نظافت توی گروهان ما با توجه به اینکه همه تحصیل کرده بودن انقدر خوب بود و توی گروهان های دیگه اصلاً به این صورت نبود. پس خیلی بستگی به گروهانتون داره اما به هر حال شما اونی نباشید که با بوی بدنش دیگران رو آزار میده چون این مورد می تونه تأثیر خیلی منفی روی ارتباط گرفتنتون با بقیه بذاره.
    من تا میان دوره با خودم اسپری برده بودم اما اسپری دو تا ایراد بزرگ داره: اولاً بوی مطبوعش مقطعیه و شما در طول یک روز باید دو یا سه بار استفاده کنید تا خوشبو باشید. دوماً وقتی به خودتون اسپری می زنید، بیشتر از اینکه بوش روی لباس و بدنتون بشینه تو هوای آسایشگاه پخش می شه و دیگران رو آزار میده. پس توصیه من به شما اینه که ادوکلن ببرید و صبح بعد از بیدار شدن یکبار استفاده کنید و تا آخر شب خوشبو باشید.
    اما ادوکلن بردن هم دردسر جا گیر و شکننده بودن رو داره. کاری که من کردم این بود که یه شیشه دکانت 10 میلی لیتری گرفتم و با عطر خودم پرش کردم. عکس شیشه دکانت رو می تونید این پایین ببینید و برای خریدش هم می تونید به هر عطر فروشی مراجعه کنید.
شیشه دکانت 10 میلی لیتر
شیشه دکانت 10 میلی لیتر
  • ژیلت: می تونید ببرید یا می تونید از بوفه پادگان (به شرط اینکه بوفه پادگانتون داشته باشه) بخرید. اما مطمئن باشید به کارتون میاد.
  • هر وسیله نظافت شخصی دیگه ای که استفاده می کنید، مثل: لیف، مام زیر بغل و ... .

5. اقلام خوراکی: طبق برنامه سین پادگان شما از حدود ساعت 5 صبح تا 10 شب باید بیدار باشید و تو این حدود 17 ساعت که یک سره بیدارید، سه وعده غذای اصلی و نهایتاً یک وعده چاشت (بین صبحانه و نهار) بهتون میدن. پس هر چقدر هم مثل من لاغر و کم غذا باشید باز هم بدنتون احتیاج زیادی به خوردن خوراکی خواهد داشت. پس بهتون توصیه می کنم این موارد رو همراه داشته باشید:

  • آجیل، خشکبار: یه آجیلی بخرید که تنوع مغزیجاتی که داخلش هست زیاد باشه و تخمه هم نداشته باشه. مثلاً شامل پسته، بادوم، فندوق، بادام زمینی، نخودچی، کشمش، بادام هندی و ... باشه. به اندازه ای ببرید که بتونید روزی حداقل به اندازه یک مشت بخورید. اگه آجیلی که می برید بدون پوست و همه موارد مغز شده باشه هم خیلی خیلی بهتره.
  • شکلات: هر روز چند عدد داخل جیبتون بذارید و هر وقت احساس کردید فشارتون افتاده بخورید.
  • میوه خشک: دو مورد بالا که گفتم به نظرم بردنشون الزامیه اما این مورد صرفا یه توصیه و پیشنهاد ویژه ست. میوه خشک علاوه بر اینکه می تونه به جبران ویتامین های مورد نیاز بدنتون کمک کنه، با توجه به قند بالایی که داره می تونه انرژی خوبی به عضلاتتون بده تا روزها رو راحت تر سپری کنید.
  • کنسرو تون ماهی: هر غذای کنسروی اجازه ورود به پادگان رو داره اما تقریباً تنها غذایی که اونجا به کمکتون میاد کنسرو تون ماهیه. ممکنه بعضی از وعده های غذایی مطابق میلتون نباشه یا با توجه به حجمش (به خصوص وعده های شام که خوراک هست.) سیرتون نکنه. اون موقع می تونید تون ماهیتون رو با خودتون ببرید داخل سلف غذاخوری و همراه غذایی که پادگان بهتون میده میل کنید. مثلاً ترکیب لوبیا و تون ماهی خیلی جذاب میشه.
  • نبات: مقداری همراهتون باشه که موقع دل درد و دل پیچه خیلی کمکتون می کنه.
  • هر مورد خوراکی دیگه ای که جزو اقلام ممنوعه نیست و فکر می کنید می تونه بهتون کمک کنه، مثل: خرما خشک و ... .
  • اگه چک لیست های موجود تو اینترنت رو چک کنید اکثراً توصیه به بردن نمک و فلفل و ادویه جات کردن که توصیه درستیه اما خب تو سلف پادگان ما روی هر میز نمک، فلفل سیاه، فلفل قرمز و دارچین بود. پس صرفاً می تونه محض احتیاط همراهتون باشه.

در مورد اقلام خوراکی لازمه چند تا نکته رو بگم بهتون:

  • یک سری از اقلام خوراکی ورودشون به پادگان ممنوعه و صد در صد دژبانی ازتون تحویل می گیره، مثل: چیپس و پفک، انواع بیسکوییت و کلوچه و ویفر، مایعاتی که هویت نامشخص دارن و به طور کلی هر چیزی که امکان جاساز کردن اقلام ممنوعه رو داشته باشه یا ماهیت نامشخص داشته باشه. پس الکی با خودتون نبرید که هزینه اضافیه.
  • سعی کنید حداقل به اندازه مصرف شخصیتون تا میان دوره مواردی که گفتم رو با خودتون ببرید تا مدام از دیگران درخواست خوراکی نکنید، چون هم اونا رو معذب می کنید و هم برای شخصیت خودتون خوب نیست.
  • اگه می تونید تو دوران آموزشی هوای بچه هایی که از نظر مالی نسبت به خودتون ضعیف ترن رو داشته باشید. اگه می بینید یکی از رفیقاتون با خودش خوراکی نیورده و از بوفه هم چیزی نمی خره، از خوراکی خودتون بهش بدید یا ببریدش بوفه مهمونش کنید. مطمئن باشید خدا ثمره خوبی هامون رو تو همین دنیا بهمون می ده.

6. لوازم متفرقه: شاید نامتناسب ترین اسمی باشه که میشه روی وسایل این لیست گذاشت. اقلام این لیست معمولاً کمتر توسط بچه ها مورد توجه قرار می گیره اما در کنار اقلام خوراکی که می برید جزو پر کاربردترین وسایلیه که همراهتون دارید.

  • دستمال کاغذی (چند بسته کوچک متناسب با عرف مصرفتون): بوفه پادگان ما دستمال کاغذی رو به صورت بسته ای می فروخت اما اگه نفروشه و همراهتون هم نباشه تو این دو ماه می تونه آزار دهنده باشه براتون.
  • سنجاق قفلی (حدود 10 عدد بزرگ): سنجاق قفلی رو سربازها معمولاً موقع آنکادر کردن تخت استفاده می کنن اما برای من دو استفاده دیگه هم داشت، یکی اینکه روی خوشخواب تختم یه ملحفه (که از خونه برده بودم) کشیدم و با سنجاق محکمش کردم و یکی هم لباس های شسته شدم که روی طناب آویزون می کردم رو سنجاق می زدم تا هم توسط باد نیفته زمین و هم به نوعی نشونه گذاری بود تا با لباس بقیه سربازها قاطی نشه.
    معمولاً سنجاق قفلی رو می تونید از بوفه پادگان هم تهیه کنید ولی اگه همراهتون باشه از همون اول خیالتون راحت خواهد بود.
  • کیسه فریزر (یک بسته): از مواردیه که خیلی خیلی نجات دهنده! خواهد بود اما کمتر بهش توجه میشه. توصیه می کنم یه بسته همراهتون باشه حتماً و تو پادگان می تونید ازش برای بسته بندی کردن خوراکی ای که می خواید تو جیبتون بذارید استفاده کنید، مسواک یا قاشق چنگالتون رو توش بذارید، حمام می رید لباس کثیفاتون رو بذارید و ... .
  • کارت عابر بانک و پول نقد: فکر نمی کنم اهمیتش نیاز به توضیح داشته باشه اما توصیه می کنم حتماً پول نقد هم همراهتون باشه چون اولاً روزای اول برای یک سری از وسایل ازتون پول می گیرن که باید پول نقد بدید و دوماً ممکنه گاهی کارت خوان بوفه از کار بیفته و همراه داشتن پول نقد باعث میشه گرسنه نمونید.
  • قفل کوچک: دو عدد باید با خودتون ببرید یکی برای در کمدتون (ماکزیمم سایز 38) و یکی هم برای ساکتون (سایز 32). قفل رو هم معمولاً می تونید از بوفه پادگان بخرید اما همراه داشتنش از روز اول یه مزیت بزرگه.
    خداروشکر تو گروهانی که ما بودیم حتی یک مورد دزدی یا حتی گم شدن وسایل! هم نداشتیم اما به هر حال شما موظفید که از اموال خودتون به خوبی مواظبت کنید و خدای ناکرده به کسی تهمت نزنید.
یه نکته دیگه هم اینکه کلیدهاتون رو دو بخش کنید، از هر قفل یک کلید همیشه همراهتون باشه و بقیه کلیدها رو به عنوان زاپاس یه جای امن و قابل دسترس برای خودتون بذارید که اگه کلیدهای دم دستیتون گم شد به مشکل نخورید.
  • نخ و سوزن: حداقل دو رنگ نخ همراهتون باشه به نظرم؛ یکی رنگ خاکی (رنگ لباستون) یکی هم مشکی یا سفید که بتونید لباس هاتون رو در صورت پارگی بدوزید.
  • ساعت مچی: اگه ساعتی دارید که قبل خدمت ازش استفاده کردید و بهش عادت کردید و ارزش مالی زیادی هم نداره، همون رو با خودتون ببرید. اما اگه مثل من ساعت مچی خوبی ندارید حتماً و حتماً یه ساعت مچی خوب بخرید که این ویژگی ها رو داشته باشه: اولاً چراغ داشته باشه که بتونید تو تاریکی ساعت رو بخونید. دوماً زنگ داشته باشه که بتونید آلارم بذارید بیدار بشید. سوماً سبک و خوش دست باشه چون قراره دو ماه شب و روز دستتون باشه. چهارماً ارزش مادی خیلی زیادی نداشته باشه که خراب شدن احتمالیش ناراحتتون کنه. دقت کنید همراه داشتن یه ساعت خوب تو دوران آموزشی خیلی با ارزشه، این رو از من به یادگار داشته باشید.
  • کِش: شما در دو موقعیت احتیاج به کش پیدا می کنید. یکی برای گتر کردن شلوارتون و یکی هم برای بستن کلیدهاتون به دور مچ یا گردنتون. البته تو پادگان از ما پول جمع کردن و کش گتر رو دادن بهمون که از نوع قیطونی درشت بود و من از کشی که برده بودم صرفاً برای بستن کلیدهام به دور مچم (حتماً این کار رو انجام بدید که کلیدهاتون گم نشه.) استفاده کردم. تقریباً دو متر کِش همراهتون باشه خوبه.
  • کیسه فریزر دسته دار مشکی و بی رنگ سایز بزرگ: به نظر از هر کدوم حداقل ده عدد همراهتون باشه خیلی می تونه کمکتون کنه.
  • دفترچه: بهتون دفترچه می دن اما اون دفترچه ای که بهتون می دن اولاً کیفیت لازم رو نداره و ورقه هاش جدا میشن و دوماً ازش برای نوشتن جزوه کلاس ها باید استفاده کنید. پس اگه اهل نوشتن شخصی هستید یا می خواید اونجا شماره موبایل و آی دی اینستاگرام (از شماره موبایل بیشتر کاربرد خواهد داشت بعداً) بگیرید یا برای خودتون یادداشت برداری کنید حتما یه دفترچه خوب با خودتون ببرید.
  • خودکار: یک عدد آبی رنگ بهتون می دن، اما می تونید محض احتیاط یک عدد دیگه هم با خودتون ببرید.
  • کتاب: هر چقدر هم شخصیت اجتماعی یا بیش فعالی داشته باشید و تایمتون رو به صحبت با دوستاتون اختصاص بدید باز هم تو پادگان زمان هایی رو پیدا می کنید که هیچ کاری برای انجام دادن ندارید و ترجیح می دید یکم با خودتون خلوت کنید، کتاب قطعاً بهترین رفیقتون برای این مواقع است. حتماً حداقل یک یا دو جلد کتاب با خودتون ببرید. همچنین تو انتخاب کتاب هم خیلی دقت کنید. کتابی ببرید که بتونه حالتون رو خوب کنه، ثقیل نباشه و بتونید باهاش ارتباط خوبی برقرار کنید. به عنوان مثال من تا قبل از میان دوره کتاب سمفونی مردگان اثر عباس معروفی رو بردم و بعد از میان دوره کتاب دیوانگی در بروکلین اثر پل استر رو که هر دو انتخاب، انتخاب های اشتباهی برای من بودن و نتونستم با کتاب هام ارتباط بگیرم. پس به نظرم برای انتخاب کتابی که می خواید تو آموزشی بخونید وقت بذارید.
  • قیچی کوچک تاشو: برای بریدن کِش و همچنین دوخت و دوز می تونه بهتون کمک کنه.
  • چسب نواری: نبرید هم مهم نیست، اگه جا داشتید ببرید. من ازش صرفاً برای چسبوندن اسمم رو ساک ساتر و کوله پشتیم استفاده کردم.
  • دستمال پارچه ای: این مورد هم از اون مواردیه که کمتر سربازی قبل آموزشی بهش توجه می کنه اما همراه داشتنش خیلی کمک کننده است. استفاده این دستمال برای تمیز کردن پوتینتونه، پس یه دستمالی ببرید که کم ارزش باشه اما قدرت جذب گرد و غبارش زیاد باشه.
  • ملحفه: همون طور که تو لیست وسایل استحقاقی گفتم، از طرف ساتر دو عدد ملحفه بهتون می دن؛ اما اگه برای رعایت نظافت دوست ندارید روی خوشخواب بخوابید می تونید یه ملحفه با خودتون ببرید و روی خوشخواب تختتون بکشید. پس الزامی تو بردنش نیست. فقط دقت کنید اگه خواستید ببرید یه ملحفه سفید ساده ببرید.
  • چسب زخم: قطعاً در صورت نیاز تو جعبه کمک های اولیه گروهانتون می تونید گیر بیارید و یا در بدترین شرایط از بهداری بگیرید اما یه تعداد محدودی همراه خودتون باشه خیلی بهتره.
  • پتو مسافرتی: همراه داشتن پتو مسافرتی هم درست مثل ملحفه یه آپشن محسوب میشه و همراه نداشتنش شما رو اذیت نمی کنه. اگه تو فصل گرما قراره برید آموزشی می تونید با خودتون یه پتو مسافرتی ببرید و دیگه آنکادر تختتون رو برای برداشتن پتو بهم نزنید. اما اگه تو فصل سرما قراره برید آموزشی یا کلاً آدم سرمایی هستید مسلماً این ترفند برای شما جواب نمیده. من خودم نبرده بودم و هر شب آنکادر تختم رو بهم می زدم و با خیال راحت و بدون دغدغه خراب شدن آنکادر می خوابم و صبح مجدد آنکادر می کردم. دقت کنید که تایم خواب شما تو دوران آموزشی خیلی محدوده و اصلاً قابل مقایسه با تایم خوابتون تو خونه خودتون نیست. پس من بهتون توصیه می کنم این تایم محدود خواب رو به خاطر بهم نخوردن آنکادر به خودتون زهر مار نکنید و به خودتون اجازه خواب با کیفیت رو بدید. در ضمن آنکادر کردن تخت نهایتاً ده دقیقه از زمان شما رو می گیره. پس، از کسی که طی 56 روز، 56 بار آنکادر کرده به شما نصیحت که ذهنتون رو درگیر این مورد نکنید و ازش نترسید.
  • چفیه: چفیه هم جزو وسایلیه که ساتر به شما تحویل می ده اما اگه همراهتون باشه می تونید چند روز اول که هنوز بهتون وسیله ندادن ازش به عنوان رو متکایی استفاده کنید.
  • واکس فوری: وقتی پوتینتون رو واکس معمولی می زنید علاوه بر مزیت های اصلیش که باعث طول عمر پوتین میشه، پوتین رو نرم می کنه و باعث درخشندگیش میشه؛ چند تا ایراد هم داره. اولاً که واکس زدن وقت گیره و ممکنه یه روز خیلی سرتون شلوغ باشه و یا اصلاً حوصله ش رو نداشته باشید. دوماً وقتی پوتینتون رو واکس می زنید و پوتین به لباستون (به خصوص شلوارتون وقتی می شینید.) برخورد می کنه، لباستون رو سیاه می کنه و این رنگ سیاه به سختی پاک میشه. پس همراه داشتن یه واکس فوری مشکی رنگ رو هم به شدت بهتون توصیه می کنم.
  • کرم مرطوب کننده، کرم ضد آفتاب و پودر بچه: اگر به نظرتون استفاده می کنید همراهتون باشه.
نکته: همون طور که متوجه شدید تو لیست بالا خبری از کارت تلفن نبود. قطعاً یکی از با ارزش ترین وسایلی که گذروندن دوران آموزشی رو براتون راحت (و در مواردی هم سخت) می کنه کارت تلفنه. اما موضوعی که هست اینه که داخل خود پادگان از شما پول جمع می کنن و بهتون کارت تلفن تحویل می دن. پس از بابت تماس با خانواده نگرانی نداشته باشید.

7. مواد شوینده: تقریباً هر چیزی که برای شست و شو (چه خودتون چه لباس هاتون) لازم دارید داخل وسایل استحقاقیتون هست. پس نگاهتون به این لیست صرفاً این باشه که اگه دوست ندارید از وسایل نظافتی که بهتون می دن استفاده کنید باید همراه خودتون ببرید.

  • پودر رخت شویی دستی: از نظر من پودر لباسی که بهتون می دن کیفیت خوبی نداره و خیلی کم کف می کنه. پس توصیه می کنم یه پودر دستی خیلی خوب بخرید و داخل یه بطری آب معدنی کوچیک بریزید و با خودتون ببرید.
  • صابون بدن
  • شامپوی سر
  • اسکاچ: صرفاً اگه دوست دارید با اسکاچ ظرفاتون رو بشورید ببرید و جزو وسایل ضروری نیست.

8. لباس: لباس هایی که ساتر بهتون می ده به طور کامل نیازهای شما رو برطرف می کنه (اگه امریه نباشید البته). پس بردن اقلام این لیست به جز یکی دو مورد اول کاملاً انتخابیه.

  • بلوز گرم: اگه اعزامتون در فصل سرما هست حتماً همراهتون باشه.
  • عینک اضافه و قاب عینکتون اگر مثل من عینکی هستید.
  • کفی طبی کفشتون اگر استفاده می کنید.
  • شلوار و تیشرت راحتی
  • زیر پیراهن (غیر رکابی)
  • شورت

در رابطه با لباس چند تا نکته رو خوبه که بهتون بگم:

  • شما ورودتون به پادگان با لباس شخصیه اما از لحظه ای که لباس هاتون رو تحویل می دن دیگه باید همیشه (چه در هنگام ورود، چه در هنگام خروج و چه داخل پادگان) با لباس های سربازیتون که اصطلاحاً بنیان مرسوس میگن بهش باشید.
  • پوتینی که بهتون می دن خیلی سنگینه و احتمال خیلی زیاد پاتون رو اذیت می کنه. پس می تونید تو اولین فرصت یک جفت از این دو جفتی که بهتون می دن رو ببرید مغازه های نظامی فروشی و با پرداخت ما به التفاوت یه پوتین سبک تر و بهتر بگیرید. فقط دقت کنید پوتینی که می گیرید از نظر شکل ظاهری کاملاً مشابه پوتین ساتر باشه تا تو پادگان براتون مشکلی به وجود نیاد.
  • برای اینکه پوتینتون نرم بشه و پاتون رو اذیت نکنه چیکار کنید؟ حسابی واکس بزنیدش، یه روزنامه خیس بذارید داخلش، پوتینتون رو بذارید داخل یه مشما و بذاریدش جلوی آفتاب بمونه. چند روز این کار رو تکرار کنید تا پوتینتون نرم نرم بشه.

تا اینجا چیزایی که لازم بود ببرید، چیزایی که بهتون می دن و چیزایی که لازم نیست ببرید رو بهتون گفتم، یه سری وسیله هم هست که به هیچ عنوان نباید همراهتون باشه که منطقاً خودتون می دونید؛ از جمله سیگار و انواع مواد مخدر، کبریت و فندک و هر گونه ماده اشتعال زا، اقسام سلاح سرد اعم از چاقو، پنجه بکس و ... .

نکته دیگه اینکه همونطور که شما باید تو پادگان آنکادر تخت هاتون رو انجام بدید، لازمه که کمدتون هم آنکادر باشه. اینکه آنکادر کمد باید به چه صورت باشه رو همون روزهای اول فرمانده گروهانتون براتون توضیح می ده. اما این موضوع رو مد نظر داشته باشید که فضای کمد شخصیتون بسیار کوچیکه و بخش بزرگی از این فضای کوچیک قراره توسط کوله تاکتیکی که بهتون می دن اشغال بشه. پس توصیه می کنم وسایلتون رو به صورتی مرتب بچینید که هم فضای کمتری از کمدتون رو اشغال کنه و هم دسترسی تون بهشون راحت باشه. دقت کنید که معمولاً هر گروهان انبار مختص به خودش رو داره و شما می تونید کوله، ساک و وسایل اضافی تون رو اون تو قرار بدید. پس من توصیه می کنم وسایل داخل کمدتون رو به چند دسته تقسیم کنید. دسته اول لباس هاتون میشه (سعی کنید حداقل ترین مقدار ممکن رو داخل کمد نگهداری کنید.) که باید داخل چفیه قرار بدید. دسته دوم خوراکی هاتون میشه که بهتره داخل یه کیسه مجزا قرار بدید. دسته سوم وسایل متفرقه تون میشه و دسته چهارم وسایل نظافتیتون. لیوان و دفترچه و خودکار و وسایلی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیره رو هم به صورت مجزا جلوی همه وسایلتون بذارید که دسترسیش براتون راحت باشه.


فصل دوم- خود آموزشی

آموزشی سربازی چه جوری شروع میشه؟ (روز اول)

روز اول آموزشی سربازی کجا باید بریم؟
چه جوری خودم رو به نظام وظیفه معرفی کنم؟
میشه خودم برم پادگان و نرم نظام وظیفه؟
روز اول آموزشی سربازی با خودم موبایل ببرم؟

بد. ببخشید انقدر رک و بی مقدمه گفتم؛ ولی واقعاً بد شروع میشه. ساعت 6،5 یه صبح بهاری، تابستونی، پاییزی و یا زمستونی باید از خواب بیدار بشید، از پدر و مادر و عزیزانتون خداحافظی کنید و به سمت سازمان نظام وظیفه حرکت کنید. شاید اون روز، روز بدی باشه اما قطعاً شب قبلش شب خیلی بدتریه. بگذریم؛ اما در نظر داشته باشید اینا رو گفتم که صرفاً نسبت به شرایط آگاهی داشته باشید و خودتون رو آماده کنید، نه اینکه بترسید و جا بزنید. صرفاً شرایط رو مدیریت کنید و بزنید به دل حادثه. خلاصه بعد از اینکه ساعت 7 صبح خودتون رو به نظام وظیفه معرفی کردید، رسماً اولین روز سربازی شما شروع میشه و از این به بعد در اختیار نظام وظیفه هستید. اونا خودشون شما رو با توجه به محل خدمتتون دسته بندی می کنن و با اتوبوس اعزامتون می کنن. بعد از اینکه سوار اتوبوس می شید، اوضاع بهتر میشه. چون شروع می کنید با بقیه بچه ها حرف می زنید و یه دوستی کوتاه مدتی رو شکل می دید. توصیه م اینه زیاد به خودتون سخت نگیرید و خودتون رو رها کنید و با بچه ها صحبت کنید تا زمان اعزام به پادگانتون راحت تر بگذره.

بعد از چند ساعت به پادگان می رسید. از اتوبوس ها پیاده می شید و سربازای دژبانی پادگان اولین کسایی هستن که باهاتون صحبت می کنن. توضیحاتی در رابطه با اقلام ممنوعه بهتون می دن و ازتون می خوان اگه همراهتون هست قبل از اینکه بگردنتون خودتون تحویل بدید. البته اگه گوشی همراهتون باشه ازتون دریافت می کنن و بهتون رسید می دن و می تونین میان دوره یا پایان دوره گوشیتون رو از دژبانی بگیرید. در نهایت به صف می شید و دونه دونه می گردنتون. تمامی وسایل کوله یا ساکتون بیرون ریخته میشه و گشته میشه. بازرسی بدنی می شید و حتی داخل کفش هاتون هم چک میشه. بعد از این مراحل، با توجه به مدرک تحصیلی و معافیت از رزم یا عدم معافیت از رزمتون، گردان و گروهانتون مشخص میشه و به سمت گروهانتون حرکت می کنید. تو گروهانتون به صورت موقت و به دلخواه خودتون یه تخت رو انتخاب می کنید و ادامه روز اول رو می تونید به استراحت بپردازید تا بقیه بچه ها هم برسن. روز اولتون با صحبت کردن با بقیه سربازها (البته فعلاً شما فراگیر نامیده می شید.)، خوندن نماز و خوردن غذا به پایان می رسه. ممکنه همین روز اول یغلوی (یا اگه خوش شانس باشید سینی سلف) هاتون رو هم تحویل بدن. توصیه م بهتون اینه با توجه به اینکه هنوز شناختی نسبت به بقیه سربازها ندارید حتماً وسایلتون رو داخل کمد بذارید و درش رو هم قفل بزنید.

نکته خیلی حائز اهمیت اینه که سعی کنید حتماً با خونواده هاتون تماس بگیرید، چون هر چقدر الآن شما ناراحت هستید یا اعصابتون خورده، برای اون ها این موضوع دو برابره. ممکنه همین روز اول بهتون کارت تلفن بدن، اگر هم ندادن احتمال زیاد زیر تشک یا متکای تختتون، یا داخل کمدتون می تونید یه کارت تلفن که مربوط به سرباز قبلی که از اون تخت استفاده می کرده و از قصد جا گذاشته تا شما استفاده کنید، پیدا کنید.اگه پیدا کردید (یا حتی پیدا نکردید) شما هم این کار رو روز آخر آموزشیتون انجام بدید تا این رسم خوب ادامه پیدا کنه.

در نهایت روز اول با خاموشی ساعت 9:30 یا 10 شب (ساعتی که شاید خیلی هامون هیچ وقت نخوابیدیم.) به پایان می رسه.

آموزشی سربازی چه جوری شروع میشه؟ (روز دوم و سوم)

تو آموزشی سربازی کِی بهمون لباس میدن؟
گتر کردن شلوار
آنکادر کردن تخت

روز دوم آموزشی سربازی شما با بیداری زدن ساعت 4:30 تا 5:30 صبح (وابسته به اوقات شرعی) شروع میشه. نماز می خونید، صبحانه می خورید، با فرمانده تون آشنا می شید و کم کم روال کار مشخص میشه. البته هنوز تو روزهای اول خیلی بی نظمی وجود داره که ممکنه اعصابتون رو خرد کنه اما به مرور زمان درست میشه. بچه هایی که تو روز اول نتونستن خودشون رو به پادگان برسونن، تو روزهای دوم و سوم، کم کم به بقیه سربازا اضافه می شن و گروهانتون تکمیل میشه.

فرمانده تون موارد توجیهی رو بهتون میگه، انتظاراتش از شما رو مشخص می کنه، گتر کردن شلوار و آنکادر کردن تخت و کمد رو یادتون می ده و هر چیزی که لازمه تو دوران آموزشی ازش مطلع باشید رو بهتون گوشزد می کنه. سعی کنید از همین روزهای اول منظم باشید تا خودتون کمتر اذیت بشید.

تو همین روزهای اول (روز دوم، سوم یا چهارم) با گروهانتون به ساتر پادگان مراجعه می کنید و وسایل استحقاقی تون رو که قبلاً توضیح دادم دریافت می کنید و ملبس به لباس می شید. از روزی که شما لباس های سربازی تون رو تن می کنید، تا آخرین روز آموزشیتون باید همیشه همین لباس ها تنتون باشه، یا به اصطلاح بنیان مرسوس باشید.

در نهایت گروه های نظافتیتون، اراشد گروهانتون و هر مورد دیگه ای که لازم باشه تو همین روزهای دوم و سوم مشخص میشه، برنامه سین بهتون ابلاغ میشه و ما بقی روزتون تقریباً بدون فعالیت خاصی و صرفاً با خوردن غذا و خوندن نماز سپری میشه.

برنامه سین چیه؟ ساعت یگان نظامی. برنامه ای که مشخص می کنه شما چه ساعتی باید از خواب بیدار شید، چه ساعتی بخوابید و ما بین این ساعات چه فعالیت هایی رو باید انجام بدید.

آموزشی سربازی چه جوری شروع میشه؟ (جمع بندی هفته اول)

نه تنها از نظر من، بلکه تقریباً از نظر همه سربازها (فراگیرها) هفته اول آموزشی سخت ترین دوره آمورشیه (شاید حتی سخت ترین دوره سربازی باشه!). شما در هفته اول آموزشیتون، مواردی رو تجربه می کنید که قبلاً خیلی کمتر لمسشون کردید؛ تو تاریکی هوا از خواب بیدار می شید، تو روشنایی شام می خورید، با حداقل 100 نفر ناآشنا زندگی می کنید، غذای کم و (شاید) بی کیفیت می خورید، کارهای نظافتی انجام می دید، پوتین واکس می زنید، در طول روز کمتر از 10 دقیقه می تونید باخونوادتون صحبت کنید، عزیزانتون رو نمی بینید، روی تخت های سفت می خوابید، سرما و گرما و به طور کلی هوای شهری به جز شهر محل سکونت خودتون رو باید تحمل کنید، سرویس بهداشتی عمومی می رید، تایم محدودی برای حموم کردن دارید، باید دستوراتی که بهتون ابلاغ می شه رو بی چون و چرا اطاعت کنید، سر کلاس هایی شرکت کنید که دوست ندارید و ... .

اما دوستانه بهتون می گم، اصلاً نگران نباشید. شرایط کم کم خیلی بهتر میشه براتون و از هفته دوم به مرور دیگه هیچ کدوم از این مسائل به قول خودمون تو مخی نیست براتون. دوستاتون رو پیدا می کنید، ساعت بدنتون تنظیم میشه، به غذا عادت می کنید و به طور کلی می تونید با شرایط کنار بیاید.

توصیه م بهتون اینه تو هفته اول صبور و خویشتن دار باشید. همونطور که شما فشار زیادی رو تحمل می کنید، بقیه سربازها هم همین مشکلات شما رو دارن. پس سعی کنید با همه با خوش رویی و مهربونی برخورد کنید تا هم دایره دوستیتون گسترده تر بشه و هم اصطکاکی بین شما و بقیه سربازها به وجود نیاد تا خدایی ناکرده براتون مشکل ساز بشه. به قول اون جمله معروف که هممون شنیدیم: اگه سخت بگیری، سخت می گذره؛ پس شل کن و لذت ببر!

آموزشی سربازی چه جوری می گذره؟

آموزشی سربازی سخته؟
تو آموزشی اذیت می کنن؟
برخورد کادریا تو آموزشی سربازی چطوره؟
مرخصی آموزشی سربازی
تو آموزشی مرخصی میدن؟
دوره آموزشی سربازی چند روزه است؟
میان دوره یعنی چی؟
پایان دوره یعنی چی؟
تو آموزشی سربازی چه کارهایی باید انجام بدیم؟
آموزشی سربازی سخت می گذره؟
کما زدن یعنی چی؟
چه جوری آموزشی سربازی راحت تری داشته باشیم؟
تجدید دوره یعنی چی؟
واقعاً تجدید دوره می کنن؟
اگه تو آموزشی سربازی ازمون سیگار بگیرن چی میشه؟
اگه تو آموزشی سربازی دعوا کنیم چی میشه؟
معاف رزم بگیرم؟
معاف از رزم خوبه؟
معاف از رزم و گروه ب استخدام نمی شوند.

تقسیم گروهان ها

بعد از اینکه هفته اول آموزشیتون تموم شد و کم کم به شرایط عادت کردید، سعی می کنید راه هایی پیدا کنید که این دوره آموزشی براتون راحت تر بگذره. همون طور که قبلاً گفتم، تقسیم شما در گروهان ها و گردان ها بر اساس دو تا فاکتور انجام میشه: اولاً سطح تحصیلات و دوماً سلامت (سالم، معاف از رزم، گروه ب). البته این نکته رو توجه داشته باشید که رعایت این دو فاکتور برای تقسیم کاملاً به پادگان محل خدمتتون بستگی داره و اونا این حق رو دارن که این موارد رو رعایت نکنن، اماً عموماً به همین صورته. پس اگه شما تحصیل کرده باشید (یعنی مدرک فوق دیپلم به بالا) داشته باشید، با بچه هایی میفتید که اونا هم تحصیل کرده هستند که ویژگی خیلی مهمیه. اولین فاکتور افراد تحصیل کرده اینه که سن بیشتری دارن و خب شما یه لحظه همین الآن 18 سالگیتون رو با 22 سالگیتون مقایسه کنید تا متوجه این تفاوت بشید. دومین فاکتور افراد تحصیل کرده اینه که عموماً از نظر شخصیتی افتادگی بیشتری دارن و در طول آموزشی با هم دیگه اصطکاک کمتری خواهید داشت. فاکتور دوم بحث معافیت از رزمه که معمولاً تلاش میشه افراد معاف از رزم رو با هم بندازن که مدیریت این افراد با توجه به توانایی هاشون و انتظارات فرمانده گروهان راحت تر باشه.

معاف از رزم

من خودم تحصیلاتی معاف از رزم بودم؛ پس بیاید یکم در مورد معافیت از رزم براتون صحبت کنم. وقتی حرف از معاف از رزم میشه اولین چیزی که آدمای اطرافمون می گن اینه که معاف از رزما استخدام نمیشن. یعنی اگه شما بخواید در آینده در یک ارگان دولتی استخدام بشید، اون ارگان از سازمان نظام وظیفه استعلام می گیره و اگه معاف از رزم یا گروه ب باشید از استخدام شما ممانعت می کنه. اینکه این ادعا درسته یا غلطه رو من هم هنوز نمی دونم. اطلاعاتی داخل اینترنت هست که روی این مبحث صحه می ذاره، اما همونطور که تا اینجای این مقاله با هم پیش رفتیم، من صرفاً تجربیات شخصیم رو بهتون منتقل می کنم.

اما بیاید فرض کنیم اگه شما معاف از رزم بشید در هیچ ارگان دولتی استخدام نخواهید شد؛ در این صورت چیکار می کنید؟ قید معاف از رزم شدن رو می زنید؟ من نگاهم یک مقدار متفاوته. بذارید یه مثال براتون بزنم: شما در حال رانندگی داخل یه خیابون هستید، سرعت مجاز طبق تابلوی راهنمایی و رانندگی 60 کیلومتر در ساعته. به نظرتون چرا سرعت مجاز 70، 80، 90 یا 100 کیلومتر در ساعت نبوده؟ به نظرتون اون آدم یا مجموعه ای که این سرعت رو تعیین کرده صرفاً چون دلش خواسته این سرعت رو گذاشته یا پشتش فکر بوده؟ مسلماً سرعت خیابون ها با فکر و بر اساس یه سری فاکتورها مشخص میشن مثلاً شیب خیابون، تعداد لین ها، مسکونی یا غیر مسکونی بودن منطقه و ... و تخطی کردن از سرعت مجاز می تونه در مواقع خطر (مثلاً ترمز ناگهانی) کنترل کردن ماشین رو برای شما دشوار کنه و برای جون خودتون خطرناک باشه. حالا در مورد بحث سربازی هم ما با این موضوع مواجهیم. هر چقدر اشتباه (که از نظر من زیاد هم هست) بر اساس یک سری فاکتورها، تعدادی متخصص و کارشناس اومدن بررسی کردن و قوانینی رو تنظیم کردن که بر اساس اون قوانین یک سری از افراد باید معافیت از رزم بگیرن. پس تخطی از این قوانین می تونه برای خودتون حادثه آفرین باشه.

اما معافیت از رزم چه سودی داره؟ در مورد ضرر احتمالی معافیت از رزم به کفایت براتون صحبت کردم، حالا بیاید با هم منافعش رو بررسی کنیم. شما وقتی معاف از رزم می شید یعنی از انجام فعالیت ها نظامی و فعایت های جسمانی سنگین که باعث آسیب رسیدن به بدنتون می شه معاف می شید. معمولاً میدون تیر نمی رید، اردو نمی رید و فرماندهانتون هم از شما انتظار زیادی ندارن. پس در مجموع دوره آموزشی سبک تر و راحت تری خواهید داشت.

اینکه شما معاف از رزم بشید یا نشید، تا حدودی بستگی به خواست خودتون داره. البته در رابطه با بحث گروه ب و به خصوص کسایی که تتو یا نشونه های آسیب رسوندن به بدن خودشون رو دارن یه مقدار قضیه متفاوته. اما در نهایت از برچسب هایی که در این مورد وجود داره و ممکنه از اطرافیانتون بشنوید نترسید و کاری رو انجام بدید که به صلاح خودتون باشه.

مرخصی

بعد از اینکه یه هفته تو پادگان بودید کم کم دلتون برای خونه و خونواده و عزیزانتون و حتی صرفاً برای محیط بیرون پادگان تنگ میشه. پس کم کم به فکر مرخصی رفتن میفتید.

به طور کلی دو نوع مرخصی در طول دوره آموزشی شما وجود داره: (البته این اسم ها رو خودم گذاشتم تا مطلب رو بهتر بتونم براتون توضیح بدم. پس، فردا رفتید پادگان نیفتید دنبال فرماندتون بگید مرخصی تشویقی میخوام.)

1. مرخصی های اجباری: مرخصی هایی هستن که طبق قانون همه فراگیرها باید ازش استفاده کنن و تو اون تایم کسی حق نداره داخل پادگان بمونه. دو مورد مرخصی اجباری وجود داره:

  • میان دوره: که تقریباً وسط دوره آموزشیتونه و حدوداً بین 3 تا 8 روزه.
  • پایان دوره: بعد از اتمام دوره آموزشیتون هم مجدداً مرخصی ای بین 3 تا 8 روز دارید و بعد از پایان مرخصیتون باید خودتون رو به یگانی که افتادید معرفی کنید.

2. مرخصی های تشویقی: طبق قانون، اجباری برای فرماندهاتون وجود نداره که به جز مرخصی های اجباری به شما مرخصی دیگه ای بدن، اما معمولاً برای همکاری با فراگیرها و یا بخشنامه هایی که از طرف سازمان نظام وظیفه ابلاغ میشه، مرخصی هایی به سربازها داده میشه. این مرخصی ها انواع مختلفی دارن که چند تاشون رو براتون اسم می برم:

  • مرخصی ساعتی
  • مرخصی افراد بومی
  • مرخصی متأهلین
دقت کنید؛ اینکه به شما مرخصی داده بشه یا نه کاملاً به صلاحدید فرماندتون بستگی داره.

مدت آموزشی سربازی

طول دوره آموزشی بسته به شرایط کاملاً متفاوته و عدد ثابتی نداره که بتونید با اطمینان بهش اتکا کنید و وابسته به شرایط زمانی و محیطیه، مثل کرونا، ماه رمضان و ... . اما به طور کلی در حال حاضر عموماً آموزشی سربازی دو ماهه است.

جمع بندی آموزشی سربازی

اگه این جملات رو در حین دوره آموزشی می نوشتم، قطعاً این پاراگراف رو اینطور شروع می کردم: آموزشی سربازی بدترین دوره زندگیتونه. اما الآن که چند وقت از آموزشیم گذشته، دلم برای اون روزا، رفقا، سختی ها و آسونی هاش تنگ شده. نمی گم آموزشی سربازی راحته، نمی گم هم خیلی سخت و غیر قابل تحمله. در کل شما تو این دوره باید برای زندگی تو شرایط سخت آماده بشید و مطالبی رو یاد بگیرید که شاید علاقه چندانی نداشته باشید. اما در مجموع، آموزشی سربازی با همه سختی ها و آسونی هاش، کما زدن و دل تنگی هاش قطعاً یکی از دوران های خاطره انگیز زندگیتونه. سعی کنید به خودتون سخت نگیرید، در طول این حدوداً دو ماه مدام با خونوادتون در ارتباط باشید، تو پادگان کارای خارج از عرف پادگان مثل سیگار کشیدن یا دعوا کردن انجام ندید که درگیر تجدید دوره نشید، منظم باشید و رابطه خوبی با بقیه فراگیرها داشته باشید.

با احترام تقدیم به همه شهدای سرباز که مظلومانه از میان ما پر کشیدند.



اگه سؤالی دارید برام کامنت بذارید، اگه بلد باشم حتماً جواب میدم.

آموزشی سربازیدوره آموزشیسربازیسربازخدمت
مهندس مکانیک / علاقه مند به بازاریابی دیجیتال / تا اطلاع ثانوی سرباز
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید