در مدرسه باید کارگزارانی از رشته های علوم تربیتی و روانشناسی استخدام شوند که امور روحی و روانی بچه ها را در نظر داشته باشند و با مصاحبه مشکلاتی که درگیر هستند را پیگیری کنند و اگر نیاز هست با خانواده ها جلسه بگذارند. خوبه این کارگزاران به صورت گروهی کار کنند، یعنی مسایل بچه ها را در گروه به بحث و مشورت بگذارند تا تصمیم گیری ها، دچار کمترین خطا باشد. چون فقط تعلیم نیست. بعضی اوقات مسائل جانبی مانع پیشرفت دانش آموزان میشود نه نوع و محتوای آموزش.
لطفا نظرتون را برام بنویسید...
