شاید شما هم جزو اون آدمایی باشین که کلی پروژه انجام نشده توی زندگیتون دارین و نه تنها تا حالا سمتش نرفتین بلکه ممکنه تا آخر عمرتون هم انجامش ندین. کتاب های خونده نشده، فیلم هایی که دانلود کردین و هنوز ندیدین، حجم بالای اطلاعاتی که احتمالا توی هارد یا لپ تاپتون تلمبار شده و نمیدونین کی قراره ازشون استفاده کنین. تازه اینا فقط نمودهای بیرونی این دنیای شلوغ و پلوغ و بی سرو سامانه. این شرایط صرفا نمودی از وضعیت ذهن ماست و اگر تو این شرایط هستیم پس خیلی احتمالش بالاست که افکارمون هم اوضاع روبراه نداشته باشن. خب حالا اشکالش چیه؟ اینه که این شرایط ذهنی باعث میشه سرعت تصمیم گیری و تمرکز شما بیاد پایین، به زبون دیگه سرعتتونو تو زندگی کم تر میکنه و اصطکاکتونو بالاتر میبره.
من یکی از این آدمام [بودم، شایدم هستم کماکان]. مینیمالیسم برای من جواب بود. البته اینجا منظور من بیش تر سبک زندگی مینیمالیسم هستش. در واقع مینیمالیسم بیش تر یک تفکره که سبک مینیمالیسم بر اساس اون شکل میگیره و رد پای اون رو میشه در انواع هنر و معماری دنبال کرد. اما در این بین، سبک زندگی مینیمالیسم تحت تاثیر همین تفکر شکل میگیره. در آینده احتمالا بیشتر راجع به این که چطور این سبک زندگی در پاسخ به مصرف گرایی شکل گرفت میگم...
اینجا میخوام چیزایی که راجع بهش یاد گفتم و احتمالا مقاله هایی رو که بنظر جذاب اومده رو به فارسی به اشتراک بذارم.
