تعادل با هنر کودکان یک راهکار حیاتی
خیلی از مربیان در آموزش خود با چالش ها و مشکلاتی روبرو هستند که گاهی آنها را به بن بست آموزشی میرساند. این مربیان به دنبال راه حلهای مختلف میگردند و در نتیجه گاهی مشکل برای مدتی رفع ولی دوباره در قالبی ودر کودکی دیگر بروز میکند .ایجاد تعادل با هنر برای کودکان موضوع این مقاله تحصصی است که میخواهم برای شما موضوعی را مطرح کند که آگاهی از آن و به کار بستن آن میتواند 90 درصد مشکلات آموزشی به کودکان را حل کند .
من میخواهم ابتدا به چند مشکل اشاره کنم و بعد این بحث را به صورت تخصصی برای شما شرح دهم . مربی در هر کلاس حدودا با 20 کودک سرو کار دارد . کودکانی که از خیلی جهات شباهات و تفاوت های زیادی با هم دارند و مربی قرار است به آنها آموزش دهد . ولی همیشه در بین بچه ها کسانی هستند که بی علاقه هستند - مهارت کافی ندارند -اعتماد بنفس و پایینی دارند و...و دهها مورد دیگر . ولی من نمیخواهم در باره این موضوعات صحبت کنم موضوع مهمتر از این موارد چیزی است که خیلی از مربیان را به چالش کشیده و آن هم پر تحریکی و جنب و جوش و شیطنت بچه ها است که مطمنا با خیلی از مواردی که مربی میخواد آموزش دهد در مغایرت است .
کودکان پر تحرک که خصوصیان بچه های زیر 9 سال هستند را نمیتوان به راحتی در یک کلاس قرار داد و از آنها توقع داشت حرف نزنند - توجه کنند - و... و این مشکل مطمنا با داد زدن مربی - تذکر دادن مربی و یا احیانا تنبیه کردن درست نمیشود .
ولی واقعا باید چکار کرد ؟ جواب این سوال موضوع این مقاله یعنی ایجاد تعادل با هنر برای کودکان خواهد بود یعنی مربی بتواند بین خواسته - روحیات - انگیزه ها آموزش ها و تحرک و شیطنت بچه ها تعادل بر قرار کند . البته این موضوع کار راحتی نیست و من در ادامه میخواهم اندکی ذهنیت شما را در این خصوص تغییر دهم پس با این مقاله در ادامه همراه من باشید .
تعادل چیست
من نمیخواهم بحث اکادمیک تعادل را برای شما شرح دهم و اصلا قصد این را ندارم که تعادل را در جنبه های مختلف بررسی کنم من میخواهم تعادل را با دنیای کودکان و با مشکلاتی که مربیان هنری با آن روبرو هستند برای شما شرح دهم . از این رو آنچه مسلم است تعادل واژه ای است که در زندگی ما و در سطوح مختلف دیده و شنیده میشود ولی آنچه تعادل را برای موضوع مقاله ما معنای بیشتر می بخشد با آنچه در سطوح مختلف زندگی آدمها مطرح میشود فرق دارد .
تعادل یعنی هم تراز کردن موضوع یا رویکرد و یا عملی برای اینکه حالتی و موقعیتی بهتر به وجود آید مثلا بین خوردن زیاد و ورزش نکردن تعادل برقرار نیست و برنامه ریزی درست غذایی و ورزشی این تعادل را برقرار میکند . یا تعادل در درس خواند و یا بیش از حد درس خواندن و... ولی موضوع این مقاله یک رویکرددیگری از تعادل را برای شما مطرح میکند، که مربیان در کلاس خودشان با یک چالش و مشکل روبرو هستند و آن هم عدم توجه - سرو صدا و شیطنت بچه ها است .
از دید ما این رفتار رفتاری خارج از تعادل است و از نگاه بچه ها این گونه نیست . و آنچه این مشکل را حل میکندیا آن را بدتر میکند رویکردی است که مربی در پیش میگیرد . خیلی از مربیان تلاش میکنند که شیطمنت شلوغ کردن و پر تحرکی بچه ها را از بین ببرند در صورتی که این کار اصلا درست نیست . در واقع تعادل به معنی از بین بردن مشکل نیست بلکه سمت و سو دادن به آن چالش است .
کودکان سالم کودکان پر تحرک هستند
برای اینکه موضوع را بهتر و کاملتر بیان شود مثالی برای شما میزنم فرض کنید شما یک کودک پر تحرک بازیگوش و به قول خودمان شیطنون دارید در این صورت شما نمیتوانید بگوئید کودک شما مشکلی دارد چون کودکان سالم به اینگونه هستند ( البته بجز کودکانی که بیش فعال هستند ) به صورت کلی تمام بچه ها شیطنت و بازی گوشی خودشان را دارند حال همین کودک در موقعیتی در مدرسه و کلاس قرار میگیرد و چون قرار است در موقعیتی آموزش ببینید و چیزی یاد بگیرد همان بازیگوشی و شیطنت برای مربی به مشکل تبدیل میشود.
چون بین آموزش در حالتی آرام و ساکت با حالت بازیگوشی و شیطنت کودک تعادل برقرار نیست . خیلی از مربیان سعی میکنند این مشکل یعنی شیطنت را از بین ببرند و متاسفانه بچه ها اینگونه تصور میکنند که مربی در مقابل آنها و بازی کردن آنها قرار گرفته و به همین خاطر با واکنش منفی از خود نشان میدهند و بچه ها در مقام مقابله به مثل شیطمنت خود را بیشتر و یا به نوعی نوع شیطنت را تغییر میدهند .
یک مربی باید بداند بجای از بین بردن این مشکل بچه ها باید تعادل برقرار شود یعنی شیطنت و آموزش و یاد گیری هم تراز هم باشند .برای اینکه یک مربی به مرور این مهم را در کلاس خود انجام دهد . میتواند از هنر کودکان استفاده تمام هنر ها به گونه ای میتوانند تعادل های رفتاری گفتاری و.. کودکان را به وجود بیاورند . موضوع و مشکلی که هست مربی هنری یا نمیتواند این کار را انجام دهد و یا آگاهی از این شیوه ها ندارد .
هنرهای مختلف و قابلیت های بزرگ برای ایجاد تعادل
به طور مثال نمایش خلاق بهترین گزینه برای کنترل بچه های پر تحرک است شاید فکر کنید کلاس نمایش بیشتر تحرک بچه ها را تحریک میکند و بچه ها محیط را برای شیطنت بیشتر تصور میکنند . شاید در نگاه اول حرف شما درست باشد ولی موضوع به اینگونه نیست من هم به عنوان مربی هنر که سالها این کار را با بچه ها انجام داده ام میدانم بچه ها تلاش میکنند هر محیطی را به گونه ای برای شیطنت و شور هیجان خود در نظر بگیرند ولی وفتی من برای بچه ها جذابیت کلاس نمایش را بیان میکنم و بچه ها جذب کلاس میشوند به همین دلیل با ساختاری که من تعریف میکنم کنار می آیند.
به طور مثال من یک نمایش را برای بچه های کلاس دوم که خیلی شیطون بودن آماده کردم در این نمایش یک پادشاه و یک وزیر و نقشهایی بود که بچه ها قرار شد آنها را بازی کنند ولی شرط لازم برای گرفتن نقش ها تمرینات و رضایت من بود بچه ها که حس رقابت برای به دست آوردن نقشهای اصلی را داشتن هر آنچه که من در کلاس میگفتم را انجام میدادند و من سعی کردم این تعادل را در بچه ها به وجود بیاورم. و صد در صد هم موفق شدم . طوری که بچه ها به مرور یاد گرفتن توجه به گفته های بزرگترها لازم و ضروری است و از طرفی هر حرف و هر کاری جا و مکان خودش را دارد .
البته این روند چند ماه طول کشید ولی نتیجه آن برای مدرسه و خانواده ها جالب بود . مربی میتواند این تعادل را در هر شرایطی و به وسیله هر رشته هنری کنترل کند . از نقاشی گرغته تا کاردستی و موسیقی و ... ولی به شرطی که مربی نخواهد شیط نت بچه ها را از بین ببرد بلکه باید این شیطنت و شور و هیجان را با روند آموزشی خود متعادل کند .
حال باید طراحی آموزشی داشته باشید که از هنرها چگونه برای ایجاد این تعادل استفاده کنید و چگونه میشود بدون اینکه بچه ها و شیطنت آنها را سرکوب کنید یک کلاس آرام و مفید و پر بازده داشته باشید. من یک نمونه ساده را تحت عنوان نمایش خلاق بیان کردم و مطمنا برای هر رشته هنری دهها و صدها راهکار وجود دارد که شما می توانید با توجه به موقعیت و بچه ها این شیوه های آموزشی را طراحی کنید.
فقط فراموش نکنید ذهنیت بچه ها نسبت به شما نباید منفی باشد آنها باید باور کنند شما مانند آنها هستید و در کنار شیطنت های آنها قرار دارید نه در مقابل آنها. من در دروس آ ینده به شیوه های مختلف در قالب رشته های مختلف برای این تعادل مطلب آموزشی خواهم داشتد.
