می خواهیم در این نوشته در مورد تفاوت باتری‌های لیتیومی-یونی و لیتیومی-پلیمری مطالبی را برای شما قرار دهیم. گوشی های نسل جدید دارای باتری های لیتیوم یونی یا لیتیوم پلیمری می باشد. تفاوت این دو نوع باتری در چیست؟
هر دو باتری ذکر شده دارای ضریب اطمینان بالایی می باشند. در بسیاری از گجت ها دور و اطراف ما از این دو نوع باتری استفاده شده است. در گوشی ها ، لپ تاپ ها ، پاوربانک ها و … با توجه به نوع کاربرد وسیله الکترونیکی از یکی از دو نوع باتری لیتیومی یونی یا لیتیومی پلمیری استفاده شده است.
باتری هایی که از نوع لیتیوم پلیمری هستند به نسبت مدل دیگر دارای وزن کمتری می باشند. یکی از قابلیت هایی که این باتری دارد این است که می توان آن را به هر شکل و شمایلی تبدیل کرد تا بتوان در تلفن های همراه استفاده نمود. در واقع محدودیت ظاهری ندارد. باتری های مذکور هر کدام به شارژ شدن زیاد بسیار حساسیت نشان می دهند. همین امر باعث می شود تا گوشی منفجر شود. این باتری ها دارای مدار محافظ می باشند اما باز هم ممکن است انفجار رخ دهد.
باید قبول کنیم که گوشی های نسل جدید فاقد نوآوری های نوین می باشند. چرا که به تکامل رسیده اند و تولیدکنندگان هر دوره سعی بر این دارند تا گوشی خود را از لحاظ سخت افزار کامل تر کنند. همین امر باعث می شود تا ساخت گوشی ها بدون توجه دقیق و عمیق به باتری انجام شود و خیلی از کاربران از باتری گوشی خود شکایت دارند. همین امر باعث شده است تا با تحقیق بسیار دو نوع باتری یعنی لیتیوم پلیمری و لیتیوم یونی برای استفاده در گجت های هوشمند استفاده شود. باتری های ذکر شده از لحاظ شارژ دهی با هم تفاوت هایی دارند.
باتری های لیتیوم یونی به صورت انبوه و گسترده در سال ۱۹۱۲ تولید شده است. برای اولین بار شرکت سونی در دوربین های هندی کم و واک من خود از این نوع باتری های استفاده کرده است.
این نوع از باتری ها دارای ظرفیت انرژی زیادی می باشد و به نسبت انرژی خروجی که دارد قیمت مقرون به صرفه ای نسبت به باتری های نوع لیتیوم پلیمری دارد. باتری های لیتیومی یونی از عمر کمری برخوردار می باشند و اگر به درستی شارژ و دشارژ نشود پس از مدتی خراب خواهند شد. این باتری ها نسبت به زمان شارژ شدن بسیار حساس می باشند.
در ساخت پاوربانک ها از این نوع باتری ها استفاده شده است. باتری های لیتیوم یونی به عنوان اولین باتری های استفاده شده در گوشی های تلفن همراه می باشند. در درون این باتری از یک الکترود مثبت و یک الکترولیت استفاده شده است. باتری مذکور به وسیله یک قاب فلزی به هم پیچیده شده است. این نوع باتری های دارای معایب و مزایایی می باشد که از مزایای آن می توان به چگالی انرژی بالاتر اشاره کرد.
همچنین این نوع باتری های دارای عمر طولانی تری می باشند. باتری های لیتیوم یونی توسط کاربر قابل تعویض می باشند که یک مزیت عالی محسوب می شود. باتری مذکور علاوه بر داشتن ویژگی های مثبت دارای معایبی نیز می باشد که بدین شرح است: این نوع باتری های دارای وزن سنگین تری به نسبت باتری های لیتیومی – پلیمری می باشند. اگر بخواهیم مدار محافظ به این نوع باتری های اضافه کنیم شامل هزینه های جداگانه خواهد شد. این نوع باتری های به شکل مستطیلی در بیشتر اوقات در دسترس می باشند. همچنین باتری های مذکور دارای سطح خود تخلیه شارژ نسبتا بالایی هستند.
باتری موبایل لیتیوم یونی دارای یک ماده شیمیایی می باشد که با یک تغییر ماده شیمیایی از خودش ساتع می کنه. باتری های لیتیوم یونی به جای دو پایه از سه پایه از مدار خارج می شود.
اگر بخواهید تولید انبوه این نوع باتری ها را بیان کنیم باید بگوییم که در سال ۱۹۷۰ اتفاق افتاده است. نوع ابتدایی این نوع باتری از یک الکترولیت جامد شکل گرفته بود. می توان برای تولید این نوع باتری در سایزهای مختلف اقدام کرد. گاهی ضخامت آن به اندازه یک کارت اعتباری می باشد. ایمنی بیشتری نسبت به سایر باتری ها دارد و همچنین سبک تر است.
هزینه تولید باتری های لیتیومی پلمیری به نسبت باتری های لیتیومی یونی کمتر است. انرژی خروجی این نوع باتری ها کمتر است. این باتری های بعد از ساخت و تولید باتری های لیتیوم یونی به بازار آمده اند. اگر بخواهیم مقایسه ای داشته باشیم باید بگوییم که اساس شکل گیری و تشکیل آن به مانند باتری های لیتیوم یونی می باشد اما قطعا دارای تفاوت هایی می باشد. تفاوت اصلی استفاده شده در این دو نوع باتری ماده جداساز آن می باشد.
در باتری لیتیوم پلیمری ماده جداساز از پلیمر میکرو تشکیل شده است. باتری های لیتیوم پلمیری احتیاجی به قاب فلزی به عنوان محافظ نخواهد داشت. باتری های لیتیوم پلمیری دارای مزیت هایی می باشد که بدین شرح است: بسیار سبک تر از سایر باتری ها می باشد. سطح خودشارژی کمتری دارند. این نوع باتری به دلیل نوع ساخت شان دارای اشکال مختلفی هستند.
یعنی می توان آنها را به شکل دلخواه خود در آورد. همچین این نوع باتری ها خالی از عیب نیستند. از لحاظ قیمتی گران قیمت می باشند که یک عیب محسوب می شود. عمر مفید آنها کوتاه تر از باتری های لیتیومی یونی می باشد. توسط کاربر قابل تعویض نمی باشند که همین امر یک عیب بزرگ محسوب می شود و همچنین چگالی انرژی کمتری دارند.
اگر تا به اینجای مقاله را مطالعه کرده باشید متوجه خواهید شد که تفاوت بین این دو نوع باتری در شکل ظاهری ، سبک بودم ، تولید انرژی ، قیمت و هزینه های تولیدی و … می باشد. ساختار شیمیایی استفاده شده برای تولید انرژی در این باتری های با هم متفاوت می باشد. احتمالا به زودی نسل جدیدی از باتری های هوشمند که کارایی بیشتری نسبت به باتری های کنونی دارند روانه بازار خواهند شد.
به دلیل اینکه باتری های لیتیوم پلیمری سبک می باشند در پهپادها از این نوع باتری استفاده می شود. چرا که این نوع باتری می تواند در شرایط مختلف دمایی واکنش مناسبی از خود نشان دهد. یکی از تفاوت هایی که بین این دو نوع باتری وجود دارد نحوه شارژ کردن آن می باشد که در ادامه مقاله به آن خواهیم پرداخت.
در باتری های لیتیوم یونی ابتدا باتری را با جریان ثابت حداکثر کرده تا نصف ظرفیت باتری شارژ شود. دو اصطلاح در این بین وجود دارد که شارژ با جریان ثابت را سی سی مود و شارژ با ولتاژ ثابت را سی وی مود می گویند. باید به جرات بگوییم که باتری های نوع لیتیوم پلیمری بسیاری مستعد آتش گرفتن هستند.
همچنین این نوع باتری ها مستعد آسیب های فیزیکی نیز می باشند. بهتر است برای شارژ کردن این نوع از باتری ها از ماژول های کنترل شارژ استفاده کنید. بهتر است در هنگام شارژ دوره شارژ را رعایت کنید. یعنی بهتر است پس از شارژ کامل از باتری استفاده کنید تا تخلیه شود. باتری های نوع لیتیوم یونی اگر بعد از مدتی بدون شارژ باشند به مرور زمان خراب می شوند.
اگر بخواهیم مقایسه اجمالی از دو باتری فوق داشته باشیم باید بگوییم که هر دو نوع باتری طرفداران خاص خود را دارا می باشد. باتری های مذکور در گوشی های تلفن همراه استفاده می شود. باتری های نوع لیتیومی یونی برای گوشی های معمولی و رده پایین مناسب می باشد و باتری های نوع لیتیومی پلیمری برای گوشی هایی مناسب است که دارای بدنه باریک می باشند.
شاید نتوان باتری ها را به جای دیگری استفاده نمود. اگر می خواهید باتری گوشی شما آسیب نبیند بهتر است که سیکل شارژ را به صورت منظم رعایت کنید. باتری های لیتیومی یونی معمولا بدون انعطاف می باشند که از بخش های مختلف نظیر قطب منفی ، مثبت و یک الکترولیت تشکیل شده است. باتری های لیتیومی یونی دارای یک کنترل کننده الکتریکی هستند که جریان تخلیه شارژ را تنظیم می کنند تا باعث داغ شدن و انفجار نشود. یکی از تفاوت های ساختاری اصلی که بین این دو نوع باتری وجود دارد این است که الکترولیت شیمیایی بین قطب آنها متفاوت است.
باتری هایی که از جنس لیتیوم پلیمری هستند الکترولیت مایع ندارد و از آنها از تکنولوژی جدیدتری استفاده شده است. باتری های جدیدی که در داخل لپ تاپ و گوشی های هوشمند استفاده شده است باتری های لیتیومی پلیمری می باشد. برخی شرکت ها به جای استفاده از باتری های لیتیومی پلیمری از باتری های لیتیوم یونی-پلمیری استفاده می کنند.
همانطور که مقاله را مطالعه کرده اید معایب و مزایای مختلفی از هر دو نوع باتری برای شما بیان شد. هر کدام از باتری های دارای معایب و مزایای خاص خود می باشد و طرفداران خود را دارا می باشد. باتری هایی که از نوع لیتیوم یونی می باشند دارای هزینه تولید کمتری می باشند و مقرون به صرفه هستند. در تولید باتری های لیتیومی پلیمری هزینه های زیادی انجام می شود برای همین به صرفه نیستند ، یکی دیگر از تفاوت های اصلی غیرقابل تعویض بودن باتری های لیتیومی پلمیری می باشد که یک عیب بزرگ محسوب می شود.
باتری های لیتیومی یونی ممکن است به دلیل موادی که در آن به کار رفته است دچار انفجار شود که باید در استفاده از این نوع باتری ها دقت کافی انجام شود. بهتر است موقع خرید باتری از مراکز معتبر اقدام کنید. باتری های لیتیومی پلیمری دارای انعطاف بیشتری می باشند. چرا که می توان به صورت شکل های مختلف ظاهر شوند. سبک هستند و کاملا بی عیب و نقص تولید می شوند. امیدواریم مقاله فوق در مورد مقایسه باتری های لیتیومی یونی و لیتیومی پلیمری مورد توجه شما قرار گرفته باشد.
منبع: فون باتری
