تا این لحظه، افکار عمومی جهان عموما علیه اسرائیل در جریان فاجعه بشری بیمارستان غزه بوده، جز در کشور خودمان. این موضع قابل درک، اما نه لزوماً منطقی است. ما در کشوری زندگی میکنیم که حاکمانش مدیریت صنایع متنوعی همچو کارخانهجات تولید دروغ، صحنهسازی و ریا را بر عهده دارند. مردم ایران هواپیمای اوکراینی، الاسد، مهسا امینی، تورم، انتخابات و غیره را دیدهاند و میدانند مسئولین حکومتی از چه قماشی هستند. پس طبیعتاً به دلیل رابطه نزدیک حماس و جمهوری اسلامی اولین انتخاب، اجباراً همان «کار خودیها» باشد.
بنده شخصا، تا زمانی که خبرنگاران، کارشناسان و محققان بیطرف به شکل آزادانه از سازمانهای کوچک و بزرگ جهانی و از همه ملیت ها، مجوز دسترسی به این منطقه و بررسی این واقعه دردناک را نداشته باشند، اسرائیل را مسئول این حادثه میدانم. به دلایل زیر:
1. اسرائیل و IDF به شکل سیستماتیک دروغ میگویند. این موضوع اثبات شده و مدارک فراوانی برای کسانی که دنبالش هستند، موجود است. برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید کلمه Hasbara را گوگل بفرمایید.
2. رفتارهای مشکوک مقامات رسمی و غیر رسمی اسرائیل (مانند پاک کردن توییتها و جعل ویدیو) و همچنین گزارشات شاهدان عینی کار را برای اسرائیل سخت نمودند.
3. از همه مهمتر، در حال حاضر، کنترل زندان غزه نه در دستان حماس بلکه در دستان اسرائیل است. مهمترین دلیلی که اسرائیل را مسئول این حادثه در نظر دارم، نه رفتار مقامات، نه سابقه بد صهیونیسم در صداقت و نه تصاویر منتشر شده، بلکه منع حضور خبرنگاران، کارشناسان و محققان بیطرف در محل حادثه به دست اسرائیل میدانم.
اگر اسرائیل اجازه ورود به این منطقه را سریعا صادر کند، موضع من به ندانمگرا تغییر خواهد یافت. اگر تاریخ بدانید، قطعا متوجه هستید که هر زمان حکومتی برای تحقیقات آزادانه در مورد یک اتفاق مانعتراشی کرد، بدون استثنا، بلاشک و در همه موارد یا مقصر اصلی و یا یکی از مقصران اصلی بوده است. این موضوع را ما ایرانیها به خوبی درک میکنیم!
در عوض جناحگیری ایدئولوژیک در این باتلاق کثیف شیطانی، فارغ از اینکه چه کسی مقصر است، اولویت ما بایستی توجه ویژه به وضعیت بیگناهان قتلعام شده فلسطینی باشد. هیچکس به فکر آنها نیست و همه به فکر یافتن مقصر و دعوای ایدئولوژیک هستند. اگر بشریت برایمان اهمیت دارد، پس از آن، باید از طرفین و خصوصا رژیم اسرائیل باز کردن مرزها را برای ورود متخصصان خارجی خواستار باشیم.
این وظیفه انسانی ماست، انسان باشیم.