اخیراً نابغه تمام اعصار، منجی وعده داده‌شده و ناجی بشریت، ایلان ماسک (به انگلیسی: Elon Musk) ایده‌ای آینده‌نگرانه، بکر و ماورایی برای ارتقا سطح کیفی حمل‌ونقل و حل تمام مشکلات ترافیکی جهان ارائه کرده است. ایلان ماسک بازهم قرار است با آن مغز بزرگش در نقش یگانه منجی بشریت و با جمع‌آوری ثروت ملت‌ها (زیرا مردم درکی از مدیریت ثروت ندارند) ایده خلاقانه‌ای برای نجات انسان‌ها از جهل خودشان ارائه دهد. بخشی از ثروتی که ایلان ماسک تنها از نبوغ خودش به دست آورده، دریکی از پروژه‌‌‌های خیرخواهانه او (بله خیرخواهانه، زیرا ایلان ماسک و شرکتش همیشه به فکر پیشرفت بشریت و ارتقاء رفاه ملت‌ها هستند) به نام هایپرلوپ (به انگلیسی: Hyperloop) خرج می‌شود. سیستم هایپرلوپ نوعی برنامه‌ریزی شهری بی‌نظیر برای دهه‌ها و حتی قرن‌های آینده است. در این سیستم، آن‌ها قرار است مردم را با سرعتی بالا و از طریق تونل‌های زیرزمینی، از نقطه الف به نقطه ب ببرند. همان‌طور که ماسک ادعا کرده، قطعاً این مفهوم، به ذهن کسی خطور نکرده و انتقال مردم از طریق خطوط زیرزمینی، ایده بسیار انقلابی، نوین و بی‌سابقه‌ای در تاریخ بشریت است. اما آیا چنین چیزهایی حقیقت دارد؟ در این بخش از یادداشت‌های ویتارو قصد داریم به هایپرلوپ ایلان ماسک بپردازیم و در صورت امکان، راه‌حلی جایگزین برای طرح ایلان ماسک نابغه، خیرخواه و منجی ارائه دهیم.
به‌طورکلی، هایپرلوپ ایلان ماسک همان متروی زیرزمینی خودمان است، اما در عوض واگن‌های مترو، خودروهای الکتریکی شرکت تسلا جایگزینشان خواهند شد؛ درست مانند یک آزادراه زیرزمینی. حتی یک ثانیه هم این فکر به سرت نزند که ایلان به فکر منفعت خودش است و مایل است خودروهایش را به فروش برساند. او تونی استارک دنیای حقیقی است و امکان ندارد چنین نیتی داشته باشد. نکته جالب اینجاست که نام شرکت ایلان ماسک، تسلا است اما همانند ادیسون رفتار می‌کند.
در ابتدای پروژه، تصور می‌شد که خودروها در سورتمه‌های هدایت‌کننده زیرزمینی با سرعت بیش از 320 کیلومتر بر ساعتی حرکت خواهند کرد. اما پس از ناتوانی در عملی کردن این مفهوم، آن‌ها به یک سری چرخ بسنده نمودند. متأسفانه بازهم این ایده به دلایل نامعلومی عملی نشد. شاید هنوز تمدن بشریت، آمادگی پذیرش مفهوم هایپرلوپ (که لوپ هم گفته می‌شود) را ندارد و ایده نابغه اعصار، ایلان ماسک بزرگ، از درک انسان امروزی خارج باشد. اکنون نیز ایلان به این فکر افتاده که تونل‌هایی سنگفرش و آسفالت شده برای خودروهای الکتریکی‌اش در زیرزمین تأسیس کند. اما این کار بازهم مشکلات خودش را دارد. پس راه‌حل چیست؟
از طرح تونل‌های آسفالت شده شروع می‌کنیم. راندن خودروهای معمولی با بالاترین سرعت در تونل‌های آسفالت شده، مشکل استهلاک بالای تایرها را به همراه دارد که درنهایت باعث افزایش شدید هزینه نگهداری در سیستم هایپرلوپ خواهد شد. پس بهتر است به همان ایده قراردادن خودروها بر روی سورتمه‌های هدایت‌کننده زیرزمینی بازگردیم. این سورتمه‌ها چرخ‌های خودشان رادارند و توسط ریل‌هایی هدایت می‌شوند؛ اما پیشنهاد بهتری هم وجود دارد: اینکه خطوط ریلی دوگانه فولادی و سیمانی تقویت‌شده های تِک و فوق‌العاده پیشرفته‌ای بسازیم تا سورتمه‌ها در آن هدایت شوند.
همچنین در عوض چرخ‌های لاستیکی، ما چرخ‌های فولادی قرار می‌دهیم تا بتوانند بسیار راحت‌تر و با اصطکاک کمتری بر روی آن خطوط ریلی دوگانه فولادی های‌تِک لیز بخورند و حرکت نمایند. فولاد هزینه نگهداری پایینی را به همراه دوام بیشتر و سواری لذت‌بخش‌تر ارائه می‌دهد، پس چرا از آن استفاده نکنیم؟
ایلان پیشنهاد داد که در سیستم هایپرلوپ آسانسورهای کوچک زیادی در نقاط مختلف شهر برای انتقال خودروهای الکتریکی‌اش به زیرزمین تأسیس شود. اما ما می‌گوییم که در شهر، نقاطی وجود دارند که مردم زیادی تردد می‌کنند. بنابراین نقاط ورود و خروج را در آن مکان‌ها بنا می‌کنیم. بااینکه آسانسور خودرو ایده جذابی است، اما این سیستم در بسیاری از موارد به شکست ختم شده و بسط دادن بیشتر آن منجر به خرابی‌های خطرناک‌تر خواهد شد.
پس چرا ما به‌جای خودروها، انسان‌ها را از طریق پله‌برقی‌های نانوچیپ‌دار خودکار هدایت‌شده توسط هوش مصنوعی جی‌پی‌تی 3 به زیرزمین منتقل نکنیم؟ با این ایده عالی، همه‌چیز به‌صرفه و آسان‌تر می‌شود. بنابراین تا این مرحله، مردم در ایستگاه‌های سوپر مدرن و از راه پله‌برقی‌های فوق پیشرفته به سمت سورتمه‌های حمل‌ونقل های‌تِک حرکت می‌کنند. بااینکه تا اینجا همه‌چیز ابرپیشرفته و فوق‌العاده مدرن، پیچیده و جذاب است، اما هنوز یک مانع دیگر بر سر راه قرار دارد.
مشکل اینجاست که در هایپرلوپ ایلان ماسک هر سورتمه‌ای به‌صورت مستقل دارای یک موتور است. چرا ما این سورتمه‌های مستقل را به یکدیگر متصل نکنیم تا یک ابر سورتمه فوق مدرن ساخته شود؟ اگر ما 20 یا 30 سورتمه را به یکدیگر متصل کرده و با یک یا دو موتور بسیار بزرگ آن‌ها را به حرکت درآوریم، هم ازنظر اقتصادی صرفه‌جویی بسیاری کرده و هم از خنده مهندسان به خودمان جلوگیری نموده‌ایم. همچنین توصیه می‌کنیم که ایستگاه‌ها را در متراکم‌ترین نقاط شهری تأسیس کنیم. این آسان‌ترین روش برای منتقل کردن مردم از یک نقطه پرتراکم به نقطه دیگر است.
این یعنی سورتمه بلند و بزرگ ما می‌تواند به‌صورت دائم و تنها در یک جفت تونل (در عوض 30 جفت تونل) درحرکت رفت و برگشتی باشد. با این روش آن‌ها می‌توانند روزانه میلیون‌ها نفر را جا‌به‌جا کنند. برای بهتر کردن فضای داخلی سورتمه بزرگ، ما می‌توانیم همه این 30 سورتمه را از داخل به یکدیگر متصل کنیم تا سرنشینان هر سورتمه به‌راحتی باسرنشینان سورتمه بعدی در ارتباط باشند و رفت‌وآمد کنند. مسئله تأمین انرژی موردنیاز هم با یک ریل سوم برقی زرد رنگ قابل‌حل است. ما نام این اختراع خاص را خط ریلی اَدونسد کیانوش ریوز تَنوس، مدل تی 34 کینگ تایگر اشتوکا یونرکس یو 87 می‌گذاریم.
شاید این سؤال پیش بیاید که جایگاه خودروهای شخصی در این سیستم کجاست؟ ما سورتمه‌ها را داریم، اما نقش خودروهای الکتریکی هایپرلوپ در این سیستم چیست؟ در شهرهای بزرگی که تراکم جمعیتی بسیار بالاست، فضای خالی بسیار کمیاب است. امکان ندارد که همه افراد بتوانند با خودروی شخصی خود در خیابان‌ها تردد داشته باشند. پس چرا همگی خودروی خود را در حاشیه شهر و در یک ابر پارکینگ عظیمی که کنار یک ایستگاه سورتمه بناشده، پارک نکنند؟ ما می‌توانیم درنهایت آسودگی مسیر پارکینگ به ایستگاه زیرزمینی را از طریق پله‌برقی‌های نانوچیپ‌دار خودکار هدایت‌شده توسط هوش مصنوعی جی‌پی‌تی 3 طی کنیم.
شاید مکان ایستگاه با مقصد نهایی ما فاصله داشته باشد که بازهم جای هیچ نگرانی نیست. همان پله‌برقی‌های جی‌پی‌تی 3 می‌توانند درنهایت آرامش ما را به سطح زمین بازگردانند تا آنجا به کمک سورتمه‌های لاستیک دار درازی که بر روی آسفالت حرکت می‌کنند (با نام مِگا فیوچِرِستیک بی‌آرتی اَدوَنسد باس آی‌اِس2) به مقصد موردنظر خود برسیم.
بهترین قسمت این طراحی این است که اگر این سیستم به‌اندازه کافی رشد کرد، دیگر هیچ نیازی به خودروی شخصی احساس نخواهد شد. دیگر خبری از تلف کردن وقت در ترافیک و جست‌وجوهای طاقت‌فرسا برای یافتن جای پارک خالی نخواهد بود. این سیستم بدون آنکه نیازی به همراهی 2 تن فلز و پلاستیک (همان خودروی شخصی ما) باشد، به‌راحتی ما را از نقطه الف به نقطه ب منتقل می‌کند. البته که ایلان ماسک یک نابغه تمام‌عیار است و به کسی نیاز ندارد، زیرا تنها دارد کار خدا را انجام می‌دهد. اما اگر خدای‌نکرده ایلان حتی یک درصد نتوانست پروژه‌اش را به اتمام برساند، ما از همین‌جا اعلام آمادگی می‌کنیم که بتوانیم به ایلان ماسک برای پروژه هایپرلوپ طرحی جایگزین ارائه دهیم!
