یک جامعه دو قطبی امکان از هم پاشی را دارد ولی یک جامعه چند قطبی چطور؟!
به تازگی به شکاف هایی که داخل ایران ایجاد شده(ایجاد کردن) دارم فکر میکنم! شعار قدیمی تفرقه بنداز و حکومت کن. ببینید چطور این تفرقه ها یک قوم متحد را از هم جدا میکند.
قبلا یک دو قطبی داشتیم آن هم دو قطبی فقر و ثروت بود. اما الان چطور؟ الان علاوه بر این دو قطبی، دو قطبی مذهبی و غیر مذهبی، انقلابی و غیر انقلابی، شکاف های قومیتی و فرهنگی و... به وجود اومده! این تنش ها اصلا برای پیشرفت کشور مناسب نیست!
یک جایی مصاحبه رفته بودم. یکی از سوال مصاحبه این بود.
-:آیا مذهبی هستید؟؟
+:بقیه اینطور میگن!
دو ساعت بعد من رو «به دلایل دیگر» رد کرد... البته من مشکلی با رد شدن نداشتم. من که بیکار نموندم نهایت یک هفته بعد شغلی با حقوق بالاتر از اونجا هم پیدا کردم ولی اینکه من کار پیدا کردم هم باز این سوال را جواب نداد که چرا یک جامعه از همدیگر گریزان هستن؟
حالا قسمت جالب اینجاست که مثلا بعضی شرکت ها هم فقط به مذهبی ها کار میدهند! آیا این دوگانگی باعث پیشرفت کشور است؟ اگر نیست باید هرچه سریعتر به فکر راه حلی باشیم تا این شکاف تبدیل به گسل نشده!
بنظرم با ایجاد فضای گفتگویی و استدلالی این مشکل حل خواهد شد. انصافا مذهبی ها و غیر مذهبی ها در دو دنیای جدای از هم زندگی میکنند! گاها حرف های همدیگر را یا نمیشوند یا نمیخواهند بشوند! ما باید وارد دنیای هم دیگر بشیم.
از پیله برون آی!
ما هر کدوم دور خودمون یک پیله کشیدیم. و داخل پیله برای خودمون کار میکنیم! مثلا مذهبی ها یک برنامه میزارن و یک عده شرکت میکنند و بعد یک برنامه دیگه میزارن دوباره همون عده قبلی با دو سه نفر کمتر یا بیشتر داخلش شرکت میکنن! همین؟ پس بقیه جامعه چی؟
یا مثلا اونطرف برنامه ای داره چرا مذهبی ها داخلش نیستن؟
به نظرم فیلم «دل شکسته» نمایش به هم پیوستگی دو دنیا باشه!
اونطرف فکر میکنه مذهبی یعنی امل، یعنی کسی که منطق سرش نمیشه! یعنی کسی که با زور دولت به یه جایی رسیده! یعنی کسی که با همه مخالفه! یعنی کسی که هیچی سرش نیست!
اینطرف فکر میکنه غیر مذهبی یعنی ولنگار! یعنی کسی که منطق سرش نمیشه! یعنی کسی که فریب خورده دشمن! یعنی کسی که با همه مخالفه! یعنی کسی که هیچی سرش نمیشه!
این دو جمعیت باید رو به روی هم بحث گفتگو محور داشته باشن و با منطق با هم صحبت کنن! بالاخره قرن ۲۱ هست دیگه؟ باید حرف های هم دیگه را از زبان هم دیگه بشنویم. اگر نه حرف هم را مغرضانه از زبان دشمن میشنویم.
به خاطر همینه رهبری روی «کرسی های آزاد اندیشی» خیلی تاکید دارن.
دانشجو جریان ساز. چرا دانشجوها برنامه ای نزارن که رو به روی هم بدون تعارف صحبت کنن؟ با منطق! بقیه هم بیان و مناظره را ببینن. خودشون تصمیم بگیرن...
چرا اغلب افراد مذهبی فقط دنبال رفیق های مذهبی هستن؟ شما اتفاقا باید با غیر مذهبی ها رفیق باشید! از دل و جون براشون زمان بزارید و کمکی خواستن کمکشون کنید و منظورم از کمک کردن کمک کردن در همه زمینه هاست. مثلا امروز توی تحقیق دانشگاه کنک لازم داره. یا مثلا ماشین بنزین تموم کرده باید تو اولین نفری باشی که بهش زنگ بزنه! یعنی اینطوری روی کمکت حساب کنه...
امیدوارم روزی به جای دیدن فیلم های فحش و ناسزاگویی در فضای دانشگاهی و سنگرکشی شاهد فیلم های بحث برانگیز دانشجویان برای حل مسائل کشور بر پایه علمی در فضای دانشگاهی باشیم!
