سال‌ها است شاهد افزایش خشونت در جامعه ایران هستیم و آمار دقیق آن نیز مدام در رسانه ها بازتاب می یابد. دلایل بیشماری نیز برای این آسیب اجتماعی وجود دارد که شاید مهمترین‌شان بحران مداوم اقتصادی و نداشتن امنیت کافی برای آینده می باشد.
این واقعیت تلخ زندگی ایرانی است و به نظر می رسد امید زیادی هم به بهبود و تغییر وجود ندارد. آیا با وجود همه آسیب ها و مدیریت های خشونت آفرین، شهروندان می خواهند و می توانند نقشی در کاهش انواع آسیب های عمومی داشته باشند؟
عین این قضیه را می‌توان در جرائم رانندگی و آمار بسیار وخیمِ مرگ و میر تصادفات جاده‌ها دید. آیا ما حق داریم در این موقعیت ناهنجار توقع داشته باشیم که به خاطر آسیب کمتر به خودمان، قوانین و مرام خودمان را بیافرینیم و اجرا کنیم؟
نمی‌توانیم انکار کنیم که یک حس عمومی نارضایتی از اوضاع وجود دارد که به سمت این ضرب المثل ایرانی کشش دارد که «خرابی که از سر بگذرد آباد گردد». حسی که سال‌هاست به اندازه جنگ داخلی برای خانواده‌های ایرانی تلفات مرگبار جاده‌ها را آورده است. در هر ساعت فقط در تهران بیش از ۶۶ دعوای خشونت‌آمیز ثبت می‌شود. زندان‌ها مملو از بزهکاران جرائم کوچک اقتصادی و ترافیک مواد مخدر است.
به نظر می‌رسد متاسفانه هر چه جامعه از اصلاح اوضاع و آینده روشن بیشتر مایوس می‌گردد میل به عدم رعایت قوانین نیز بیشتر می‌گردد. حکومت هم هر چه کمتر از پشتیبانی عمومی جامعه برخوردار می‌گردد بر بی‌کفایتی و فسادش افزوده می‌شود و چاره‌ای ندارد جز افزایش تهدید و خشونت که متاسفانه به چرخه فرهنگ خشونت قوت می‌بخشد. انگار یک رقابت ناگفته در تخریب همه بنیان های رفتاری و زیرساخت‌های معرفتی بین شهروندان و حکومت ناکارآمد ایجاد شده است که تاثیر مستقیمش در تلف شدن جان و مال و روان بشر ایرانی است.
اما وقتی خانه بزرگ ایران از پدر و مادر بدی برخوردار است فرزندان چه باید بکنند؟ ایا امکان دارد بچه‌ها خودشان مرام جدید بیافرینند و رفتارشان را به طور مستقل و بر اساس نفع عمومی بقیه بچه‌ها و آینده ایجاد کنند؟
آیا هر کدام ما می‌توانیم کمی بیشتر موقع رانندگی یا در صف خرید یا در محل کار یا حین اختلاف با فرد دیگر، نوع خاص و مستقلی از نجیب بودن را بسازیم؟
آیا می توانیم از پرخاش و تحقیر و تهدید، کمی و فقط کمی فاصله بگیریم که نتیجه‌اش مثلا بشود خشونت و تصادف و مرگ و میر کمی کمتر؟
آیا امکان دارد یک فرهنگ شهروندی مستقل از همه نالایقی‌ها و فسادها بسازیم که ویرانی کمتری به خانه بزرگ وارد شود؟
منبع: مجله مرد روز
