به نام خدای مهربون
سلام به همه ی شما عزیزان ... حالتون خوبه؟ امیدوارم هرجا که هستید سالم و سلامت باشید و بگید و بخندید و لذت ببرید?
توی این مقاله میخوام کمی درباره ی «حرف زدن با خودمون» صحبت کنم و همچنین تجربه‌ی خودمو در این مورد بگم ... پس لطفا تا آخر مقاله منو همراهی کنید.
?اینم بگم که توی کانال تلگرام هم مطالب خوبی قرار میدم؛ اگر خواستید یه سَری بزنید?
خب من خودم قبلا اصلا با خودم صحبت نمیکردم و اصلا به این موضوع هم فکر نمیکردم که بیام با خودم صحبت کنم و چند نفر رو هم دیده بودم که هر از گاهی با خودشون حرف می‌زدن ولی خب واقعیتش پیش خودم میگفتم بابا اینا اسکولن ... مگه دیوانه ای با خودت حرف میزنی؟?
و یه مدت گذشت و بعد من یه روز صبح همینطور اتفاقی شروع کردم با خودم حرف زدم
گفتم خب آقا مثلا بیام فلان چیزو یاد بگیریم و بعد بریم فلان کارو کنیم و... و من اون موقع فقط توی اتاق خودم صحبت میکردم اونم خیلی آروم که کسی حرفامو نشنوه!
آقا من هی با خودم حرف میزدم و میگفتم ای خدا این حرف زدن با خودمون چقدر خوبه!
باور کنید اینقدر آرامش میگرفتم وقتی با خودم حرف میزدم!
دقت کردی وقتی کمی حرف داری و میری با یکی حرف میزنی بعدش چقدر آروم میشی؟ منم دقیقا همون حس و حال رو داشتم.
و بعد خوبیِ حرف زدن با خودت اینه که دیگه چیزی رو مخفی نمیکنی!
مثلا شاید تو نخوای یه موضوعی رو کسی بدونه ولی خب حرف داری درموردش!
خب خیلی راحت میای با خودت حرف میزنی و دیگه چیزی رو سانسور نمیکنی!
آره آقا خلاصه من از اون روز که فکر کنم سال 98 اینا بود شروع کردم با خودم حرف زدم و واقعا لذت می‌بردم از صحبت با خودم?
بعدِ یه مدت کم کم کارم رو گسترش دادم!
یعنی چی؟ یعنی اومدم کمی بلندتر با خودم صحبت کردم و بعد توی مکان های مختلف با خودم حرف زدم!
مثلا زمانی که حیاط میرفتم شروع میکردم با خودم حرف میزدم و اصلا واسم مهم نبود که کسی اونجا بود یا نه!
خلاصه هرجارو که تصور کنید(imagine) من با خودم حرف میزدم(البته فقط توی جمع حرف نمیزدم و نمیزنم) و کم کم واسم عادی شد
مثلا زمانی که آپارتمان بودیم(یه مدت رفته بودیم) داداشم نشسته بود پیشم و منم داشتم با خودم حرف میزدم و واقعا به این فکر نمیکردم که وای داداش الان میشنوه ها! هیس! پیس! خخخ?
خلاصه من از اون موقع حرف میزنم با خودم تا الان
و من خیلی حال میکنم وقتی با خودم حرف میزنم و میخوام همین حرف زدن رو ادامه بدم
و به شما هم پیشنهاد میکنم حتما یه بار امتحان کنید!
یکم با خودتون حرف بزنید ببینید چطوره?
حرف زدن مثل نوشتنه ولی خب توی حرف زدن تو سریع اون حَرفِت رو میگی ولی خب توی نوشتن یکم طول میکشه.
و تازه منم خیلیا مسخره کردن!
بهم میگفتن محمد دیوانه شده و با خودش حرف میزنه و...
و من میگفتم به مولا که نمیدونید این حرف زدن با خودت چقدر جذابه و میچسبه!
و من بعضی وقتا از خودم فیلم میگیرم و جلوی دوربین حرف میزنم که کمی استرسم کم بشه و جالبه مثلا ویدیو های قبلیمو که نگاه میکنم قشنگ میتونم پیشرفتمو ببینم!
این کار رو خیلیا میگن انجام بدید! یعنی بیاید از خودتون عکس و فیلم بگیرید و نگه دارید! من امتحان کردم واقعا جذابه.
مثلا من زمانی که یه باگی رو توی پروژه ای حل میکنم خیلی خوشحال میشم و میام سریع یه فیلم میگیرم که بعدا که انگیزم کم شد بیام این ویدیو هارو ببینم و انرژی بگیرم?
یعنی بنویسید، حرف بزنید، ویدیو و... بگیرید
یه جمله ای رو توی یه لایوی شنیدم که خیلی جالب بود ... میگه:
فاصله ما تا خوشبختی به اندازه ی فاصله ما تا خودمان است!
یکم باید فکر کنیم به این جمله واقعا!
من خودم برداشتم از این جمله اینه که یعنی ما باید خودمونو کشف کنیم! بقول محمد افلاکی کریستف کلمب وجودمون باشیم?
حالا خود شما از این جمله چی متوجه میشید؟ اگر چیزی متوجه میشید توی کامنت ها بنویسید تا همه مون استفاده کنیم ... ممنون ازتون.
خلاصه اینطور ... من دیگه حرفام تموم شد و امیدوارم که از این مقاله لذت برده باشید!
حالا اینم بگم که من تقریبا یک ماه بود که مقاله ننوشته بودم و بعد گفتم خدا خودت کمکم کن فردا یه مقاله ای بنویسم و همچنین این مقاله رو اول صبح شروع کردم به نوشتن و ساعت 2 ظهر هم منتشر میکنم?
آقا دمتون گرم، مرسی که واقعا تا همینجا مقاله رو خوندید و امیدوارم توی این مقاله یچیز جدیدی یاد گرفته باشید.
مثل همیشه اگر دوست داشتید مقاله رو لایک کنید که منم یه انرژی ای بگیرم ... دوسِتون دارم خیلی زیاد و تا مقاله های بعد خدانگهدار??
تاریخ: 30 مهر 1400
