إعجاز از ماده «عجز» است که در لغت به معنای ضعف می باشد؛ در اصطلاح به این معناست که انسان کار فوق‌العاده‌ای انجام دهد و با آن کار، هم دشمن خویش را ناتوان کند و هم غیر او از انجام آن کار ناتوان باشد.(ر.ک: مجمع البحرین، ج4، ص24) به بیان دیگر، معجزه عبارت است از امر خارق‌العاده‌ای که با اراده خدای متعال از شخص مّدعی نبوت ظاهر می شود و نشانه صدق نبوت وی می باشد. اگر این کار خارقالعاده را اولیاء الله انجام دهند،کرامت نامیده می شود.
به اعجاز عصا موسی عمران به ایجاب دعا عیسی مریم
انوری
سایه زان پیکر پر نور بیفتد به زمین نه به اعجاز به میراث رسول مختار
محتشم کاشانی
