امید

الهی غنچه امید بگشای                گلی از روضه جاوید بنمای

جامی

امید عافیت آنگه بود موافق عقل            که نبض را به طبیعت شناس بنمایی

سعدی

اميد به عنوان یکی از عوامل اصلی تلاش و انگيزه، جايگاه رفيعی در اسلام دارد. پيامبراکرم(ص) در مورد امید و آرزو فرمودند: «اَلاَمَلُ رَحمَةٌ لاُمَّتى وَ لَولا الاَمَلُ مارَضِعَت والدةٌ وَلَدَها وَ لاغَرَسَ غارِسٌ شَجَراً؛ اميد و آرزو، مايه رحمت امت من است، اگر اميد نبود هيچ مادرى فرزند خود را شير نمی داد و هيچ باغبانى نهالى نمی­ كاشت.»(بحارالانوار، ج74، ص173)

گر نبودي ميل و اميد ثمر           کی نشاندی باغبان بيخ شجر

مولوی

امید به پاداش و دست­یابی به اهداف باعث می ­شود تا انسان تلاش کند. اگر انسان، امیدی نداشته باشد، هرگز تلاشی نخواهد کرد. «يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَ أَخِيهِ وَ لاتَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لايَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ؛ پسرانم! [به مصر] بروید و در جست و جوی یوسف و برادرش برآیید! و از رحمت خدا مأیوس نباشید؛ زیرا جز کافران از رحمت خداوند مأیوس نمی­ شوند.»(یوسف، آیه87)

باز آی، باز آی هر آنچه هستی باز آی            گر کافر و گبر و بت پرستی باز آی

این درگه ما درگه نومیدی نیست              صد بار اگر توبه شکستی باز آی

ابوسعید ابوالخیر