بنی هاشم، از تیره های مشهور قریش بوده و به هاشم پسر عبد مناف منسوب است که پیامبر اکرم(ص) از همین تیره بوده اند. نسب این طایفه و قریش به حضرت اسماعیل(ع) پسر حضرت ابراهیم(ع) می رسد.
حضرت ابراهیم (ع) از مردم بین النهرین بوده اند. اجداد ایشان به تمدن کهن بابل تعلق دارند که زبانشان بعدها با توجه به تاثیر پذیری از فرهنگ محیط اطرافشان به زبان عربی تغییر یافت و به اعراب «مستعربه» معروف شدند. ریاست مکه و دارالندوه (مجلس قریش) سقایت(آب رسانی) رفادت و سدانت(پرده داری) خانه کعبه، که مورد احترام همگان بود، اغلب برعهده فرزندان هاشم بود.
با توجه به اینکه پيامبر اعظم(ع) از این طايفه بودند بعثت ايشان باعث حسادت و دشمني ساير قبائل قريش گرديد. البته از بني هاشم نیز شمار اندكي اسلام آوردند. اغلب آنها از جمله ابولهب عموي پيامبر(ص) و ابوسفيان بن حارث به دشمنی و رويارويي شديد با حضرت(ص) برخاستند.
البته برخی از بنی هاشم نيز بدون قبول اسلام فقط بر پايه روابط قبيلگی به حمايت آن حضرت(ص) پرداختند، که بسياری از آنها پس از هجرت به مدينه و به ويژه بعد از فتح مكه مسلمان شدند.
بعد از ارتحال جانسوز نبی گرامی اسلام(ص) بيشتر صحابه با خلافت حضرت امير(ع) مخالفت كردند که یکی از دلايل آن می تواند جلوگيري از رشد جایگاه و منزلت بنی هاشم باشد. به راه انداختن جنگ صفين به بهانه خونخواهي عثمان، فشار بر امام حسين(ع) و بنی هاشم برای گرفتن بيعت با يزيد از بزرگترين مصاديق رويارويی طايفه بنی اميه با بنی هاشم است.
