گفتیم یکی از معجزات پیامبر اکرم(ص) معراج آن حضرت بود. در معراج یک جلسه پرسش و پاسخی بین خدا و پیامبر اکرم(ص) اتفاق افتاده و خداوند به سؤال پیامبر اکرم(ص) در مورد افضل اعمال که توکل بر خدا و راضی بودن به رضای خداست پاسخ داده و در تکمیل جواب به عوامل کسب محبوبیت اشاره فرمود. بعد توضیح داده: محبت خدا ذاتی است و تحت تآثیر اعمال مردم قرار نمی گیرد. خداوند فرمود: محبوبین درگاه الهی ویژه گی هایی دارند یک: همه چیز را با چشم خدایی می بینند. دو: به در هیچ کس نمی روند. سه: لقمه حرام نمی خورند. در ادامه خداوند توصیه می کند پیامبر به حداقل خوراکیها و نوشیدنیها و پوشیدنیها قناعت کند تا با ورعترین مردم باشد. در مورد خوردن و آشامیدن بحث مختصری داشتیم اما پوشاک.
پوشش یکی از شئونات انسانی است که به دو صورت ظاهری و باطنی می باشد که در اصطلاح حجاب و عفاف گفته می شود حجاب پوشش ظاهری و عفاف پوشش باطنی است و مختص زنان نیست آقایان هم باید حجاب و عفاف داشته باشند. بر همین اساس به زنان و مردان دستور حجاب و پوشش میدهد که بدن خود را بپوشانند. خداوند لباس را نعمت الهی معرفی می کند: « یا بَنی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُواری سَوْآتِکُمْ وَ ریشاً وَ لِباسُ التَّقْوى ذلِکَ خَیْرٌ ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ؛ ای فرزندان آدم! لباسی برای شما فرستادیم که اندام شما را می پوشاند و مایه زینت شماست اما لباس پرهیزگاری بهتر است! اینها [همه] از آیات خداست ، تا متذکّر شوند.»(سوره اعراف ،آیه26)
برخلاف تصور برخی، عریانی تمدن نیست؛ عریانی تنبیه و مجازات است: « فَدَلاهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُلْ لَكُمَا إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُبِينٌ؛ پس[شیطان] آن دو( آدم و حوا) را با فريب به سقوط كشانيد پس چون آن دو از [ميوه] آن درخت [ممنوع] چشيدند برهنگى هايشان بر آنان آشكار شد و به چسبانيدن برگ[هاى درختان] بهشت بر خود آغاز كردند و پروردگارشان بر آن دو بانگ بر زد مگر شما را از اين درخت منع نكردم و به شما نگفتم كه در حقيقت شيطان براى شما دشمنى آشكار است.»(سوره اعراف، آیه۲۲) خداى متعال اعراف مى فرماید: «همین که آدم و همسرش از آن درخت ممنوع چشیدند، بلافاصله لباس هایشان از تنشان فرو ریخت و اندامشان آشکار گشت» یعنی ما آنان را تنبیه کردیم؛ به مجرد چشیدن از میوه درخت ممنوع، این عاقبت شوم به سراغ آنها آمد و پوششى که نشانه اى براى شخصیت آدم و حوا محسوب مى شد با نافرمانى از اندامشان فرو ریخت. آنها بلافاصله از برگ درختان برای خود پوششی ساختند. یعنی حیا فطری است. بی حیایی عارضی است. انسان فطرتا دوست دارد پوشیده باشدبا تبلیغ و فیلمها انسان را به طرف بی حیایی و عریانی سوق می دهند.
شکر نعمت لباس به استفاده صحیح و مناسب از آن است که متأسفانه در استفاده از لباس افراط و تفریط شده است. پوشش نباید لباس شهرت باشد. پیامبراکرم(ص) فرمودند: « کسی که دردنیا لباس شهرت بپوشد، خداوند روز قیامت بر او لباس ذلت خواهد پوشانید.»(میزان الحکمه، ج ۵، ص306) به عنوان مثال وقتی اکثر آقایان کت و شلوار پانصد هزارتومانی می پوشند پوشیدن کت و شلوار دو میلیونی لباس شهرت است . پوشیدن لباسی که مردم با انگشت نشان بدهند(انگشت نما) اشکال دارد.
در مورد کیفیت لباس بحثهای زیادی در متون دینی مطرح شده است.
ادامه حدیث، خداوند در شب معراج به پیامبر اکرم(ص) فرمود: وَ لاتَدَّخِرْ لِغَدٍ وَ دُمْ عَلَی ذِکرِی فَقَالَ یا رَبِّ کیفَ أَدُومُ عَلَی ذِکرِک فَقَالَ بِالْخَلْوَةِ عَنِ النَّاسِ وَ بُغْضِک الْحُلْوَ وَ الْحَامِضَ وَ فَرَاغِ بَطْنِک وَ بَیتِک مِنَ الدُّنْیا یا أَحْمَدُ احْذَرْ أَنْ تَکونَ مِثْلَ الصَّبِی إِذَا نَظَرَ إِلَی الْأَخْضَرِ وَ الْأَصْفَرِ وَ إِذَا أُعْطِی شَیئاً مِنَ الْحُلْوِ وَ الْحَامِضِ اغْتَرَّ بِهِ... و برای روز بعد ذخیره مکن و بر ذکر من مداومت نما. پرسید: چگونه بر ذکر تو مداومت کنم؟ فرمود: با دوری از مردم و گرویدن به خلوت و عدم توجّه به تلخ و شیرین دنیا و خالی داشتن شکم و خانهات از نعمتهای دنیایی. ای احمد! بر حذر باش که مانند کودکان نباشی، که هر رنگی را می بینند و هر چیزی را از ترش و شیرین که به دست می آورند، فریب می خورند.
براى فردا ذخيره نكن، اگر علت ذخيره كردن عدم توكّل باشد و به احتكار بیانجامد کار مذمومی است چرا که خداي امروز، خدا فردا هم هست و فردا هم مىتواند براى ما روزى فراهم كند ولی اگر منظور از ذخیره کردن صرفه جویی در وقت باشد و هر روز به دنبال روزی نرود تا فرصت برای کارهای خیر داشته اشکالی نخواهد داشت.
انسان در تنهایی گناه نمی کند وقتی دو نفر باهم می نشینند ساکت نخواهند بود بالاخره صحبت می کنند هشتاد هفتاد در صد این صحبتها یا غیبت است یا لغو است یا تمسخر دیگران و.. انسان به گناه می افتد
دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد سعادت آن کسی دارد که از تَن ها بپرهیزد
البته در بحث دورى کردن از مردم، منظور کسانی است كه معاشرت با آنها موجب غفلت از ياد خدا مىشود و الا معاشرت با کسی که آدمی را به یاد خد می اندازد مانعی ندارد.
یا رسول الله مانند كودكان به زرق و برق دنیا حریص نباش. انسان نبايد به زرق و برق فريبنده دنيا دلخوش كند. مانند کودکان ترش و شیرین را یکجا بخواهد بستنی هم مال من، لواشک هم مال من؛ مصادیق آن در ما، کلاسهای دانشگاه تبریز هم مال من، آزاد اسلامی هم مال من، مراغه هم مال من... حرص انسان را بیچاره می کند.
برای رسیدن به محبوبیت باید شكم از خوردن اضافی خانه از لوازم اضافی خالی باشید. شیشه و بلورهای داخل بوفه در خانه که میلیونها هزینه شده است و سالی یک بار هم استفاده نمی شود اضافه است. دردسر هم دارد هنگام زلزله همه به فکر جانشان هستند این بدبخت محکم از بوفه می گیرد که نریزد و کریستالهای داخل آن نشکند. رسول اااه(ص) خیلی مراقب بودند. نقل است وقتى پيامبر(ص) پرده رنگارنگى را بر سردر حجره فاطمه آويزان ديدند، ناراحت شدند و بدون سخن گفتن گذشتند، حضرت زهرا(عليها السلام) كه از نارضايى پدر آگاه شدند فوراً پرده را باز كردند و در راه خدا انفاق نمودند.
«يا اَحْمَد: اِحْذَرْ اَنْ تَكُونَ مِثْلَ الصَّبىّ اِذا نَظَر اِلَى الاْخْضَرِ وَالاْصْفَرِ اَحَبَّهُ وَ اِذا اُعْطِىَ شَيْئاً مِنَ الْحُلْوِ وَالْحامِضِاِغْتَرَّ بِهِ؛ مانند كودكان و خردسالان مباش كه چون چشمشان به سبز و زردى بيفتد (مظاهر دنيوى) و يا چيزى به آنها بخشيده شود، فريفته مىشوند....