محمدرضا اسدی
محمدرضا اسدی
خواندن ۱ دقیقه·۳ سال پیش

طلب در عرفان

در اصطلاح عارفان حالتی است که در دل سالک پیدا می ­شود و او را به جستجوی معرفت و تفحص در کار حقیقت وا می دارد. «طالب» صاحب این حالت است. در اين مرحله سالكِ راه حقيقت بايد مردانه گام در راه نهد و از خود بگذرد، همت قوی داشته و در همه حال و همه جا يار را بجويد. اين وادی، وادی پرخطری است ولی سالك نبايد وحشتی به دل راه دهد و باید بكوشد تا بيابد. وادی طلب، نخستین جایگاه از هفت مرحله سیر و سلوک است. بدون طلب سفر سالک آغاز نخواهد شد.

چون فرو آیی به وادی طلب                 پیشت آید هر زمانی صد تعب

چون نماند هیچ معلومت به دست         دل بباید پاک کرد از هرچه هست

چون دل تو پاک گردد از صفات             تافتن گیرد ز حضرت نور ذات

چون شود آن نور بر دل آشکار                 در دل تو یک طلب گردد هزار

عطار

طلبسالکعرفان
در سال 1342 در شهرستان مرند استان آذربایجان شرقی به دنیا آمدم . کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تبریز و دکترای ادبیات عرب را از دانشگاه تهران
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید