۲۲ ـ اَلْبَشِیر(عیون الاثر، ج۲، ص۳۸۲) بشارت‌دهنده؛ خداوند در آیات: «يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا* وَدَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُنِيرًا؛ اى پيامبر ما تو را گواه و بشارتگر و هشداردهنده و دعوت كننده به سوى خدا به فرمان او و چراغى تابناك فرستاديم.»(سوره احزاب آیات ۴۵و۴۶) پنج ماموریت برای پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) در نظر گرفته است که یکی از آنها بشارت دادن است. پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) موظف بودند در کنار ابلاغ آیات الهی، مؤمنان را به رحمت و مغفرت خداوند و بهره‌مندی از نعمت های بهشتی و فیوضات غیر متناهی ابدی مژده دهند.
بدیهی است یکی از عوامل حرکت و پیشرفت، تشویق است. همه انسان ها برای انجام کاری به تشویق احتیاج دارند. بشیر کسی است که فواید انجام کاری را توضیح می دهد و شنوندگان انگیزه پیدا می کنند که آن عمل را انجام دهند.
یکی از چیزهایی که پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) به آن بشارت داده است سعادت ابدی در آخرت است: «وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقًا قَالُوا هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ؛ و كسانى را كه ايمان آورده اند و كارهاى شايسته انجام داده اند مژده ده كه ايشان را باغهايى خواهد بود كه از زير [درختان] آنها جويها روان است هرگاه ميوه اى از آن روزى ايشان شود مى گويند اين همان است كه پيش از اين [نيز] روزى ما بوده و مانند آن [نعمتها] به ايشان داده شود و در آنجا همسرانى پاكيزه خواهند داشت و در آنجا جاودانه می مانند.»(سوره بقره، آیه۲۵)
دومین بشارت، بهره مندی از درود، رحمت و هدایت خداوند است: «وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الأَمْوَالِ وَالأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ* الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ* أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ؛ و قطعا شما را به چيزى از [قبيل] ترس و گرسنگى و كاهشی در اموال و جانها و محصولات مى آزماييم و مژده ده شكيبايان را، كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد مى گويند ما از آن خدا هستيم و به سوى او باز مى گرديم. بر ايشان درودها و رحمتى از پروردگارشان [باد] و راه يافتگان [هم] خود ايشانند.»(سوره بقره، آیات155تا15۷)
سومین بشارت، لطف بزرگ خداوند برای مؤمنین می باشد: «وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلا كَبِيرًا؛ و مؤمنان را مژده ده كه لطف بزرگ از طرف خداوند برای آنها در نظر گرفته شده است.»( سوره احزاب، آیه۴۷)
و دهها بشارت دیگر که در آیات قرآن به صراحت اعلام شده است.
نقل شده است که از پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) در مورد لقب بشیر پرسیده شد، آن‌حضرت فرمودند: «کسی که از خدا اطاعت کند، به او بهشت را بشارت می‌دهم.» (تفسیر القمی، ج ۲، ص ۳۶۵)
البته لقب بشیر مختص رسول اکرم (صلى الله علیه وآله) نبوده است؛ همه انبیاء این ویژگی را داشتند. به بیان دیگر بشارت دادن از روش‌هاى همه پيامبران براى تبلیغ بوده است: «كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ وَأَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلا الَّذِينَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ؛ مردم امتى يگانه بودند پس خداوند پيامبران را نويدآور و بيم دهنده برانگيخت و با آنان كتاب [خود] را بحق فرو فرستاد تا ميان مردم در آنچه با هم اختلاف داشتند داورى كند و جز كسانى كه [كتاب] به آنان داده شد پس از آنكه دلايل روشن براى آنان آمد به خاطر ستم [و حسدى] كه ميانشان بود [هيچ كس] در آن اختلاف نكرد پس خداوند آنان را كه ايمان آورده بودند به توفيق خويش به حقيقت آنچه كه در آن اختلاف داشتند هدايت كرد و خدا هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مى كند.»(سوره بقره، آیه۲۱۳)
