7 ـ اَبُو السِّبْطَیْن (مناقب آل ابی‌طالب، ج۱، ص۱۵۴) پدر دو سِبْط. سِبْط از واژگان قرآن کریم به معنای معنای نوه است. منظور از سبطین امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) می باشند. ابن عباس از رسول الله (صلی الله علیه و آله) نقل می کند که فرمودند: « لَمَّا عُرِجَ بِی إِلَى السَّمَاءِ رَأَیْتُ عَلَى بَابِ الْجَنَّةِ مَکْتُوباً لاإِلَهَ إِلا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَّهِ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ سِبْطَا رَسُولِ اللَّهِ وَ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ صَفْوَةُ اللَّهِ عَلَى نَاکِرِهِمْ وَ بَاغِضِهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ؛ شبى که به آسمان برده شدم دیدم بر در بهشت نوشته بود معبودى جز الله نیست، محمد فرستاده خداست، على دوست خداست، و حسن و حسین نوادگان رسول خدا هستند، فاطمه زهرا برگزیده شدۀ خداست، بر انکار کنندکان آنها و دشمنان آنها لعنت خدا باد.» (الفضائل، ص۸۲ ؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۷۶)
سبط را به معنای طائفه و امت هم دانسته‌اند ولی تعبیر اولی صحیح به نظر می رسد. (مجمع البحرین، ج۴، ص۲۵۱)
اَبُو الطّاهر (مناقب آل ابی‌طالب، ج۱، ص۱۵۴) پدر طاهر. اغلب منابع روایی و تاریخی از جمله الخصال صدوق، ص۴۰۴ و سیرة النبویه ابن‌هشام، ج۱، ص۱۹۰، نام فرزندان پسر پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) را قاسم، عبدالله و ابراهیم نوشته اند. ابن حجر عسقلانی در کتاب الإصابة، ج۳، ص۴۴۶ از طیب و طاهر به عنوان پسران رسول خدا(صلی الله علیه و آله) نام برده‌است. طبرسی در اعلام الوری، ج۱، ص۲۷۵ طیب و طاهر را دو لقب عبدالله دانسته‌است. شیخ صدوق معتقد است طاهر همان عبدالله می باشد. (الخصال، ص۴۰۴)
اَبُو الْمَساکین (مناقب آل ابی‌طالب، ج۱، ص۱۵۴) پدر مسکین‌ها. کسی که غم فقرا و مسکینان خورد و به آنها کمک می کند.
اَبُو النّورِ وَ الاِشْراق (اسماء الرسول المصطفی، ج۱، ص۱۵۷) پدر نور و تابندگی. مراد از نور و اشراق می تواند حضرت فاطمه(سلام الله علیها) ، علم و ایمان باشد.
