در این بخش به ویژگی های مشابه، ترکیبات مشابه اجزای سازنده شرح داده می شود (یا به عبارت دیگر الگوهای مدل کسب و کار). الگو در معماری مفهومی است که زیربنای ایده های طراحی را تشکیل می دهد و می تواند به عنوان نمونه اولیه مورد استفاده مجدد قرار گیرد.
بر اساس این دیدگاه کسب و کار در سه دسته کاملا متفاوت قرار می گیرد:
نقش این کسب و کارها یافتن و جذب مشتریان و ایجاد روابط با آن ها است.
نقش این کسب و کارها توسعه محصول و خدمات جدید و جذاب است.
نقش این کسب و کارها ایجاد و مدیریت پلتفرم هایی برای انجام وظایف تکراری با حجم بالا است.
در این مدل تمرکز بر روی عرضه تعداد زیادی از محصولات با مخاطب خاص و محدود است که گاهی اوقات به فروش می رسند. استفاده از این مدل نیازمند هزینه انبارداری پایین و پلتفرم های قوی جهت در دسترس قرار دادن آسان محصولات با مخاطب خاص و محدود برای خریداران علاقه مند است.
دو یا چند گروه مجزا و در عین حال به هم وابسته از مشتریان را دور هم جمع می نمایید. ارزش آفرینی این پلتفرم از طریق تسهیل تعاملات بین گروه های مختلف می باشد. کلید ارزش آفرینی این است که یک پلتفرم باید تمامی گروه ها را به طور همزمان جذب نموده و به آن ها خدمت ارائه کند.
حداقل یک بخش مهم از مشتریان شرکت از پیشنهادی مجانی بهره می برند. هزینه مشتریانی که هیچ پولی پرداخت نمی کنند توسط قسمت دیگری از مدل کسب و کار یا بخش دیگری از مشتریان تامین می شود.
۳ الگو بر اساس مدل کسب و کار رایگان:
فریمیوم، مشخصه مدل فریمیوم پایگاه بزرگی از کاربران می باشد که از پیشنهاد رایگان بدون قید و شرط بهره می برند. عموما تنها بخش کوچکی (حدود ۱۰ درصد) به کاربران پولی با خدمات اضافه تبدیل می شوند. معیارهای کلیدی مدل فریمیوم عبارتند از: ۱- میانگین هزینه ارائه خدمات به یک کاربر رایگان است ۲- نرخ تبدیل کاربران رایگان به مشتریانی که بابت خدمات پول پرداخت می کنند.
همه این ها دارای یک ویژگی مشترک اند، که حداقل یک بخش مشتری به طور مداوم از پیشنهاد رایگان بهره می برند.
شرکت ها با استفاده از مدل های کسب و کار می توانند از طریق مشارکت نظام مند با شرکای خارج از سازمان ارزش خلق و کسب کنند. خلق و کسب ارزش با این روش به دو صورت ممکن است:
