فرناندو تورس بازیکن اسپانیایی سابق اتلتیکو مادرید، چلسی و لیورپول به تازگی و بعد از بازنشستگی در مصاحبه ای ویژه نکاتی را یادآور شده است، در این مطلب به بخشی از آن می پردازیم:
زمانی که ما شروع به فوتبال بازی کردن می کنیم، همیشه به کسب جام فکر می کنیم و این برامون مهمترین موضوع به نظر میرسه. شما می خواهید که یک ستاره باشید، می خواهید همه چیز را ببرید و تبدیل به یکی از بهترین بازیکنان دنیا بشوید. اما زمانی که فوتبال شما تمام میشه، تنها چیزی که برای شما باقی می ماند خاطرات و احساسات ویژه ای که داشتید، هست. به یاد آوردن دوستی هایی که در طی چند سال ساخته بودید، تقسیم کردن شادی های پس از گل، احساس عشقی که از سوی هواداران به شما داده شده و یا هنوز هم باقی مانده ... مهمترین چیزها هستند، نه جام ها. در حال حاضر احترام هواداران فوتبال به خصوص هواداران تیم هایی که برای آنها بازی کردم، برای من بیشترین ارزش را دارد.
وی در ادامه در مورد ترک لیورپول گفت: در آنجا فکر می کردم که میتوانم پرواز کنم. هر کاری که می خواستم را داخل زمین انجام می دادم. احساس آزادی می کردم چون به جز جام تمام چیزهایی که برای خوشحالی نیاز داشتم در اختیارم بود. اما جلوتر که رفت بهترین بازیکنانمان فروخته شدند. ماسکرانو، ژابی آلونسو و حتی رافا بنیتز هم اخراج شد. مالکان می خواستند باشگاه را بفروشند و مدیران فقط به دنبال منفعت شخصی خودشان بودند.
چند بار رفتم و با آنها صحبت کردم. گفتم ما هر چیزی که لازمه داریم و با خرید چند بازیکن خیلی راحت می توانیم جام ببریم ولی آنها اهمیتی ندادند. بسیار نزدیک به این بودیم که بهترین تیم انگلیس و اروپا باشیم و جام قهرمانان اروپا را ببریم. دلیل جدایی من این بود که تمام شناخت شخصی ام از لیورپول از بین رفته بود. بدون ماسکرانو، ژابی و بنیتز و با یه تیم مالک و مدیریت ضعیف افق روشنی دیده نمی شد. اون زمان من فکر می کردم که کسب جام مهمترین چیز هست پس به چلسی رفتم و اونجا جام انگلیس و کاپ قهرمانی اروپا را بردم. روزهای خوبی برام نبود ولی تعداد مناسبی جام و مدال به دست آوردم. شاید اگر به عقب برمی گشتم و لیورپول را ترک نمی کردم شانس بردن جام هم با مالکان جدید بیشتر می شد.
