در ابتدای کلام باید عرض کنم که در این قحطی مطالعه و کتاب خوانی، خواندن هر کتابی هم پسندیده نیست. بر حسب عادت افراد با معرفی کتاب های مختلف و گاهی نقد کتاب ها اقدام به تهیه و مطالعه کتاب می کنند. از جمله خود من و کتاب من لوسی بارتون هستم نوشته الیزابت استروت را به همراه چند کتاب دیگر تهیه کردم. دوباره تاکید می کنم که نظر من در مورد این کتاب شخصی و سلیقه ای است. ممکن است افراد دیگر با خواندن این کتاب و کتاب هایی از این قبیل بسیار لذت ببرند.داستان کتاب درباره ی پنج روز از زندگی نویسنده ای به نام لوسی بارتون است که به علت بیماری شدید چند ماهی را در بیمارستان بستری شده است. با آمدن مادر برای عیادت از دخترش و بیان خاطرات و اتفاقات حال و گذشته هر دو، داستان به پیش می رود. وخواننده متوجه زندگی سراسر درد و رنج گذشته،حال وآینده نویسنده می شود. کتاب بیشتر به بیان خاطرات می گذرد. شاید همین ضعف باعث عدم کشش وجذابیت کتاب برای من شده است. در هر حال نیک و پسندیده است که بیش از پیش با کتاب آشتی کرده و سعی کنیم به کتاب نیز بدون قصد و غرض نگاه کنیم.
