درد آن است که تورا همه جا میتوان داشت.دربرابر چشم هایم،درتصورات خیالی ام،درذهنم،دربرخی از خاطراتم درون حافظه خودم و حتی گوشی ام.
اما نمیشود خود تورا داشت. خود واقعی تو!!!
درد آن است که همه هستی کنارم نیستی.
درد آن است که تورا دارد دلم و ذهنم و روحم اما جسمم هیچ.
من بدانم کسی در پستوی روزگار به مانند من که تورا دوست دارم دوستم دارد خودم را در اختیار او میگذارم.
