بررسی کارنامه سیاسی حسن روحانی، نقد یک فرد صرف نیست؛ بلکه بازخوانی یک جریان فکری است که در بزنگاههای حساس تاریخ معاصر، نسخه شکستخورده «اعتماد به غرب» را پیش روی ملت ایران گذاشت. روحانی، چه در دوران ریاستجمهوری (۱۳۹۲–۱۴۰۰) و چه قبل و بعد از آن، نماینده همین تفکر بوده است.
بازخوانی عملکرد او فرصتی برای نسل جوان است تا با شناخت دقیقتر از تجربههای گذشته، مانع تکرار خطا در آینده شوند.
از همان آغاز دولت یازدهم، روحانی همه ظرفیت سیاسی و اقتصادی کشور را به برجام گره زد. او وعده داد که «کلید حل مشکلات، مذاکره است». اما نتیجه این رویکرد چه بود؟
عقبگرد هستهای: بخش عمده فعالیتهای هستهای متوقف یا محدود شد؛ در قلب رآکتور اراک بتن ریختند و حتی برخی دانشمندان هستهای به کارهای بیربط گمارده شدند.
تحریمهای شدیدتر: نهتنها تحریمها لغو نشد، بلکه آمریکا سختترین فشار اقتصادی تاریخ را علیه ایران اعمال کرد.
سقوط اقتصادی: ارزش پول ملی به پایینترین سطح تاریخی رسید؛ از ۳,۲۰۰ به ۳۳,۰۰۰ تومان (بیش از ۱۰ برابر کاهش).
افزایش ناامیدی و شکاف اجتماعی: اعتماد عمومی آسیب دید و نابرابریهای اقتصادی بیشتر شد.
این تجربه نشان داد که تکیه بر بیرون، وقتی جایگزین اتکا به توان ملی شود، جز خسارت نتیجهای ندارد.
روحانی پس از پایان کار دولتش نیز بر همان خطای فکری پافشاری کرد. او همچنان در سخنرانیهای جدیدش سخن از «لزوم تعامل با کدخدا» و «راهگشایی از طریق مذاکره» میگوید؛ درحالیکه این مواضع چیزی جز فرار از پاسخگویی نیست. روحانی بهجای پذیرش مسئولیت ناکامیها، تقصیر را متوجه دیگران میکند و همان نسخه پوسیده را دوباره تکرار مینماید.
روحانی و جریان نزدیک به او در عمق باورهایشان به ظرفیتهای داخلی اعتقاد ندارند. شیفتگی به غرب و اعتماد به دشمن قسمخورده، شالوده فکری آنان است. حال آنکه تجربه انقلاب اسلامی روشن میگوید:
هرجا بر توان داخلی تکیه کردیم، پیشرفت حاصل شد (دفاعی، پزشکی، نانو، هستهای).
هرجا به دشمن اعتماد کردیم، ضربه خوردیم (برجام و تبعات آن).
از این منظر، تجربه دولت روحانی یک درس مهم برای ملت ایران است: وابستگی فکری به غرب مساوی با شکست.
برای نخبگان و جوانان انقلابی، این تجربه باید بهمثابه یک «سند تاریخی» باقی بماند. آینده ایران نه در مذاکره با دشمن، بلکه در ایستادگی و خودباوری ساخته میشود. عزت ملی و پیشرفت واقعی تنها با اعتماد به خدا، تکیه بر مردم و میدانداری جوانان مؤمن محقق خواهد شد.
یادمان باشد: حسن روحانی، چه در دوران مدیریت و چه در اظهارات اخیرش، چهره واقعی یک جریان سیاسی وابسته را آشکارتر ساخته است. ملت ایران، با بصیرت انقلابی خود، اجازه تکرار چنین خطاهایی را نخواهد داد. انشاءالله.
منبع: سید بدون سانسور
