مبارزه با اشرافیت از نگاه مولا علی

بسم الله الرحمن ارحیم

مبارزه با اشرافیت دقیقا مقابله با فساده چرا؟ چون این دو کاملا رابطه مستقیم دارند

هر جا اشرافیت هست ، دزدی و فساد هم هست

هر جا اشرافی گری بیشتر شود ، فقیر آن جامعه ترد تر می‌شود

مثال های این موضوع هم از اول خلقت عالم با قارون ها و فرعون ها تا به امروز که فاسدان اقتصادی در هر کشوری که چه وضع املاک و هزینه های اشرافی که ندارند...

حالا شرایط مبارزه با این اشرافی گری و فساد ها که در مملکت ما کم هم نیست(فساد بانک های خصوصی و مسئولین خائن به آرمان های انقلاب و...) وقتی سخت تر میشه که کشور در جنگ هم باشه

بگن که حالا ما در جنگیم و نباید با فساد مبارزه کنیم به علت فلان و بهمان ....

بر این منظور من یکی از نامه های حضرت امیرالمومنین در همین خصوص رو در ادامه براتون آوردم تا اگر دستتان به این مسئولین خواب ما میرسد بهشان گوش زد کنید:

نامه اى از آن حضرت (ع) به عثمان بن حنيف كه عامل او در بصره بود، وقتى كه شنيد به مهمانى قومى از مردم بصره دعوت شده و به آنجا رفته است:
اما بعد. اى پسر حنيف به من خبر رسيده كه مردى از جوانان بصره تو را به سورى فرا خوانده و تو نيز بدانجا شتافته اى. سفره اى رنگين برايت افكنده و كاسه ها پيشت نهاده.
هرگز نمى پنداشتم كه تو دعوت مردمى را اجابت كنى كه بينوايان را از در مى رانند و توانگران را بر سفره مى نشانند. بنگر كه در خانه اين كسان چه مى خورى، هر چه را در حلال بودن آن ترديد دارى از دهان بيفكن و آنچه را، كه يقين دارى كه از راه حلال به دست آمده است، تناول نماى.

عثمان بن حنیف، از یاران قدیمی پیامبر (ص) و فردی مؤمن بود. او به‌عنوان والی بصره منصوب شده بود. در همین ایام، یکی از ثروتمندان بصره او را به میهمانی اشرافی و تجملی دعوت کرد؛ مجلسی که:

• فقط ثروتمندان و اشراف در آن حضور داشتند

• فقرا و محرومان هیچ جایگاهی نداشتند

• نماد شکاف طبقاتی و اشرافی‌گری بود

عثمان بن حنیف ـ بدون سوءنیت ـ در این مهمانی شرکت کرد.

در این نامه نکات زیادی نهفته است ولی یک نکته مهم این نامه که قابل اهمیت در وضعیت فعلی جامعه ما دارد این نکته است که :

این نامه در شرایطی نوشته شد که اولا دشمن در حال آماده‌سازی جنگ جمل بود، دوما بصره کانون بحران بود و سوما حضرت به وحدت و تمرکز شدید نیاز داشت

اما با این حال:

مبارزه با اشرافی‌گری و فساد مسئولان تعطیل‌بردار نبود

با توجه به این که ما نیز باید از سیره اهل بیت تبعیت کنیم و نمی‌شود بیایم جلوی مردم از امیرالمونین بگوییم و نهج‌البلاغه به دست بگیریم و تلاوت کنیم ولی به آن عمل نکنیم یا فقط هر آنچه که الان باب میل ما بود را آن هم با فهم خودمان و نه فهم امیرالمومنین عمل کنیم و بعد مردم را نسبت به دین و دنیا نا امید کنیم.

مبارزه با اشرافی‌گری و فساد شعار این انقلاب بوده و هست و هدف رهبر کبیر انقلاب هم از انقلاب همین بود نه اینکه فقیر هر روز ضعیف‌تر و ثروتمند هرروز بی‌باک تر شود، وگرنه باید فاتحه همچین انقلابی را خواند ....