4 نوع سینوزیت وجود دارد که می توان در این گروه قرار داد.
سینوس پیشانی یا frontal sinuses: این سینوس در استخوان پیشانی و بالای چشم ها قرار دارد. جالب است بدانید که این سینوس ها معمولا از سن 7 سالگی به بعد ایجاد می شوند و درواقع انسان تا سنین 5 الی 10 سالگی سینوس پیشانی ندارد. بروز سینوزیت در این ناحیه می تواند موجب بروز سردرد و فشار در همین نقاط، یعنی بالای چشم ها، گردد.
سینوس اسفنوئید یا sphenoid sinuses: محل قرارگیری این سینوس در پشت چشم ها و نقطه مرکزی استخوان جمجمه، زیر غذه هیپوفیز است. سینوزیت اسفنوئید موجب احساس درد و فشار در نواحی پشتی چشم ها می گردد. لازم به ذکر است که این سینوس ها در سنین بلوغ ظاهر می شوند.
سینوس اتموئید یا ethmoid sinuses: محلی که سینوس اتموئید در آن قرار گرفته است، بین چشم و بینی و در استخوان اتموئید می باشد. این سینوس ها از ابتدای تولد با انسان همراهند و تا سن 18 سالگی نیز در حال رشد هستند. سینوزیت ناشی از عفونت سینوس اتموئید باعث درد و فشار در نواحی بین بینی و چشم ها می گردد.
سینوس فکی یا maxillary sinuses: سینوزیتی که ناشی از عفونت سینوس های فکی باشد موجب بروز درد و حس فشار در گونه می شود. این سینوس ها در زیر چشم و در استخوان گونه هر فرد قرار گرفته اند.
انواع سینوزیت از لحاظ دوره
سینوزیت مزمن (Chronic sinusitis): حداقل زمانی که برای علائم این نوع سینوزیت وجود دارد، 12 هفته است اما ممکن است فرد نتواند تا ماه ها و حتی سال ها از نشانه های آن رهایی یابد.
سینوزیت حاد (Acute sinusitis): مدت زمان تداوم این عارضه معمولا 2 الی 3 هفته و حتی کمتر از 10 روز می باشد.
سینوزیت حاد مکرر (Recurrent acute sinusitis): هنگامی که علائم سینوزیت حاد بیش از 4 مرتبه در طی 1 سال، تکرار شود و مدت زمان ادامه دار بودن آن در هر مرتبه نیز کمتر از 2 هفته باشد، می گوییم سینوزیت حاد مکرر رخ داده است. بد نیست بدانید از عنوان “سینوزیت راجعه” نیز برای این بیماری استفاده می شود.
سینوزیت زیر حاد (Subacute sinusitis): زمانی که علائم ناشی از سینوزیت بین 4 الی 12 هفته به طول بیانجامد، اصطلاحا می گویند سینوزیت زیر حاد روی داده است.
سینوزیت حاد
سینوزیت حاد تقریبا نوع شایعی از این بیماری است و می توان گفت هر فرد در طول عمر خود، حداقل یک بار عفونت سینوسی حاد را تجربه کرده است. سینوزیت حاد معمولا همراه با سرماخوردگی می باشد که نشانه ای از سینوزیت در ویروس های آن مشاهده نمی شود و تنها موجب التهاب سینوس ها و متورم شدن آن ها می گردد.
سینوزیت حاد می تواند در اثر عفونی شدن گوش میانی رخ دهد. به طور کلی سینوس ها و گوش میانی، خود کاملا استریل هستند اما در نواحی نزدیک آن ها مانند دهان و بینی باکتری هایی وجود دارند. در شرایط نرمال، مخاط توسط مژک های ریزی که وجود دارند، در طی پوشش بینی و راه های تنفسی به حرکت در می آید که این کار موجب می شود سینوس ها همواره پاک نگه داشته شوند.
حرکت مژک های ریز مذکور، همراه با ضربان و حرکاتی به سمت جلو و عقب می باشد تا بتوانند میکروب ها، گرد و غبار و هر عنصر حساسیت زایی که وارد این ناحیه می شود را به سمت حفره های بینی و یا پشت حلق و معده، هدایت کنند. حال فرض کنید اگر این مژک ها از کار بیفتند چه می شود؟ بدیهی است که عفونت به سرعت جایگیری می کند و با بروز سرماخوردگی معمولی، امکان باقی ماندن باکتری ها بر روی سطح غشای مخاطی سینوس ها افزایش می یابد. در نتیجه سینوزیت چرکی روی می دهد.
سینوزیت مزمن که نوع شدیدتری از سینوزیت ها می باشد، ممکن است در اثر آلرژی به قارچ ها، گرده ها و مواردی از این قبیل رخ دهد. به علاوه ممکن است در اثر نادیده گرفتن سینوزیت حاد و همچنین مشاهده مکرر علائم سینوزیت نیز بروز کند.
افرادی که هر یک از شرایط زیر را داشته باشند، بیش از سایرین مستعد ابتلا به سینوزیت مزمن هستند.
دارای پولیپ بینی
انسداد مجراهای سینوسی
اختلالات تنفسی
علائم این سینوزیت بسیار مشابه سرماخوردگی می باشد. برخی دیگر از نشانه ها عبارتند از دشواری در نفس کشیدن، سردردهای گهگاهی، کم شدن و از بین رفتن حس بویایی، تخلیه بینی همراه با چرک و … .
