گِله از گَلِّه

روش رام شدن همه‌ی حیوانات، کمابیش شبیه هم است. اما برای رام نشدن، هر یک شیوه‌ی متفاوتی انتخاب می‌کنند. جارد دایاموند

همیشه گفتند مذهب برای نزدیک شدن به خداست. با توجه به این جمله جنگ بین مذاهب برای من همیشه یک علامت سوال بزرگ است.

حرف از وحدت مذاهب می‌زنند، از دوستی و تقرب به خدا صحبت می‌کنند، برنامه‌هایی برای نمایش این همبستگی و اتحاد هم به راه می‌اندازند.

در همین چند وقت اخیر مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی برگزار شد. وحید شمسایی و سایر همراهانش با دست چپشان مچ دست راست را با فریاد حیدر حیدر گرفتند. صرفاً برای اثبات حقانیت داستان غدیر.

این برتری‌جویی و تلاش مضحک برای نشان دادن راه راست، از نگاه من همان تلاش برای رام نشدن است. این رام نشوندگان با دیدن مویی تمام روح و جسم و معنویتشان جریحه‌دار و دردمند و خونین می‌شود. آنقدر به خودشان و باورشان مطمئن‌ هستند که آسیبی که به روح و جان دیگران می‌زنند در زمره کارهای نیک و ثواب است و توشه آخرتشان جهت هم‌نشینی با خوبان و خوب‌رویان سنگین‌تر می‌شود.

البته این گَلّه به ظاهر رام‌نشدنی همیشه چشم‌شان به چوپان است و دل در گرو الطاف چوپان دارند. اگر چوپان‌شان عوض شود، رنگ عوض کرده و پوستین نو می‌پوشند