چند خطی در نقض یک موضوع خاص که در میان مباحثه‌ها می‌آید و سریعا از آن رد می‌شویم و انگار دارد به پیش‌فرض ذهنی‌مان تبدیل می‌شود:
اینکه می‌گویند در امر انتخابات باید به گونه‌ای صحبت کرد که مردم را با خود همراه کنیم. انتخابات جای گفتن حرف‌های بدون آرایش و پیرایش نیست. در انتخابات وحدت گروه‌ها و پای‌کار آوردن اکثر آن‌ها خیلی مهم است نه در دست گرفتن یک پرچم.
تطبیقی دهیم با سال ۳۵ هجری قمری، جایی که اوضاع ملک و حکومت وخیم است. مطلوبیت خلیفه حاضر به قدری پایین آمده که مردم در شهرهای مختلف و در زمان های مختلف شورش می‌کنند. یک روز اعتراض بر سر قیمت بنزین و یک روز حجاب و یک روز وضع معیشت و البته خدا را صد مرتبه شکر که مانند سال ۳۵ کار به وخامت نرسید...
حال مردم آمده‌اند درب خانه مولا. دو نقل وجود دارد. گروهی می‌گویند که مردم خود آمده‌اند و اجماع راستین وجود دارد بر خلافت ابوتراب و عده‌ای می‌گویند که هدایت سردمداران شورشی مردم را به خانه مولا کشانده‌است. به هر صورت خود مولا در خطبه‌ها می‌گویند که تعداد افرادی که آمده‌بودند طوری بود که استخوان من در انبوه جمعیت فشرده شد.
حال مولایمان با مردم متقاضی ریاست علی در خطبه ۹۲ سخن می‌گویند. در یک قسمتی از خطبه داریم: بدانيد اگر خواسته شما را پاسخ دهم بر اساس آنچه خود مى دانم با شما رفتار مى كنم، و به گفتار هيچ گوينده و سرزنش هيچ سرزنش كننده اى توجه نمى كنم.
ای آقا! الآن که وقت گفتن این جملات نیست! این اجماع شکننده است! مردم با این جملات دیگر به شما رای نمی‌دهند! جملاتی بگویید که وحدت آفرین باشد... جملات گرد بگویید که کسی را از رای به خود منصرف نکنید... جملاتی بگویید که همه‌ی جریان‌های سیاسی را به خود جذب کنید...
آقا اگر شما مقبول عامه نشوید گزینه‌های دیگر خلافت طلحه، زبیر، سعد بن ابی وقاص و عبدالله بن عمر هستند. این‌ها اگر بیایند چنین می‌شود و چنان می‌شود...
مولای ما حرف خود را می‌زند. به مردم می‌گوید که اگر من بیایم شما تاب نمی‌آورید و رک می‌گوید که بیت‌المال را پس می‌گیرد حتی اگر خلخالی بر پای زنانتان باشد. رک می‌گوید که فلان معاهده خسارت محض بوده و هیچ کنوانسیونی به نفع ما نخواهد بود. ما نمی‌توانیم مولایمان را استحاله کنیم. پای حق باید ایستاد؛ هرچند نتیجه آن خانه نشینی امامان و ۱۴۰۰ سال غیبت ولی عصرمان باشد.
پی‌نوشت بسیار مهم‌تر از متن:
فرقی ندارد شنبه ۲۹ خرداد چه کسی انتخاب شده باشد. ما تا آخرین قطره خونمان پای آرمان جمهوری اسلامی ایستاده‌ایم و برای انقلاب حتی لحظه‌ای از کار و کوشش نمی‌نشینیم. ما حتی با حضور منافق‌ترین افراد در مسندهای مختلف کشور، شبانه‌روزی تلاش می‌کنیم و مسائل مختلف کشور را یک به یک بررسی می‌کنیم و برای حل آن‌ها گام برمی‌داریم.
پی‌نوشت‌تر:
ما یعنی تمام افرادی که دل در گرو حکومت الله داریم. فرقی ندارد به چه کسی رای می‌دهیم
