با سلام خدمت هرکسی که داره این مقاله یا پست یا نوشته یا هرچی رو میخونه
بزارید تو اولین قدم بگم که چرا دارم این پست رو مینویسم. دلیل های زیادی وجود داره اما به نظرم آدم باید برای پیشرفت هرچیزی یه سری مستندات داشته باشه تا بقیه هم بتونن استفاده ببرن، شاید چند نفر قراره که تجربه ای مشابه با تجربه من کسب کنن. دلیل بعدیم هم اینه که خیلی چیزا باید شفافسازی بشه برا همین شما میتونید با خوندن این پست خیلی از تصمیم ها رو بگیرید
البته اضافه کنم که الان یعنی ۳۱ خرداد سال ۱۴۰۲ این پست نوشته شده و ممکنه بعد ها (که بعید میدونم) این دانشکده تغییر کرده باشه.
ترجیحا سعی میکنم که از کسی اسم نبرم به دو دلیل:
خب بریم شروع کنیم :)
خب برای شروع بزارید تعریف کنم که رشته تحصیلیم چیه و چرا این دانشگاه رو انتخاب کردم.
من رشتم شبکه و نرم افزار بود تو هنرستان و خب سال ۱۴۰۱ کنکور کامپیوتر دادم، برای انتخاب رشته ، من چون علاقه خاصی به شبکه داشتم، اولویتم رو گذاشتم برای شبکه های کامپیوتری که به اشتباه، تاکید میکنم به اشتباه دانشکده محمد باقر رو انتخاب کردم ?، و از اونجایی که اولین انتخاب هیچوقت بهترین انتخاب نیست تصمیم گرفتم که بدون ترس برم
به قل جادی ترس نداره که :)
البته خیلی از قدیمیا از این دانشگاه تعریف میکردن و میگفتن که خیلی دانشکده خوبیه و اوایل جزو برترین دانشگاه های فنی حرفه ای ایران بود و ...
ما هم جوون بودیم و اینچیزا رو جدی گرفتیم?
در این لحظه که دارم این پست رو مینویسم شما وقتی وارد دانشگاه بشید لحظه ورود یه نگهبانی داره که آنچنان هم نگهبانی هم نیست بیشتر دربانی هست(فقط درو باز و بسته میکنه) که چند نفر شیفتی کار میکنن
بعد از اینکه وارد دانشگاه شدید روبه روتون یه ساختمون میبیند که معمولا رشته های کامپیوتر و برق و ... اونجا میرن، یکم عقب تر از این ساختمون جدیدا یک فضای زیبایی ساختن و یک شهید گمنام وسط اونجا دفن هست،(از حق نگذریم این بخش از دانشگاه خیلی قشنگه - البته چون جدیدا ساختن)
بعد سمت راستتون سالن سلف و زیرش یه بوفه آزاد هست ( درمورد اینها هم میگم )، یکم جلو تر از سلف خوابگاه داخل دانشگاه و جلوتر از خوابگاه سالن ورزشی مجهز و خوبی هست، البته یه زمین چمن مصنوعی هست که برای رشته های مرتبته و یه زمین چمن طبیعی هم داریم که با یه مدرسه دیگه مشترکه =)
کلا محوطه دانشگاه بزرگه و تقریبا هیچ مسیریابی برای شما نیست که بدونید کجا به کجاست، یعنی امکان نداره برای اولین بار وارد دانشگاه بشید و گم نشید و دیر به کلاس برسید، اون نگهبانی که گفته بودم هم هیچی از مسیر دانشگاه نمیدونه یعنی کلا امید نداشته باشید که کسی بلد باشه محیط دانشگاه رو، خودتون باید پیدا کنید(تجربه شخصیم)
تقریبا سه چهار تا سالن دیگه هم داره و چندین سوله برای رشته های صنایع چوب و معماری و برق و ...
+یه کتابخونه کوچیک با یه مسئول باحال داره حتما عضو بشید خیلی خوبه :)
اینم از کلیات دانشکده امام محمدباقر ساری، حالا بریم سراغ جزئیات.
همونجوری که گفتم دانشکده یه سالن سلف داره و یه بوفه آزاد، سالن سلف اساتید با دانشجو کاملا تفکیک شده است
کلا فضای سالن سلف خوبه هرچند میز و صندلی های آنچنانی نداره ولی درکل نو و تمیزه، سلف دوتا ورودی داره که یکیش نزدیک به خوابگاهه و یکی دیگه یکم ورودیش سخته تقریبا D: اما خب ما اینو ایراد نمیدونیم. سلف چند تا کولر داره (استفاده زیادی ازش نمیشه بیشتر برای همایش هایی که اساتید تشریف دارن استفاده میشه ولی درکل برا دانشجو ها هم یه ذره روشن میکنن:)
سلف یه مدیر داره که ایشونم خیلی با مرامه تا جایی که من دیدم هوای دانشجو ها رو داره و نمیزاره خیلی سخت بگذره بهشون و درکل خوبه،از مسئولین آشپزخونه هم بخوام بگم به گفته یکی از اساتید هرچند ماه یکبار زیر نظر یه هیئت داور مسئولیت سلف به آدم های مختلفی واگذار میشه با تیم های مختلف که خب ممکنه هرکدومشون نوع غذا دادنشون و کیفیت غذاشون فرق کنه اما در حال حاضر کسی که مسئولیت الان دستشه خوبه، نه خیلی خوب ولی خوبه، بخوام مثال بزنم میتونم به این اشاه کنم که از وقتی مسئولیت عوض شده دیگه کباب مرغ ها طعم قرمه سبزی نمیده و قرمه سبزی هم طعم چمن نمیده :)
البته ما پول زیادی هم برای غذا ها نمیدیم، بیشترشو دولت میده
ولی باز هم اشکالات خودشو داره سلف، مثلا میشه به صف نامرتب و نامنظم اشاره کرد که نظارتی روش ندارن یا میشه به کند بودن روند سرو کردن غذا اشاره کرد. درکل سلفمون خوبه ولی انتظار نداشته باشید که غذایی که میخورید مثل غذای بیرون یا خونتون باشه :)
برخورد مسئول سلف خیلی خوبه و فکر میکنم انتقادات رو بپذیره ولی کسایی که غذا رو سرو میکنن حس میکنم یکم اعصابشون ضعیفه ??البته برخورد خاصی نداشتم باهاشون.
ما یه بوفه هم پایین داریم که هروقت سلف نتونستیم رزرو کنیم(به خاطر سامانه مزخرف و همیشه خراب سماد) بتونیم اونجا غذا بخوریم، اونجا هم خوبه ولی به نظرم یه خورده گرونه و یکم غذاش بی کیفیته، هرچند خودش میگه که با کیفیته ولی ما که ندیدیم?
خب این از بخش سلف.
دانشکده محمدباقر دو زمین فوتبال و یه سالن چند منظوره مجهز داره، از حق نگذریم سالنش خیلی خوبه در حدی که از دانشگاه های دیگه هم میان اینجا برای تمرین
سالن ورزشی بزرگی داره که فوتسال و بسکتبال و هندبال و والیبال رو پشتیبانی میکنه، سیستم گرمایشی ضعیفی داره و خب رختکن و ... اش رو ما تا حالا استفاده نکردیم
+اولین جلسه تربیت بدنی که داشتیم بچه ها کلی اصرار کردن که برن تو چمن طبیعی بازی کنن،جلسه بعد هم همینطور و چند جلسه بعدش هم باز بچه ها اصرار داشتن برن تو چمن بازی کنن که متاسفانه قسمت نبود نه تو چمن طبیعی و نه مصنوعی بازی کنن و کلا تو سالن والیبال بازی میکردیم
اینم از بخش سالن ها.
از اونجایی که تا حالا از هیچکدوم از سرویس بهداشتی های دوران تحصیلیم استفاده نکردم و نخواهم کرد خیلی نمیتونم نظر بدم ولی چیزایی که شنیدم یکم ترسناک بود و بهتره که نگم(وضعیت سرویس بهداشتی کمی خراب)
اما یکی از خوبی های محیط دانشگاه آبخوری و آبسرد کن های محیط دانشگاه هست که تو تابستون خیلی واجبه، هرچند باید مثل دبستانی ها با دست آب بخوریم ولی بازم دمشون گرم?
از تمیز بودن محیط دانشگاه هم بخوام بگم، خیلی خوبه یه بنده خدایی هست که هرروز برگ های درختارو تو محیط دانشگاه رو جمع میکنه و خب این یه نکته مثبته
از وضعیت خوابگاه هم بخوام بگم، چیزی که از بچه های خوابگاه شنیدم اونجا وضعیت بهداشتی مناسبی ندارن به طوری که لوله فاضلاب و ... ختم میشه به زیر یکی از پنجره های خوابگاه که باعث میشه بوی بدی تولید بشه و حشراتی مثل سوسک و پشه برن تو خوابگاه ها، بچه ها از وضعیت حموم و سرویس بهداشتی خیلی راضی نبودن(البته اون فاضلاب رو نمیدونم دقیق چیه ?)
بزارید یه درمورد خوابگاه هم همینجا بگم چون چیز زیادی نمیدونم ولی خب بزارید همونقدری که میدونم رو بگم:
یکی از مشکلات مشترک بین دانشجو ها مسئول خوابگاه هست که خیلی بیخودی اذیتشون میکنه و تقریبا حریم خصوصی براشون نمیزاره، یجورایی محیط پادگان طوری هست خوابگاهشون
اما درکل نزدیک بودن خوابگاه به دانشگاه مزیت بزرگی به حساب میاد و بیشترین عیب خوابگاه همون بحث بهداشت هست
اینم از بهداشت و خوابگاه.
تقریبا میشه گفت شما در این دانشکده هیچ مزایای خاصی ندارید ولی بخوام کلی مثال بزنم میتونم به این چیزا اشاره کنم:
من به عنوان دانشجوی کامپیوتر امکانات خاصی برای رشته خودم ندیدم، بیشتر سایت و کلاس های مجهز به کامپیوتر که سیستم های قدیمی دارن و خیلی سخت میشه ازشون استفاده کرد(فقط چند تا سایت با مانیتور های تقریبا جدید هستن)
هیچ امکاناتی برای دروس عملی برای شبکه فراهم نیست و فقط کامپیوتر موجوده، ویدئو پروژکشن هاشون هم یکم نامیزونه و روشون نمیشه خیلی حساب باز کرد
سیستم گرمایشی خوبی نداره کلاس ها ولی سرمایشی نسبتا خوبه و حداقل عرق نمیکنیم تو کلاس(اگر استاد ها بزارن کولر یا پنکه روشن باشه)ولی گرمایشی خیلی مطلوب نیست و زمستون یکم سرده تو کلاس
+ولی اونقدری که پنکه داریم تو سالن به جاش برای تجهیزات کلاسا خرج میکردن وضعیت بهتر میشد
خب دیگه از چی بگم؟ از پله های فراوان ساختمون برق و کامپیوتر بگم براتون یا کف ساختون؟ که وقتی راه میرید به خاطر صداش خودتون خندتون میگیره چه برسه بقیه?یه صدای قیژقیژ رو مخی داره
کلاس ها خدا رو شکر به تخته وایتبرد مجهزه و تخته سیاه هم داریم ولی خیلی قدیمی و داغونن، کلاس های دانشگاه با استفاده از چیزایی که اسمشون رو دقیق نمیدونم ولی شبیه تخته سه لا هستن از هم جدا شده و خب صدا تقریبا رد میشه بینشون، اما معماری سالن ها خیلی خوب بوده با استفاده از کمترین ستون تونستن همچین چیزی بسازن
اینم از امکانات.
بخوام از رفتار کارمند ها و اساتید یچیز کلی بگم میتونم اینو بگم که کلا رفتارشون با یه دانشجو خیلی مناسب نیست و یه دید بدی نسبت به دانشجو دارن(البته هیچوقت نمیشه تو هیچ زمینه ای یچیزو به همه نسبت داد قطعا آدم های شریفی هم تو دانشگاه هستن)
اما مثلا شما وقتی میرید بخش آموزش اونا نهایت تلاششنو میکنن که فقط شما رو رد کنن و به نظرم برخورد مناسبی ندارن، مثلا منی که برای اولین وارد دانشگاه شدم و از چیزی خبر نداشتم یبار رفتم آموزش و مثلا پرسیدم فلان کلاس کجاست و گفتن که خودت پیدا کن یا مثلا ما ۱ ساعت منتظر استاد میمونیم و میریم به آموزش اطلاع میدیم که به استاد خبر بده، خیلی وقتا میپیچونن شما رو و الکی میگن که خبر دادیم(همیشه اینطور نیست ولی از هر ده بار، دو سه بار شما پیچونده میشید)
خب حالا بریم سراغ اساتید
دانشکده محمد باقر رو بخوام تو یک کلام از نظر سطح استاد ها (مربوط به رشته خودم) تشریح کنم میگم:
متوسط رو به پایین
اساتید های بزرگ و خوبی تو این دانشگاه داریم که بهترینن تو رشته خودشون، اما بدیش اینه که هرچی استاد ها بهتر باشن کمتر گیر شما میان و شما نمیتونید همش اون لذتی که تو کلاس بعضی از اساتید میبرید رو دوباره تجربه کنید
برای مثال من ترم ۱ چند تا استاد خیلی خوب داشتم برای دروس برنامه سازی، کارگاه نرم افزار، مبانی شبکه و ... اما متاسفانه ترم ۲ این اساتید نبودن و واقعا ترم خوبی نبود، این دانشگاه یه سری اساتید سن بالا با افکار و اطلاعات قدیمی داره که وقتی بهشون انتقاد میکنید خیلی هم بهشون بر میخوره مثلا یه درسی که اسمشو نام نمیبرم(سیستم عامل)، استاد داشت با اعتماد به نفس بالا اطلاعات اشتباه به بچه ها میداد مثلا یبار مدل یه سی پی یو رو گفت i7 8400 که هنوز تولید نشده و قرار نیست تولید بشه? یا مثلا میگفت سریع ترین حافظه کامیپوتری RAM هست درصورتی که Cache سریع ترینه، حالا کاری ندارم که اشتباه گفت مشکل من اینه که چرا بچه ها رو تشویق میکرد به این که اطلاعات قدیمیشو به زور قبول کنن؟
درحدی اطلاعاتش قدیمی بود که جزوه هاش برای سال ۹۳ بود :)
یا بخوام از یه استاد دیگه مثال بزنم میتونم به امنیت شبکه اشاره کنم که این ترم خیلی اذیت کرد، درسی که حضوری بود رو با بچه ها مجازی کردیم چون یکم درسا سنگین بود، من به شخصه تو همه کلاس حضور دارم مگه اینکه یه کلاسی برام جذاب نباشه اما کلاس هایی که به کامپیوتر مربوطه قطعا همه رو با اشتیاق حضور پیدا میکردم اما فکرشو بکنین که این استاد اینقدر این درس رو با بدترین روشی که میتونست ممکن باشه تدریس کرد که من اصلا یادم میرفت باهاش کلاس دارم، بعد بهش میگفتی که استاد خیلی کلاس خسته کننده اس میگفت چون امنیت شبکه خسته کننده اس :) درصورتی که امنیت شبکه بحث های خفنی مثل رمزنگاری مثل امنیت سیستم عامل ها و ... داره اما ما که تاحالا ندیدیم یکیشو درس بده، جالب تر از اون اینه که به ما میخواست حال بده و بهمون یه جزوه ۵۰۰،۶۰۰ صفحه ای داد و باز میخوست خیلی حال بده نزدیک 120 تا سوال داد و گفت از همینا میاد :) فکرشو بکنین یه نفر بیاد هفته ای یبار از روی یه pdf مثل ربات بخونه و بعد انتظار داشته باشه همه چیز رو یاد گرفته باشی
حالا زیاد کشش نمیدم، ولی استاد های اینجوری زیاد میبینین تو دانشگاه و باید عادت کنین چون اونا هیچوقت حاضر نیستن روش تدریسشونو به خاطر اینکه شما بفهمید عوض کنن اونا فقط درس میدن تا بگذره و پولشونو بگیرن
اما اگر بخوام بگم همه استاد ها بدن یکم بلوف زدم، اساتید شریفی هستن که بیشتر از پولی که میگیرن فهم دانشجو براشون مهم تره
برای مثال درس لینوکس ، واقعا استاد جذابی داشتیم و واقعا آدم لذت میبرد از محیط کلاس و باعث میشد آدم دلش بخواد که دنبال اون درسی که میده بره یا مثلا درس مبانی شبکه که یه استاد فوق العاده ای این درسو میداد
این جور اساتید نه تنها باعث میشن اشتیاق دانشجو ها به درس زیاد بشه بلکه اونا به معنای واقعی دارن سهم خودشون از استاد بودن رو ادا میکنن و واقعا لایق کلمه استاد هستن اما کسایی مثل نام برده های بالا هیچ بویی از استادی نبردن و همینا هستن که باعث ترک تحصیل و کم سوادی جامعه میشن
به نظر شخصیم دانشگاه های فنی حرفه ای جدا از بحث کمبود امکانات، کمبود استاد خوب و محترم داره، بیشتره استاد هایی که دارن واقعا قابل درک نیستن و تو این مطلب هم نمیگنجه که بخوام درموردشون بگم
و اینم از اساتید.
یکی از اهداف این پست این بود که یه روز یکی از اساتید که مربوط به درس های اسلامی ، که واقعا هم کارش درسته(جدا از همه حاشیه ها) اومد تو کلاس و به ما گفت که شما حق دارید که اعتراض کنید، حق دارید که درمورد نحوه تدریس یه استاد یا هرچیزی اعتراض کنید یا نظر بدید و منم دو دو تا چهارتا کردم و دیدم حرف های ما تو دانشگاه که دیده نمیشه حداقل یه تریبون بگیرم و حرفامو اونجا بزنم.
تو این پست سعی شده که درمورد همه چیز صادقانه نظر داده بشه،یعنی جو کمتری دادم که بخوام بگم نه این دانشگاه فلانه و ... خیلی شیک و مجلسی خوبی ها و بدی ها رو گفتم که صد البته این چیزایی که گفتم فقط مربوط به دانشکده محمدباقر نمیشه بلکه همه دانشگاه ها رو در بر میگیره
اونایی که اصول رو رعایت میکنن دمشون گرم و اونایی هم که رعایت نمیکنن اوف بر اونا
و اینم اضافه کنم که من مقاله نویس نیستم (هنوز) ولی سعی کردم تا جایی که میتونم بیشتر راحت تر حرف بزنم و مفهوم رو برسونم، اگر نگارش بدی داشتم یا کلمه ای رو اشتباه کردم ببخشید دیگه ... و اینکه این پست فقط نظر شخصی منه ممکنه هرکس دیدگاهش فرق داشته باشه
امیدوارم این پست کمک حال چند نفر بشه یا حداقل باعث بشه به بعضی از موارد رسیدگی بشه و اینم بگم که این پست بیشتر جنبه یه دفترچه راهنمای داره :)
