وقتی سخن از یک «اثرِ بزرگِ هنری» نیست، چرا اصرارْ به پذیرفته شدنْ از جانبِ جامعۀ سینمایی؟ و آیا، هنگامِ سخن گفتن از «بیانِ واقعاً خوبِ یک موضوعِ با اهمیت» نباید به میزانِ موفقیتْ در «بیانِ اهمیت» اشاره شود؟ و در نهایت، مگر بیان یا ترسیمِ اهمیتِ یک موضوع جز با یک اثر بزرگ هنری ممکن است؟ به عنوانِ مثال غزه؛ میتوان روایت را به مخاطب و جهانبینیِ او واگذار و به انتشارِ ارقام، اطلاعات و اخبارِ مربوط به جنایات قناعت کرد، یا میتوان با کاشتنِ بذرِ نگاهِ خود در اَذهانِ پذیرا، مخاطب را بَرانگیخت و در آتشِ اِرادۀ او دَمید.
