دیروز در ویراستی نوشتم:
«از سگ کمتر!
پس از حملۀ رژیم به ایران، توجهاتِ بسیاری (در داخل و خارج از کشور) به پشتیبانیِ اقشارِ مختلفِ مردم از جمهوری اسلامی معطوف شد و بسیاری از این اتفاق، به عنوان یک پیروزی بزرگ یاد کردند. درست، اما در عین حال، این اتفاق نگارنده را به یاد این روایت انداخت:
شخصی از امام صادق(ع) پرسید: فتوت چیست و به چه کسی جوانمرد میگویند؟ حضرت فرمود: خودِ شما فتوت را چگونه تعریف میکنید؟ عرض کرد: اینکه اگر به ما نعمت دادند شکر کنیم و اگر ندادند صبر کنیم. حضرت فرمود: «سگ هاى مدینه نیز همینطور رفتار مىکنند! […]» او گفت: آقا جان شما فتوّت را تعریف کنید؟ حضرت فرمود: فتوت نزد ما این است که اگر به ما نعمت دادند ایثار مىکنیم و اگر به ما نعمت ندادند، شکر مىکنیم. (از پایگاه مجازی استاد پناهیان)
فقدانِ امنیتْ عدهای را شکرگزارِ وجودِ حافظانِ امنیت کرد اما بدانید، «از سگ کمتر نبودن» افتخار ندارد؛ مُبلّغ آن مباشید. مردم! آیا زمانش نرسیده که با ایثار امنیتِ خود برای غزه، زندگیِ سگی را رها کرده به خیل جوانمردان بپیوندیم؟ #یمن»
این یادداشتِ کوتاه، واکنشهای مثبت و منفیِ جالبی دریافت کرد که میتوانید برخی از آنها (به همراه جوابی که به بعضی از این واکنشها دادم) را در تصاویر زیر ببینید؛ اما میخواهم از میانِ آنها یکی را نقل کنم. فردی عمامهبهسر در واکنش به یادداشتِ من نوشت:
«فیلم ساز عزیز با روایات نباید تک بعدی برخورد کرد. صد تا روایات دیگه هست که با این روایت در تعارضه. چرا تو حیطه تخصص خودتون نظر نمی دید؟»
سر بسته به من گفت «ساکت باش و در کار بزرگترها دخالت نکن»! اما من صریح و بیپرده جوابِ او رو دادم:
«شما واقعا متوجه نیستین که من موظف به امر به معروف و نهی از منکر هستم یا خودتون رو به نفهمی میزنین؟ یا شایدم فکر میکنین چوپان هستین و دیگران رَمه؟ یکی از اون «صدتا روایت» رو طرح کنین و مخاطبِ این مطلب رو قانع؛ اما اگر نمیتونین در اثباتِ نادرستیِ موضعِ من بُرهان بیارین، ساکت بشین و حرف اضافه نزنین.»
و ایشون تا این لحظه ساکت بودن!
