میفرماید: نذرکردم گر از این غم به در آیم روزی، تا در میکده شاد و غزل خوان بروم
بلاخره بوجک رو تموم کردم. سریالی فوق العاده غم انگیز و سرشار از کمدی. بنظرم بوجک هورسمن بهترین و در عین حال غم انگیز ترین چیزی بود که تو زندگیم نگاه کردم. بوجک روایتی از سختیای انسان بودن و بارها و بارها نشون دادن خوی انسان بودن و ادم بودن ماست.
میفرماید: توبه کردم که دگر می نخورم، به غیر از امشب و فردا شب و شبهای دگر
بیشتر از هرچیزی احساس میکنم بوجک روایتی تلخ و گزنده از تمام اون چیزی بوده و هست که تو این 25 سال تجربه کردم.روایتی خیلی نزدیک از ادمی که هربار که تلاش میکنه چیزی رو درست کنه بیشتر گند میزنه و یه خود تخریبگر درجه یک. دایان بیشتر از هرچیزی که میتونستم فکرش رو بکنم شبیه کسی بود که نباید باشه. شبیه ادمی که دوستش داری، دوست داره اما برات نمیمونه.
با لحظه لحظه فصل بوجک هورسمن لعنتی و درعین حال دوست داشتنی زندگی کردم و فصل اخرش دیوانه کننده ترین چیزی بود که تا بحال دیده بودم. بی هیچ برو بیایی بوجک هورسمن تمام تصورات قشنگی که در مورد خودمون داریم رو میکوبونه تو صورتمون و بهمون یاداوری میکنه که همه ی ما جز یه موجود سرشار از گند و در عین حال دچار مشکلات روانی و روحی چیز دیگه ایی نیستیم. در عین حال که بهترین نسخه ی خودمون هستیم هزاران بار اشتباه میکنیم و اشتباه میکنیم و همچنان اشتباه میکنیم.
بعنوان کسی که دچار مشکلات روحی و عاطفی زیادی تو زندگیم هستم و بودم و دیوونگی به اسم نگاه کردن بوجک هورسمن رو تجربه کردم ازتون میخوام اما دچار مشکلات عاطفی و روحی هستید اصلا و ابدا بوجک رو نگاه نکنید. بیشتر از هرچیزی که فکرش رو بکنید میتونه داغونتون کنه.
