روز هشتم جنگ

روز هفتم را نصفه نوشتم. اگر بگویی چرا ؟ میگویم خب دل و دماغ گفتن این که یک هفته گذشت را نداشتم اما حقیقت این است که اینترنتمان قطع شد و مجال نشد!

امروز پای درد و دل یکی از کنکوری ها نشسته بودم.. حسابی خودشو خالی کرد! البته نصف حرفاش تکراری بود.. می‌گفت قرار بود روز قبل کنکور به سلمانی برود! و بعد کنکور هم یه مدتی فقط بنشیند و به اینکه دانشگاه قرار است چه شود فکر کند و بعد هم برود سراغ زبان انگلیسی و برنامه نویسی تا با دستی پر وارد دانشگاه شود.. اما حالا که کنکور عقب افتاده کاری جز آه کشیدن نمیتواند بکند چراکه نه دل و دماغ درس خواندن دارد (بعد این همه زحمت!) نه تکلیفش روشن است! یک بی خاصیت بالغعل ! میگفت حتی نشستم کتابی بخوانم(غیر درسی) ، ذهنم درگیر شد که خب که چی!؟ اصلا چرا بخوانم! چرا این را بخوانم و خلاصه بعد کلی دعوا کتاب را کناری گذاشتم و خوابیدم!

و خب طبق روال عادی من هم شروع به دلداری دادن کردم : چیزی نشده بابا .. از این خالی بودن وقتت میتونی استفاده کنی و..

اما به یه چیز بیشتری نیاز داشت! گفتم : ببین ! تو هدفت کنکور بود، با تموم شدن کنکور یا به هر دلیلی برگزار نشدن کنکور اونجوری که فرض کرده بودی ، به فنا میری (همونطوری که تا الان رفتی!) . اما فکر کن اگه هدفت بزرگتر از کنکور باشه چی؟ اونوقت با تغییر کنکور بهم نمیریزی ، برنامه ات عوض میشه.

- ینی چی مثلن ؟

+ینی مثلا اگه هدفت خدمت کردن به مردم باشه، کنکور هم عقب بیوفته یا حتی اصن کنسل شه یا اصن قبول نشی، هدفت سرجاشه ، استراتژیت عوض میشه. اینجوری دیگه احساس بی خاصیتی هم نمیکنی! هزارتا کار دیگه هست که میتونی باهاشون به مردم کمک کنی و به هدفت برسی و موفق بشی. یا حتی هدفی مثل ثروتمند شدن.. گرچه هدف های خیلی بزرگتری هم هست :)

حالا چه ربطی به جنگ داشت؟

داشتم به این فکر میکردم که جنگ هم همینه! کسی که هدفش نجات دادن جون خودش باشه ، با تموم شدن عمرش از بین میره! اگه کسی هدفش نجات جون خانواده اش باشه ، جون خودش رو فدا میکنه ولی با زنده بودن خانواده اش هنوز شکست نحورده . اما بالاخره یه روزی میاد که خونواده اش هم... و شکست میخوره! حالا اگه یکی هدفش نابودی ظلم و ظالم باشه چی؟ هیچ وقت تمومی داره؟ حتی اگه خودش شهید بشه ، حتی خونواده اش شهید بشه حتی اگه توی جنگ خدای ناکرده شکست بخوره.. این صداییه که هیچ وقت خاموش نمیشه! پس هیچ وقت شکست نخواهد خورد.. چنین کسی اصن میتونه ناامید بشه؟ چنین کسی اصن میتونه از مرگ بترسه؟ وقتی مرگش میتونه جلوه ای از حق بودن و مظلوم بودن خودش باشه؟ چنین کسی هیچ وقت احساس ضعف و تنهایی نمیکنه، چرا؟ چونکه این فرد قدرتش را نه از موشک هایش دارد نه از تعداد پدافند هایش بلکه قدرتش را از حق بودن خودش دارد و تا وقتی حق باشد.. چه غم دارد؟

نتیجه گیری کلی : شکست و پیروزی و ظرفیت تو با هدف هات تعیین میشن

خب چندتا خبر بگیم... موج های وعده صادق از دستم در رفته ، فکر کنم آخریش هفدهم بود، سانسور خبری هم به شدت از دوطرف زیاد شده! امروز رفتم نون خریدم بدون صف !😂 آره واقعا کیف داد..! تهران خلوتی بود امروز ، البته گویا نماز جمعه خبر هایی بوده .صدای پدافند ها هم هنوز گاه گاهی میاد . جدیدا همراه صدای پدافند ها صدای الله اکبر بچه ها هم بلند می‌شود! انگار میخواهند بگویند شاید ما کوچک باشیم در برابر موشک هایت! اما خدایمان خیلی بزرگتر است ... به عنوان جمله آخر : نمیخواهم گوش هایم‌ به صدای پدافند ها عادت کند!