این آدم سم داره!
این یه آدم سمی و کشنده است که باید ازش فاصله بگیرم، نباید بزارم من رو مسموم کنه. اون داره سعی میکنه من رو مسموم کنه.
این ها رو از کجا میدونم؟ شاید این منم که دارم سم پخش میکنم. من قبلا اینجا بودم، میدونم که قبلا اینجا بودم...
اینجا چیکار میکردم؟
همه دور میز توی کافه نشسته بودیم و داشتیم سیگار میکشیدیم و میخندیدیم، همه میخندیدن ولی من نمیخندیدم، یادم هست که نمیخندیدم. داشتم خنده بقیه رو نگاه میکردم و ساکت بودم و سیگار میکشیدم، چرا اینقد محکم پک میزنم؟ صدای سوختن توتون سیگار رو خیلی دوس دارم.
من هنوز مسموم نشدم یا دارم سم رو پس میزنم؟ شاید توی مرحله توهم بعد از مسمومیت هستم. نه مسمومیت غذایی نیست، مسمومیت ذهنیه، این نوع مسمومیت رو میشناسم. قبلا باهاش درگیر شده بودم.
چرا بعضی ها سم دارند؟
فقط نسبت به من اینطوری هستند یا اینکه نسبت به بقیه هم سمی هستند؟ یعنی بقیه هم مسموم شدند؟ شاید خودشون تولید کننده سم باشند؟ میدونم که من مسموم نشدم، البته هنوز ...
این سم میتونه باعث بشه خیلی از واقعیت ها رو نبینم و به جای اون چیزهایی ببینیم که واقعیت ندارند شاید بهش بگید توهم یا چیزهایی که مهم نیستند برام به نحوی بزرگ و قابل دیدن میشن یهو برام اهمیت پیدا میکنند و این موضوع باعث میشه تمرکزم از چیزهایی که برام مهم بودن دور بشه و با تداوم این موضوع کم کم الویت های زندگیم تغییر کنه، آدم های اطرافم تغییر کنه، موضوعات گفت و گو تغییر کنند، تفریحات تغییر میکنند و همینطور بقیه اتفاقات زندگی کم کم تغییر میکنند و در عین حالی که فکر میکنم خودمون داریم تصمیم های زندگیمون رو میگیریم واقعیت اینطور نیست.
آدم های سمی، اصلا آدم های عجیب و غربی نیستند، آدم های کاملا معمولی و دوس داشتنی که خیلی وقت ها دوس داریم باهاشون معاشرت بیشتری داشته باشیم. این قضیه من رو یاد موجوداتی در طبیعت میندازه که شکار خودشون رو مسموم میکنند و صبر میکنند و هیچ عجله ای ندارند (مثل عنکبوت) اما بعضی وقت ها این افراد نمی‌دونند که سمی هستند، اما از اینکه دیگه را در اختیار داشته باشند یا اینکه روی دیگران تاثیر داشته باشند خوشحال میشوند، این واقعیت رو نباید نادیده گرفت که انسان موجود جاه‌طلب و سلطه طلبی هست که از هر چیزی که باعث سلطه اش میشه استقبال خواهد کرد.
شاید اگه شما هم به آدم های اطرافتون نگاهی دقیق و بدور از هرگونه تعصب بندازید متوجه این افراد خواهید شد، این افراد یک مشخصه خیلی بزرگ دارند، اون هم اینکه در خصوص دیگران بد گویی میکنند. این افراد با بدگویی هایی که حتی بعضی وقت ها با طنز یا تمسخر ترکیب میشه و اگر شما به اونها دقت نکنید یا همراهی کنید مسموم خواهید شد. مسمومیتی که روی تمام روح شما تاثیر خواهد گذاشت. من هیچوقت این موضوع رو انکار نمیکنم که همه آدم ها مجموعه ای از رفتار های خوب و بد هستند اما نباید این واقعیت رو نادیده گرفت که رفتار های ما انسان ها کاملا نسبی است و کاملا به شرایط بستگی داره و هیچوقت یک رفتار رو در برابر دو شخص متفاوت به یک شکل نخواهیم داشت پس اگر کسی با من رفتار نامناسبی داشته دلیل بر این نیست که این رفتار رو با دیگران هم داشته باشه، دلیل نمیشه که به عنوان یه خصیصه بد ازش اسم ببرم. اما کسی که دیگران رو مسخره میکنه، کسی که خصلت های دیگران رو در دست مایه شوخی ها و سوژه تمسخر های خود در جمع ها میکنه، کسی که از خودش حرفی نداره و با هدف قرار دادن دیگران سعی در نشون دادن خودش داره قطعا یک آدمی سمی است که باعث مسمومیت من خواهد.
باید از این افراد فاصله بگیرم، سیگارم رو خاموش میکنم و با یک خداحافظی خودم رو خوشحال میکنم. شاید این اخرین باری باشه که این افراد رو میبینم شاید به بعضی هاشون کمک کنم که این مسمومیت رو از خودشون دور کنند و قطعا یه سری ها رو هم دیگه نخواهم دید.
