معمولا پولیپ رحم خوش خیم می باشد، اگر چه برخی از انواع آن‌ها سرطانی‌اند یا می‌توانند سرطانی شوند. پولیپ‌ها بیشتر در دیواره داخلی رحم تکثیر می‌شوند. رشد بیش از حد سلول‌ها در دیواره رحم باعث تشکیل پولیپ‌ها می‌شوند که عنوان پولیپ آندومتر نیز به آن اطلاق می‌گردد.طبق مطالعات پزشکی اندازه پولیپ‌های رحم از چند میلیمتر تا چند سانتی متر متغییر است. این پولیپ‌ها از طریق یک پایه پهن و یا باریک به جداره رحم می‌چسبند. آن‌ها اغلب در رحم باقی می‌مانند ولی برخی اوقات از گردنه رحم به واژن راه پیدا می‌کنند.
پولیپ‌های رحم معمولا در بانوانی که نزدیک به سن یائسگی هستند و یا اینکه یائسه می‌شوند، به وفور به چشم می‌خورد، اما در میان زنان جوان هم مشاهده شده است.
نکته: برخی از بانوانی که دارای پولیپ رحم هستند، امکان دارد خونریزی کمی در دوران قاعدگی داشته باشند و یا حتی بدون هر یک از موارد مذکور باشند.
در صورت مواجه شدن با موارد زیر باید سریعا به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه شود:
باید بگوییم علت اصلی بروز پولیپ های رحم غالبا مشخص نیست. اما به نظر می‌رسد عوامل هورمونی در ایجاد آن بی‌تاثیر نباشند. پولیپ‌های رحم نسبت به هورمون استروژن تا حد زیادی حساس هستند، به عبارت دیگر دیواره داخلی رحم، در واکنش به هورمون‌های استروژن موجود در جریان خون، رشد خواهند کرد.
عواملی که امکان ایجاد پولیپ رحم را افزایش می‌دهند عبارتند از:
نکته: بعضی از داروهای هورمونی هستند که منجر به کوچک‌تر شدن پولیپ‌های رحم و کاهش علائم ناشی از آن می‌شوند، ولی مصرف داروهای مذکور تاثیر موقتی خواهند داشت.
پولیپ‌های رحم باعث نازایی در بانوان می‌شوند و برداشتن آن توسط عمل جراحی باعث باردار شدن بیمار می‌گردد. همچنیم باعث افزایش خطر سقط جنین در بانوانی می‌شود که از طریق روش آی وی اف باردار شده اند. شخصی که نازا هست و قصد دارد توسط روش آی وی اف باردار شود، پزشک پیش از انتقال جنین به داخل رحم، ممکن است با جراحی پولیپ‌ها را خارج کند.
روش‌های درمان پولیپ رحم که از سوی پزشک سفارش می‌شود عبارتند از:
مراقبت بدون درمان خاص: پولیپ‌های کوچک رحم که نشانه‌های خاصی هم ندارند، احتمال دارد که خود بخود برطرف شوند. از این رو تحت شرایط خاصی توسط پزشک توصیه می‌گردد.
داروها: بعضی داروهای هورمونی باعث کوچک شدن پولیپ‌های رحم و کاهش علائم آن می‌گردند، اما باید بگوییم که مصرف این داروها غالبا تاثیر کوتاه مدت دارند و پس از قطع مصرف آن‌ها علائم مجددا بر می‌گردند.
کورتاژ کردن: در کورتاژ پزشک توسط یک وسیله بلند فلزی که حلقه‌ای در انتهای آن می‌باشد دیواره داخلی رحم را می‌تراشد. به کمک این میله می‌توان پولیپ رحم را برداشت، یا از بافت دیواره داخلی رحم نمونه برداری کرد.
البته گاهی هم ممکن است پزشک عمل کورتاژ را توسط هیستروسکوپ انجام دهد. هیستروسکوپ وسیله‌ای است که از دهانه واژن داخل رحم می‌رود و پزشک توسط آن قادر خواهد بود که دیواره داخلی رحم را روی مانیتور ببیند.
عمل جراحی: با استفاده از هیتروسکوپ می‌توان پولیپ‌های رحم را خارج کرد. پولیپ‌های خارج شده ممکن است برای چکاب به آزمایشگاه برده شوند تا مشخص شود که خوش خیم هستند یا بد خیم؟
چنانچه پولیپ رحم دارای سلول‌های بدخیم باشد، پزشک درباره ادامه روند درمانی ، بعد از انجام آزمایشات با بیمار صحبت می‌کند.
پولیپ‌های رحم بعد از درمان به ندرت باز می‌گردند. اما در صورتی که چنین روی دهد، بیمار به درمان‌های بعدی نیاز پیدا خواهد کرد.
گردآوری شده توسط: drmazaherii.com
