منطقه‌ای که قصد داریم در این نوشتار به معرفی آن بپردازیم جزیره ابوموسی یکی از جزایر استراتژیک سه‌گانه ایرانی است.
این جزیره به دلیل اهمیت ژئوپلیتیکی و استراتژیکی که دارد برای بسیاری از ایرانی‌ها شناخته شده بوده و در واقع شنیدن مکرر نام این جزیره در بخش‌های هواشناسی در کنار نام تنب کوچک و کوچک به نوعی سبب شناخته‌تر شدن این جزایر شده است.
جزیره ابوموسی به همراه دیگر جزایری که نام برده شد در عمیق‌ترین قسمت‌های خلیج فارس واقع شده است. در واقع اصلی‌ترین دلیلی که سبب افزایش اهمیت این جزایر شده به موقعیت جغرافیایی آن‌ها برمی‌گردد چراکه بخش مهمی از نفت خام مورد نیاز جهان با کمک نفتکش‌ها از میان این جزایر عبور می‌کند.
روزانه تعداد قابل توجهی از نفتکش‌های حامل نفت خام از آب‌های اطراف این مناطق عبور کرده و حتی با عبور کشتی‌های تجاری فشردگی ترافیکی در این حوزه صورت می‌پذیرد.
اکثر خانوارهایی که در جزیره ابوموسی زندگی می‌کنند ملیت ایرانی داشته و تعداد خانوار‌های اماراتی ساکن در این منطقه بسیار کم است. با این وجود دولت امارات از زمان تفاهم‌نامه سال ۱۹۷۱ در این منطقه نیروهایی تحت عنوان پلیس محلی شارجه دارد. البته ایران همواره بر مالکیت این منطقه تاکید داشته و به همین جهت نیز نیروهای نظامی سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی در این منطقه حضور دائم دارند.
اکثر ساکنین منطقه ابوموسی که جمعیتی بالای ۵ هزار نفر است به شغل ماهی‌گیری مشغول هستند چراکه آب و هوا و همچنین خاک این منطقه چندان مساعد کشاورزی نیست.
در همین راستا نیز بیشتر پوشش گیاهی جزیره ابوموسی مرتبط با مناطق آب‌وهوایی گرم و مرطوب است. البته ساحل جزیره ابوموسی بسیار چشم‌نواز بوده و یکی از جذاب‌ترین سواحل منطقه خلیج فارس است.
شفافیت آب خلیج فارس در ساحل ابوموسی به حدی است که ماهی‌های آکواریومی و مرجان‌های آن نیز از کنار ساحل و موجشکن‌ها به طور واضح دیده می‌شوند.
یکی از حواشی اصلی پیرامون جزیره ابوموسی مربوط به بحث مالیکت این جزیره به همراه جزایر تنب کوچک و بزرگ است که براساس کتب و نقشه‌‌های ایرانی مالکیت این مناطق از دیرباز با ایران بوده است.
