بحث اینترنت نامحدود و اینترنت غیرحجمی این روزها بسیار داغ است. دسترسی افراد به اینترنت حجمی در سالیان اخیر محدودیت‌های بسیاری را برای کاربران اینترنت که به‌صورت پیوسته تعداد آنها در حال افزایش می‌باشد ایجاد کرده است. ازاین‌رو از مدت‌ها پیش و همزمان با افزایش ضریب دسترسی به اینترنت، درخواست استفاده از اینترنت نامحدود و غیر حجمی همواره از سوی کاربران مطرح شده است. سوالات گوناگونی مثل «اینترنت نامحدود چیست؟» یا اینکه «یعنی هرچقدر بخواهم می‌توانم مصرف کنم؟» از دسته سوالاتی هستند که بسیاری از مشترکین در مورد اینترنت های نامحدود می‌پرسند.
به‌طور کلی می‌توان اینترنت‌های مصرفی توسط کاربران را به دو دسته تقسیم‌بندی کرد: دسته اول سرویسهای اینترنت با حجم تبادل اطلاعات محدود که در این سرویس‌ها مشترکین قادر هستند تا به‌اندازه حجم توافق شده در زمان عقد قرارداد اطلاعات تبادل کنند. دسته دوم نیز سرویسهای اینترنت نامحدود و غیرحجمی هستند که علی رغم شباهت هایشان اندکی تفاوت دارند. در این نوع سرویس‌ها مشترکین می‌توانند بدون محدودیت حجمی به تبادل اطلاعات بپردازند. ازاین‌رو در سرویسهای ارائه‌شده ملاک موردنظر میزان حجم موردتوافق بین مشترکین و شرکت ارائه‌دهنده خدمات اینترنت می‌باشد.
تفاوت این دو در این است که در سرویس های غیر حجمی پس از اتمام حجم بسته اصلی، سرویس شما قطع نمی شود بلکه به سرعتی پایین تر (۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه) نامحدود تغییر میکند؛ و تا زمان پایان قرارداد و در صورتی که حجم اضافی خریداری نکنید، سرویس به همین صورت باقی خواهد ماند. به محض خرید حجم اضافی، سرعت سرویس به حالت اولیه باز میگردد. سرویسهای نامحدود نیز مشابه سرویسهای غیرحجمی دارای آستانه مصرف منصفانه می باشند، با این تفاوت که پس از عبور از این آستانه، سرعت کاربر تا سرعت خریداری شده کاهش می یابد و امکان خریداری حجم اضافی برای افزایش سرعت وجود ندارد. البته مدتی است که ارائه سرویس های نامحدود طبق دستور اکید وزارت ارتباطات و سازمان تنظیم مقررات فروش ممنوع شده است و شرکت ها می بایست سرویس های خود را به صورت غیرحجمی ارائه دهند.
به‌صورت کلی سرعت‌های ارائه‌شده در سرویسهای اینترنت نامحدود از ۵۱۲ کیلوبیات بر ثانیه شروع‌شده و به ۱۶ مگابیات بر ثانیه ختم می‌شود که در دوره‌های زمانی یک، سه، شش، و ۱۲ ماهه به کاربران ارائه میگردد. اساساً میان اینترنت نامحدود و اینترنت حجمی تفاوتی وجود دارد که کاربرانی که حرفه‌ای نیستند گهگاه از این تفاوت اطلاعی نداشته و این دو سرویس را با یکدیگر اشتباه می‌گیرند. به‌طور ساده اینترنت نامحدود به شکلی است که پهنای باند آن میان ۸ کاربر تقسیم می‌شود. یعنی یک سرویسی که سرعت ۱۲۸kb داشته باشد دارای حداکثر سرعت واقعی ۱۶kb خواهد بود. کاربرانی که از سرویسهای اینترنت نامحدود استفاده می‌کنند می‌توانند با سرعتی که میان هشت کاربر به اشتراک گذاشته‌شده است و به میزان نامحدود از اینترنت دانلود کنند. ولی در سرویسهای حجمی اگر کاربری ۱۲۸ کیلوبایت سرعت داشته باشد می‌تواند تا حد منصفانه‌ای با این سرعت دانلود کرده و پس‌ازآن سرعت کاربر محدود می‌شود. جهت درک بهتر این مطلب و پاسخ به این سؤال که در سرویسهای اینترنت نامحدود آیا تا بینهایت حجم داریم مثالی را مطرح می‌کنیم. در این مثال شما اینترنت را ماشین در نظر گرفته و حجم اینترنت را بنزین ماشین. فرض کنید که دو شخص وجود دارند که اولی اینترنت نامحدود را انتخاب کرده و دومی اینترنت حجمی. نفر اول می‌تواند سرعتی به‌اندازه ۲۰ هزار تومان را خریداری کرده و سرعت خودرو آن حداکثر ۲۰ کیلومتر بر ساعت خواهد بود ولی درعین‌حال بنزین (حجم اینترنت) آن رایگان است و می‌تواند به مدت یک روز نامحدود و رایگان از بنزین خود استفاده کند. ولی نمی‌تواند با سرعتی بیشتر از ۲۰ کیلومتر در ساعت رانندگی کند.
در این حال نفر دوم فقط حجم بنزین یا همان اینترنت را باقیمت بیست هزار تومان خریداری میکند. یعنی این فرد می‌تواند با آخرین سرعت ممکن با خودرو خود رانندگی کند ولی اگر بنزین خودرو تمام شود مجبور است تا دوباره بنزین خریداری کند.
در مورد صفرویک بیشتر بدانید:
