مهاجرت مشکلات را حل نمی کند !
چون من یک ایرانی هستم. وقتی پا به ممالک خارجه می گذارم بهشت که نه، اما جایی ازاد تر و مجهز تر می بینیم. جایی که بیشتر ادمها جانشان اهمیت دارد. استاندارد زندگی ها بالاتر است. مردم توقع بهترین زندگی را دارند و اگر از انها دریغ شود اعتراض می کنند و حق حرف زدن دارند. به بد از بدتر راضی نمی شوند.
هنوز مهاجرت مشکلات را حل نمی کند چون من همچنان یک ایرانی هستم. خرج ادمهای ممالک خارجی به دخلشان می خورد. تورم یا نیست یا کم است. فروشگاهایی با کیفیت خوب با قیمت پایین سرتاسرش وجود دارد تا بخاطر نداشتن پول گرسنه و بی لباس نمانند. در پرداخت هزینه ها به هر روشی به دانشجو ها بیکاران و قشر کم درامد کمک میکنند.
مهاجرت مشکلات را حل نمی کند چون من یک ایرانی هستم. اگر در ممالک خارجی شیوع بیماری جامعه را تهدید کند همه چیز را تعطیل می کنند، مراقبت های ویژه و رایگان قرار می دهند تا جامعه ای سلامت داشته باشند. در ممالک خارجی مردم با در دست داشتن پاسپورت که شکل همان شناسنامه خودمان است و یک بلیط، نصف زمین را می توانند بچرخند. بگردند و ویزای دو روزه و ده روزه و سه ماهه نگیرند.
من ایرانی هستم مهاجرت مشکلات من را حل نمی کند . من با مهاجرت هنوز یک ایرانی می مانم. مهاجرت ملیت مرا عوض نمیکند. مهاجرت دوست و اشنای مرا عوض نمیکند. مهاجرت خانواده مرا عوض نمیکند. مهاجرت از عشقم به تک تک کوچه های شهرم کم نمی کند. مهاجرت نگرانی من را برای هموطنانم و برای خاکم کم نمی کند. مهاجرت برچسب ایرانی بودن را از پیشانی من برنمیدارد. مهاجرت حرف اضافه تروریست و بمب هسته ای را بعد از کلمه ایران از بین نمی برد.
مهاجرت مشکلات مرا حل نمی کند چون من یک ایرانی هستم. چون دلم برای تو می تپد اگر زبان مرا می فهمی و اگر در خانه نشستی تا خودت و خانواده ات مریضی نگیریید و ان را منتشر نکنید. من مهاجرم و دلم از ظلم و بیماری و مردمانی که حقشان را نمی دانند می گیرد.
من قلبم دو تکه است و مشکلاتم با مهاجرت حل نمی شود اما می مانم تا شاید کودکانم جزیی از یک جامعه سلامت باشند. شاید هم روزی قلب هزار تکه ام را جمع کنم. برگردم و دوباره قصه ام را از نو بنویسم...
