زمان چیز عجیبیست ... میدود ... جلو می رود ... به صفر می رسد از نو شروع میکند به گذراندن ! دوست داشتنی ترین آدم های زندگی ات را یا کهنه میکند یا عوض ! کهنه ها مثل شراب اند ... ناب ... مست خوبیشان میشوی ... از خود بیخود شده ی مهر و معرفتشان میشوی ! کهنه میشوند و هیچ تازه ای جایشان را نمیگیرد ... قدیمی میشوند اما دلت را هرگز نمیزنند ! بعضی دیگر یا تغییر میکنند یا حقیقت درونشان آشکار میشود ! زمان دیر یا زود به تو ثابت خواهد کرد که آدمها کدامشان ماندنی اند ! کدامشان رفتنی ... کدامشان هرجور که میشود باید باشد و کدامشان را به هر قیمتی که شده باید از زندگی بیرون انداخت ! زمان میدود ... جلو میرود ... به صفر میرسد از نو شروع میکند به گذراندن و من تنها آرزویم این است که زمان بدود ... جلو برود ... به صفر برسد ... از نو شروع کند به گذراندن و دنیا پر شود از آدمهای ناب و قدیمی ! پر شود از آدمهایی که نه زمان عوضشان می کند و نه زمین و رسم و رسومش..
