فیلم سینمایی ابلق :
یادآورد تلخ تجربه من در شرکت ابوریحان
زنی که به خاطر آبروی دیگری ، از خودگذشتگی می کند، سپس مجبور می شود از حق خود، سمت خود و پیشرفت خود، بگذرد اماهمچنان بی عدالتی می بیند.
زنانی که در شرکت ابوریحان یا سبحان دارو دیده ام مانند راحله نیستند. آنها احساس خطر کرده و از خطر استقبال می کنند!!!
آنچه من تجربه کردم و درنهایت به خاطر آبروی خانواده خود و دیگران به از خودگذشتگی منجر شد، و مانند راحله مرا قربانی کرد هنوزتمام نشده اما تفاوت من با او این است که همچنان ساکت نمی نشینم.
فیلم سینمایی ابلق، گریز ناگزیری است که لب بر حقیقت می بندد. راحله ناچار به سکوت است. اما صحنه آخر فیلم چیز دیگری را نشانمی دهد، موش ها در حال ازدیاد هستند.
بلی اگر شما سکوت کنید ، موش ها زیادتر شده و جری تر می شوند.
راحله و راحله های جامعه ما باید بدانند اولویت خودشان هستند، وقتی به خاطر دیگری سکوت می کنی چه زنی باشی که مردی به تو نظردارد یا مادری باشی که زنی وقیح وارد زندگی ات شده باشد؛ به خارج از رینگ هدایت شدی.سکوت در این سکانس از زندگی شما، تعیین کننده خیلی چیزها است.
زیرا در جامعه ما هرچه پاک دامن تر باشی مجرم تری! و این بسته به خود ما نیست بلکه یک زن گرچه مبارز خوبی است همیشه انگشتاتهام به سوی اوست و نظارت بر رفتار چه زن و چه مرد سست عنصر جامعه ما از الزامات تشکیل یک نهاد خانواده سالم و در نهایتاجتماع سالم است.
خیلی بر این باورند که راحله تصمیم درستی گرفت، من نیز زمانی که بر حفظ آبروی دیگری سکوت کردم، همین نظر را داشتم ولی درواقعیت دیدم موش ها در کانال های زیرزمینی رو به ازدیاد هستند.موش ها به خود غره شده و به کار خود افتخار می کنند.
نرگس آبیار خود را در بطن شخصیت راحله دیده، او را بازی کرده است.
و دقیقا همان کاری را کرده که راحله کرد و همان تجربه مرا داشته و در نهایت پیامد این تصمیم نه چندان درست را در لوله های فاضلابنشان می دهد و به بیننده می فهماند که :
آیا دلسوزی راحله ابتدا نمی بایست برای خود او اولویت داشته باشد ؟
ممنون میشم عدم سکوت من رو حمایت و کارزارم رو امضا کنید.
https://www.karzar.net/53281
