ذخیره قابل انعطاف و قابل توسعۀ دیتا یک نیاز ضروری برای بیشتر کاربردها و سرویس هایی است که با تکنیک ها و ابزارهای مدرن توسعه می یابند.
ذخیره مقدار کم یا زیاد تصویر، ویدئو یا متن نیاز به این دارد که برنامه نویس راهکاری برای ذخیره و بازیابی محتوا، لاگ ها و Backupهایی که توسط کاربر تولید شده اند، بیابد.
امروزه با پیاده سازی ها و Containerهای پیچیده و زیرساخت های کوتاه مدت، دیگر زمان آن گذشته است که فایل را فقط بر روی یک سرور ذخیره کنیم.
ارائه دهندگان سرویس کلود، برای تامین نیازهای نوین ذخیره سازی در پیاده سازی نرم افزارها، تدابیری اندیشیده اند.
این راهکارها معمولا به دو دسته تقسیم می شوند: Object Storage و Block Storage.
بیایید درباره هر دو مورد بحث کرده و مزایا و معایب و موارد استفاده هر یک از آنها را بیان کنیم.
Block Storage چیست؟
سرویس های Block Storage نسبتا ساده و آشنا هستند. این سرویس ها یک دستگاه Block Storage مثل هارد درایو بر روی شبکه ارائه می کنند. ارائه دهندگان کلود معمولا محصولاتی دارند که دستگاه های Block Storage در حجم های مختلف در آن ارائه می شود و می توانید آن را به ماشین مجازی خود متصل کنید.
از طریق این ماشین مجازی شما می توانید با این دیسک به صورت یک دیسک معمولی رفتار کنید. می توانید آن را با یک فایل‌سیستم فرمت کرده و فایل ها را بر روی آن ذخیره کنید، چند دستگاه را به صورت یک آرایه RAID درآورید یا دستگاه را طوری پیکربندی کنید که مستقیما بر روی دستگاهِ Block بنویسید و از Overhead مربوط به فایل سیستم خلاص شوید. به علاوه، دستگاه های Block Storage متصل به شبکه معمولا مزایای منحصربه فردی نسبت به هارد درایوهای معمولی دارند:
• می توانید Snapshotهای زنده از کل دستگاه بگیرید تا برای Backup از آن استفاده کنید.
• دستگاه های Block Storage را می توان تغییر حجم داد تا با نیازهای متغیر با حجم منطبق باشند.
• به راحتی می توانید دستگاه های Block Storage را جدا کرده و بین ماشین های مجازی انتقال دهید.
این ابزار قابلیت انعطاف زیادی داشته و می توان آن را تقریبا برای هر کاربردی استفاده کرد.
برای آشنایی با مزایا و معایب Block Storage کلیک کنید
Object Storage چیست؟
در دنیای نوین رایانش ابری، Object Storage در واقع ذخیره دیتا و متادیتای ساختارنایافته (Unstructured) با استفاده از یک HTTP API است. به جای آن که فایل ها را به بلاک های مختلف تقسیم کنیم تا آن را با استفاده از فایل سیستم روی دیسک ذخیره کنیم، با Objectهای کاملی سر و کار داریم که بر روی شبکه ذخیره شده اند. این Object می تواند یک فایل تصویری، لاگ، فایل HTML، یا مجموعه ای از دیتای Self-Contained باشد (وابسته به دیتای دیگری نباشد). آنها Unstructured هستند چون نیاز ندارند از طرح خاص یا فرمت خاصی پیروی کنند.
Object Storage از این نظر برتری دارد که کار برنامه نویسان را ساده کرده است. چون API دارای HTTP Requestهای استاندارد است، کتابخانه های آن خیلی سریع برای بیشتر زبان های برنامه نویسی ایجاد شد. ذخیره دیتا در آن به آسانیِ HTTP PUT Request به Object Store است. بازیابی فایل و فراداده، یک GET Request عادی است. به علاوه، بیشتر سرویس های Object Storage می توانند فایل ها را به طور عمومی در دسترس کاربران قرار دهند و نیازی به وب سرور برای هاستینگ دیتای استاتیک ندارند.
از همه مهم تر این که هزینه سرویس های Object Storage فقط شامل آن مقدار فضایی می شود که استفاده می شود (برخی از آنها برای HTTP Request نیز هزینه ای دریافت می کنند و همچنین برای پهنای باند انتقال). این برای کسانی که در مقیاس کوچک برنامه‌نویسی می کنند، نقطه مثبت بزرگی به شمار می رود و می توانند ذخیره سازی با استانداردهای جهانی داشته باشند و هاستی داشته باشند که هزینه آن با استفاده آنها مطابقت دارد.
این را هم باید در نظر داشت که Object Storage برای همه کاربردها مناسب نیست.
برای آشنایی با مزایا و معایب Object Storage کلیک کنید
