این نمایشگاه را به خاطر پوسترش رفتم. انتظار داشتم با نقاشی‌های بزرگی مواجه شوم که ماشین‌ها را در مناطق متروک کشیدند اما نقاشی‌ها کوچک بودند. قبل از اینکه وارد گالری شوم به پوستر چاپ‌شدۀ روی دیوار نگاهی انداختم. خیلی بی‌کیفیت بود. فکر کنم با پرینتر خودشان که حتی سرویس هم نشده بود چاپ کرده بودند. این رفتار گالری‌ها را نمی‌فهمم. صرفاً شدند یک ساختمان که حتی کارهای ساده‌ای مثل چاپ یک پوستر ساده را هم بدون هیچ توجهی انجام می‌دهند.
بعضی از آثار خوب بودند و دیدنشان می‌ارزید اما...
اما ایدۀ ماشین‌های اسقاطی یا اشیایی که انگار دور افتادند برای من تکراری بود و ویژگی جدیدی هم در این آثار نبود. آیا باید ویژگی نویی همیشه باشد؟ نه! اما در اجرا هم خیلی قوی نبود. بعضی از آثار شبیه دوران آدمی تازه‌کار بود در حالی که بعضی از آثار خیلی خوب نقاشی شده بودند و این دوگانگی برای من جالب نبود و نمی‌توانم تنها به حساب فرم نقاش هم بگذارم.
پاسپارتوی مثلثلی برای اولین بار دیدم که همین توجه ما را بیشتر به بعضی نقاشی‌ها جلب می‌کرد.
*عکس‌ها از سایت گالری‌اینفو برداشته شدند.
