
از آنجایی که تصویرگری انگار یک شاخهای جدا از بقیۀ هنرها است و خیلی بهش توجه نمیشود اینکه یک نمایشگاه جدا به همت انجمن تصویرگران برگزار میشود واقعاً خوشحالم میکند. و همیشه به خاطر اینکه در خانۀ هنرمندان بوده و جا هم زیاد است پروپیمان و مفصل بوده. بعضی از آثار چاپ بودند و اصل آثار در نمایشگاه نبود که با اینکه برای خود من قابل قبول نیست ولی فکر کنم به این دلیل بود که دسترسی راحتی به همگان برای ارسال و گرفتن اصل آثار نبود و همین که در نمایشگاه بودند مهمتر بود. یکی از دوستانم یک بار گفت که برخی از تصویرگران در تک فریم خیلی بهتر هستند تا در تصویرگری یک کتاب و باید بگویم که بیشک الان مطمئن هستم که با هر متری و معیاری اگر تصویرگری را در یک فریم (تک اثر هنری) ببینیم حتماً ایرانیها حرفی برای گفتن دارند و این میزان از زیبایی و تنوع واقعاً جالب بود آن هم در فضای هنری که همه شبیه هم هستند و تقریباً ناممکن است چیز باحال تازهای بیابی اما با اینکه من خود انجمن را هم دنبال میکنم باز هم با چندتا هنرمند بسیار خفن برخورد کردم که واقعاً کارهایشان زیبا بود. یک بخشی از نمایشگاه به تصویرگران دیجیتال پرداخته بود که این بخش واقعاً مورد علاقهام است چون خیلی زیادی خفن هستند و همیشه فکر میکنم بتوانم چندتا کار ازشان بگیرم و بهتر دنبالشان کنم. تنها نکتۀ منفی نبودن کاتالوگ دیجیتال بود که فکر میکنم برای نمایشگاهی با این ابعاد و اهمیت کمترین کاری است که میشود کرد که لااقل از نظر تاریخی هم به کار خواهد آمد. مثل همیشه با اختلاف بهتر از هر نمایشگاهی که میروم.
و یک نکته اینکه ظاهراً حتی گالریاینفو و بقیۀ سایتها هم خیلی بهش نپرداختند و من چیزی از اعلان نمایشگاه نیافتم.