دنیای فشن با زرق و برق های بسیار زیادش برای همه جذاب است و همه ما به نوعی حس خاصی نسبت به این دنیای جذاب داریم و بسیاری از دخترها و پسرها در سودای مدل شدن و وارد شدن به عرصه مدلینگ رقابت میکنند و هرروزه شاهد تعداد زیادی از افراد در اینستاگرام هستیم که در بایو پیج خود کلمه مدل را اضافه کرده اند.
آیا این بد است؟
به هیچ وجه، من خودم یکی از طرفداران پر و پا قرص دنیای فشن هستم و هر روزه برندهای فشن و مدل های بزرگ دنیا را بررسی میکنم و همچنین پایانه MBA برند من در زمینه مد و فشن بوده و به طبع در این زمینه فعالیت هایی هم دارم که با میکاپ آرتیست ها و مدل های متفاوتی کار میکنم. این را گفتم بدانید که من منتقد سفت و سخت دنیای فشن و شغل مدلینگ نیستم.
اما باید قبول کنیم که دنیای فشن با استانداردهای خاص خودش هر روز حال افراد بیشتری را بد میکند به این دلیل که نتوانسته اند شبیه آن استانداردهای خاص باشند. و همچنین پشت صحنه این عکس های بسیار زیبا و اغوا کننده آن چیزی نیست که همه فکر میکنند و هرروزه من تعدادی دایرکت از دخترانی دارم که ساده ترین استانداردها را ندارند اما میخواهند به هر طریقی مدل شوند.
اما سوالی که زیاد از من میپرسند:
لزلی لائسون معروف به توییگی
مدل ، بازیگر و خواننده دهه شصت میلادی بود و آرمان جذابیت بسیاری از خانم ها که در آن زمان زندگی میکردند و میگویند لاغری و سایز صفر از این خانم شروع شد.
این خانم به دلیل لاغر بودن و همچنین چهره دوجنسه داشتند که این امکان را به طراح و عکاس میداد که از او هم بعنوان مدل مرد و هم بعنوان مدل زن استفاده کند بسیار مورد توجه بود و شهرت او خیلی زیادتر شد.
بیشتر دخترها در رویای تبدیل شدن به یک سوپر استار شبیه توییگی سعی میکردند از رژیم های خاصی استفاده کنند تا زون شان زیاد نشود.
از طرفی طراحان با مدل هایی که اضافه وزن داشتند کار نمیکردند و علاقه به مدل های لاغر داشتند به این دلیل که میگفتند لباس در تن آنها خوب می ایستد.
به مرور زمان وسواس لاغر شدن بیش از حد در دختران مدل شکل گرفت و طراحان هم از مدل هایی با سایز صفر یا سایز یک در فشن شوها استفاده میکردند.
به مرور سلامت مدل ها به خطر می افتاد آنها اشتهای خود را از دست می داند و این باعث شد خیلی ها به این استانداردها اعتراض کنند.
خانم ایزابل کارو مدل معروف فرانسوی که عکس او بر روی بسیاری از مجلات مد بود و در دنیای فشن اسم و رسمی برای خود دست و پا کرده بود.
ایزابل که از شهرت خود بسیار خوشحال بود هیچوقت دوست نداشت که این معروفیت را از دست بدهد و به همین دلیل وسواس زیادی گرفت برای اینکه وزن خود را کنترل کند که مبادا مورد توجه طراح ها قرار نگیرد و دیگر از او استفاده نکنند و مدل دیگری جای او را بگیرد.
معمولا این مدل ها با رژیم غذایی بسیار عجیب و غریب خود را به سایز صفر میرسانند و این باعث بیماری میشود بنام انروکسیا که کاملا بی اشتها میشوند و لاغر و نحیف و تمام زیبایی های خود را از دست می دهند.
اگر به شما بگویم که عکس اول این مقاله عکس همین خانم است شاید باور نکنید.
ایزابل بعد از مدتی به این شکل تبدیل شد.
و از این هم بدتر شد یعنی به این شکل
دیگر نه کسی سراغ ایزابل را میگرفت و نه او را در کت واک ها راه میداند و نه طراحی لباسی برای او طراحی میکرد و ایزابل کاملا از جامعه فشن طرد شد.
بعدها مستندی از این مورد یعنی استفاده از مانکن ها یا همان مدل های سایز صفر ساخته شد و ایزابل با آن مستند همکاری کرد و اعتراضات زیاید بر این جریان بوجود آمد که در نتیجه در سال 2007 استفاده از مانکن های سایز صفر ممنوع اعلام شد.
و امروزه سلامت مدل ها بسیار مهم تر است و دیگر کسی سایز خود را زیاد کم نمیکند و از سایزهای بالاتر استفاده میشود.
و امروزه دیگر ما شاهد مانکن ها و مدل های بسیار لاغر نیستیم.
