بوژی یکی از وسیله های حمل و نقل در حمل و نقل جاده ای می‌باشد که بیشتر برای حمل و نقل های سنگین و فوق سنگین مورد استفاده قرار می‌گیرد. بزرگترین عضو خانواده ماشین های باربری که در صدر فهرست ظرفیت ماشین های باربری قرار دارد. بوژی یک نوع تریلی خاص است که 1000 چرخ هم نامیده می‌شود. تعداد محورهای بوژی به نوع بار که قرار است توسط آن حمل شود بستگی دارد. ظرفیت بوژی به نوع بار متغیر می‌باشد و گاها به 96 تن نیز می‌رسد.
بوژی نوعی از وسایل نقلیه که شباهتی به کمرشکن دارد که دارای محورهای متغیر و شکستگی در قسمت بارگیری است. بوژی و کمرشکن تفاوت هایی نیز دارند. از تفاوت های این دو میتوان به وجود سیستم هیدرولیکی در بوژی اشاره کرد که این ویژگی برای حمل کالاهای فوق سنگین استفاده می‌شود. در بوژی ها امکان کاهش و افزایش محورها وجود دارد و به وسیله این ویژگی میتوان کالاهایی با هر وزنی را حمل کرد.
بوژی یک واژه فرانسوی و به معنی محور می‌باشد. این ماشین با داشتن سیستم هیدرولیکی و همچنین به کمک فشار روغن هیدرولیکی که بر آنها اعمال می‌شود، به راحتی کنترل و تعلیق شده و ضربه ها را جذب می‌کنند.
اولین بار بوژی در سال 1345 شمسی و توسط چند شرکت ایرانی به کشور وارد گردید و با گذر زمان رفته رفته طراحی بوژی ها بهبود یافت و همچنین انعطاف پذیری و ظرفیت آنها افزایش یافت.
حمل کالاها توسط بوژی یک کار بسیار سخت، مهندسی و زمانبر است. حمل کالا با بوژی به یک تیم متخصص و منسجم و با تجربه نیازمند است که بتواند هدایت کننده آن باشد. برای نمونه حمل یک بار حجیم و با یک بار فوق سنگین در یک مسیر حدودا 70 کیلومتری، ممکن است زمان زیادی حدودا 25 روز طول بکشد.
که این امر می‌تواند عواملی همچون هماهنگی لازم با اداره برق جهت کابل های برق موجود در راهداری، پلیس راهور ناجا، سایر سازمان ها و ارگان ها و همچنین حل کردن موانع موجود در سر راه ها، سنجیدن ترافیک راه، جاده و عبور در زمانی که کمترین ترافیک جاده ای باشد و غیره که تمامی موارد نامبرده شده می‌توانند منجر به ایجاد مشکلات در حمل و نقل بارهای حجیم، سنگین و فوق سنگین و یا یک چالش باشد که نیازمند برنامه ریزی های دقیق، تجربه و کارشناسی های لازم است.
حرکت بوژی ها توسط یک تیم متخصص فنی و نمایندگان پروژه و نماینده ارگان ها نظارت می‌شود و حداقل توسط دو خودرو در جلو و عقب بوژی ، اسکورت می‌شود.
